บนถนนแสงชูโตในเวลาตี1ของวันนี้ ผมเดินทางคนเดียวจุดหมายแรกคือราชบุรี ในยามนี้หลายๆชีวิตกำลังเมามันกับการดื่มกิน อย่างสนุกสนานนั้นเพราะว่าเดี๋ยวตี2ทุกอย่างจะปิดตัวลง ผมลากเรือผ่านจุดต่างระหว่างทางที่เป็นจุดของนักท่องราตรีอย่างบ้านโป่ง ทำอดคิดถึงสมัยเรียนหนังสือไม่ได้ ตัวไปเรียนถึงกทม.แต่กลับมาหาความสุขในรูปแบบที่ผู้ชายต้องการที่นี่ด้วยเหตุผลเดียว..."แม็งส์ถูก..และให้บริการไม่เลือกวัย เด็กๆอย่างเราก็ได้รับการดูแลไม่ผิดแผกแตกต่างไปจากผู้ใหญ่ ภายใต้เครื่องหมายการค้า 35 Shop..."
วันนี้ไม่เหมือนกับวันวานชีวิตแบบนั้นโดนโยนทิ้งออกจากชีวิตผมทันทีที่มีเจ้าตัวแสบสองตัวที่บ้าน มันไม่ได้ทำให้ความสนุกของชีวิตผมหายไป แต่มันกลับเติมเต็มให้กับอีกหลายชีวิตในบ้านโดยเฉพาะ ชีวิตของท่านที่ให้ชีวิตผมมา...คุณแม่ของผม หรือคุณย่าของเด็กๆ...
02.15 น.ผมกับพี่อิทเราเดินทางตามถนนเพชรเกษมมุ่งหน้าปราณบุรี ระหว่างทางเรื่องราวต่างระหว่างเราโดนหยิบยกขึ้นมาแลกเปลี่ยนกัน หนึ่งในนั้นคือเรื่องของลูกในแง่มุมต่างๆ ผมถือว่านี้คือสิ่งที่ผมได้จากการคบเพื่อน มันเป็นความสวยงามของมิตรภาพระหว่างเรา การแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพราะเราไม่สามารถจะอยู่บนโลกใบนี้ได้ตามลำพังคนเดียวโดยปราศจากเพื่อน ดังนั้นเราควรจะถนมคำๆนี้ไว้ให้นานที่สุดเท่าทีจะทำได้...
04.30 น. Traga 18 ฟุตก็จอดสงบนิ่งริมถนนในตลาดปราณบุรี วันนี้ลมดีมากๆเราโหลดสะเบียงต่างๆรวมทั้งน้ำแข็ง เพื่อเตรียมตัวรับกับสถานการณ์ความรุนแรงของอากาศร้อนกลางทะเล รับรองว่ามันร้อนกว่าสนามกอล์ฟมากมายนัก แต่ผมทนได้....555
06.30 น.กับบรรยากาศที่ปากคลองวันนี้อากาศดีมากๆ ภาพที่เห็นก่อนออกจากปากคลองคือกรมเจ้าท่ามาช่วยดูสันดอนทรายเพื่อให้เรือประมงเข้าออกสะดวก นับว่าเป็นเรื่องที่ดี และน่ายกย่องจริงๆ หลายปีที่ผ่านมาผมเห็นภาพแบบนี้ปีละหลายครั้ง อย่างน้อยก็ยังพอได้ชื่นชมว่าชาวประมงหาเช้ากินค่ำยังได้รับการเอาใจใส่ดูแลจากภาครัฐอยู่....
1
)
)
)
)
)
)