มันเป็นเช้าตรู่ของวันที่ปนเป ด้วยด้วยหลากหลายอารมณ์ความรู้สึก
มันเป็นช่วงเวลาที่อดนอนมาราธอนเหมือนกับ ทริพตกปลาที่นี่ แทบจะทุกๆ ครั้ง
เรือลำสวยของพี่เอ๋ พาผมแหวกผ่านสายน้ำเบื้องหน้าอย่างรวดเร็ว
สายลมเย็นฉ่ำปะทะใบหน้า สลับกับละอองน้ำเป็นระยะ
สองฟากฝั่งเต็มไปด้วยใบไม้หลากสี ซึ่งแสดงถึงช่วงเปลี่ยนถ่ายฤดูกาล
เรือยังคงวิ่งต่อไป .... ในขณะที่ผมถึงแม้จะง่วง ก็ไม่สามารถหลับตาได้ลง