พักเที่ยงเราย้ายกันมาพักบริเวณหน้าหาดเกาะราชาน้อย มีทหารเรือเข้ามาตรวจสอบด้วย
คำถามแรกทำผมฮ่านิ๊ดหน่อย
ทหารเรือ : คนไทยรึป่าวครับ
ผม : คนไทยครับ(หัวเราะ5555)
ทหารเรือ : มีเอกสารอะไรกันมารึป่าวครับ บัตรประชาชนก็ได้
ผม : น้าๆพกมากันป่าวครับ ขอให้พี่ทหารเค้าดูหน่อย (ทุกคนล้วงหาบัตร ปปช.) แล้วผมก็ส่งบัตรของทุกคนให้พี่ทหาร
ทหารเรือ : เกาะนี้เป็นเขตทหารเรือนะครับ ห้ามขึ้นเกาะนะครับ และก็เคยเห็นคนขึ้นไปบนเกาะบ้างมั้ย
ผม : ครับผมเองไม่เคยขึ้นครับ ปกติมาตกปลาบริเวฯนี้บ่อย เคยเห็นครับส่วนใหญ่ก็นักท่องเที่ยวนะครับ ชาวต่างชาติ อะไรประมาณนั้น
ทหารเรือ : ต่อไปไม่ให้ขึ้นแล้วนะครับ พร้อมกับคืนบัตรประชาชน
ผม : หันไปมองที่หาด เห็นที่โขดหิน ทหารเรือเอาสีสเปย์สีแดงไปพ่นทำสัญลักษ์ไว้ ประมาณ3จุด (คิดในใจอีก200ปีข้างหน้าคงเป็น ผาแต้ม ให้ลูกหลานได้ชมกัน)
ผมได้แต่คิดในใจว่าเมื่อก่อนไม่เคยเห็นมีทหารเรือมาที่เกาะนี้เลย คงเพราะ คสช. เข้มเรื่องการบุกรุกเกาะ ป้องกันนายทุนบุกรุก อะไรประมาณนั้นมั้งครับ
ส่วนตัวผมยินดีให้ความร่วมมืออยู่แล้วครับ ผมเองเป็นคนภูเก็ตในใจมีแต่จะนึกหวงแหนสะมากกว่า ไม่อยากให้สถานที่สวยๆกลายเป็นรีสอร์มสุดหรู เป็นหาดส่วนตัวของนายทุน
ซึ่งคนไทยตาดำๆเเดินผ่านแม้ชายหาดก็ไม่ได้ ซึ่งเกิดขึ้นกับหลายๆชายหาดและหลายๆที่ในภูเก็ต