สวัสดีครับ พี่น้องทุกท่าน ..  หลังจากเหตุการแผ่นดินไหว ที่ภูเก็ต    (น่ากลัวมาก)  ผมเองทำงานที่ป่าตองทุกวัน  จะมาเล่าเหตุการให้ฟัง  (จากภาพ อยู่บนเขาแล้ว คนนับร้อย)

ผมก็ทำงานปรกติ เดินๆ อยู่ในห้างจังซีลอน  จู่ ก็วูบ จังหวะเดินเหมือนจะล้ม  ผมก็สงสัย เอ๊ะ...เกิดอะไรขึ้นเราหน้ามืดรึป่าว..  แล้วก็ชั้นวางของข้างๆ สั่นครืน  โคมไฟบนฝนัง เอนไปมา  ...เห้ย!!! แผ่นไหว...
ทุกคน พนักงาน ลูกค้า ต่างกันออกมานอกห้าง  รอดูสถานการณ์    ผ่านไปสัก 15 นาที    จุดที่อยู่ ห้างจังซีลอน จะไม่สามารถมองเห็นหน้าหาดได้เลย... ทันใดนั้น  คันนับร้อย ก็เริ่มวิ่งแห่หนีตายกันขึ้นเขา  รถชนกันระเนระนาด  คนวิ่งเหยียบกัน  คนส่วนใหญ่หนีขึ้นเขา ขึ้นดาดฟ้า และอพยบนอกเมือง ผมเองสบายครับ ปีนเขามานาน ทางขึ้นเขาเป็นทางปูนด้วยสบายเลย คนเป็นร้อยครับ    ... (ขณะนั้นก้มีการประกาศเตือนภัยระดับ5 ระดับสูงสุด เตือนภัยซึนามิ)ขอบอกได้เลยว่าเหตุการณ์นี้ ท่าไม่อยู่ในเหตุการณ์ไม่รู้เลยครับว่าน่ากลัวขนาดไหน..  บางคนก็คิดว่าตื่นตระหนกไปเอง .. แต่จิงๆ แล้ว เป็นการดีครับที่วิ่งหนี  เพราะว่าเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าน้ำคลื่นมาตอนไหน เพราะเราอยูในพื้นที่ณ จุดนั้น ไม่เห็นหาดเลย.  ท่าวางใจไม่วิ่ง รอเฉย เกิดน้ำมาจิงๆ ผมบอกได้เลยครับ ว่าวิ่งไม่ทันแน่นอน  เพราะว่าไหนจะคนวิ่งกรูแน่นซะขนาดนั้นครับ..ผู้เชี่ยวชาญก็กล่าวไว้แล้วว่า.. เป็นการดี

จากเหตุการณ์นี้  ข้อเสียของเมืองนี้ ที่แน่ๆคือถนนขึ้นเขาเส้นที่มาป่าตอง  พอเกิดเหตุการนี้ ถนนไม่สามารถใช้ได้เลย รถก็ชนกัน  ..ความช่วยเหลือจากในเมืองแทบมาไม่ได้เลยครับ
หลังจากนั้นตอนช่วงเย็นราวๆ 20.00 น. ก็มีประกาศยกเลิกการเตือนภัยครับ

แน่นอนคืนนั้น น้าจิมก็พาไปลองตกปลาเล่นๆ ครับ .. (ผมยังลังเล กลัวๆ จะดีเหรอ..55+ )