หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ทดลองตีเหยื่อปลอม

+++ +++

+++ ครับบ 

++

การตกปลาสำหรับผมเริ่มตั้งแต่อายุประมาณ 13 -14 ปี แต่สำหรับเรื่องการตีเหยื่อปลอมนั้นยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรเพราะ ในเวลา 2-3 เดือนถึงจะได้มาสักตัว นอกนั้นแห้วตลอด  มาช่วงหลัง ๆ ไม่เคยคิดจะตีเหยื่อปลอมอีกเลย เพราะในระยะนั้นเมื่อประมาณ 20 ปีก่อน หาผู้รู้เรื่องตีเหยื่อปลมนั้นน้อยมาก (ในบริเวณที่ผมอยู่น่ะ) เหยือที่ผมใช้ในสมัยนั้น ก็เป็นประเภทใบ สปินใบหลิว หรือว่าพวก สปูน การลากเหยื่อ การให้แอคชั่นเหยื่อ อาศัยจากการอ่านนิตยาสารตกปลาสมัยนั้นซึ่งลงเรื่องการตกปลาด้วยเหยื่อปลอมน้อยมาก (แต่ก็สรรหามาอ่านจนได้ตามประสาเด็กบ้านนอก)

ทำไมภามันเล็กหว่า

+1

มาต่อกันครับ โทษที ชุดคันเบ็ดสมัยนั้นของผมก็เป็นชุดคันสปินธรรมดา คันเบ็ด ฟิชเชอร์แมน 6 ฟุต ปลายหัก เอาไปหให้ร้านซ่อมเปลี่ยทิปท๊อบให้ (เพิ่งรู้ว่าซ่อมได้หลังจากหักไปหลายเดือนก็ทนใช้ทั้งที่มันหัก)  ส่วนรอกที่ใช้สมัยนั้นก็ ไดว่า รีกัลเอส (พี่ชายให้มา) รวมกันแล้ว มันหนักน่าดูสำหรับการตีเหยื่อปลอม แต่ก็ใช้ตามประสาฅนไม่รู้

+++++++++++++++++++++++++++1 ตามชมครับ

+ตามมาชมด้วยคนคร๊าบบบบบบบบบ

น้าปิงปองลองย่อขนาด 900 ดูน่ะคร๊าบบบบบบ

+++ 

ขอตัดเข้ามาในยุคปัจจุบันเลยละกันนะครับน้า หลังจากพักจากการตกปลามานานเนื่องจากเข้าสู่วัยทำงานมีหน้าที่ และผู้ใต้บังคับบัญชาให้รับผิดชอบ จนมาถ ถึงปัจจุบัน โลกเปลี่ยนไป จากเด็กบ้านนอกเริ่มเรียนรู้เทคโนโลยีที่ทันสมัยขึ้นผมได้ยอ้นกลับไปคิดถึงวัยเด็กอีกครั้งหนึ่งคิดถึงความสุขที่ได้ตกปลา คิดถึงคันเบ็ดในมือที่ต้องโก่งงอจากแรงดึงของปลาใต้น้ำเลยกลับมาหาความฝันของตัวเองในวัยเด็ก แต่อนิจจาคันเบ็ดและรอกคู่ใจก็ได้จากไปตามกาลเวลาอันควรด้วยอายุของมัน (เพราะไม่เคยดูแลรักษา) จึงต้องสรรหาอุปกรณ์ใหม่ ๆ โชคดีที่เด็กบ้านอกเริ่มเรียนรู้เทคโนโลยี ทำให้ได้เข้ามาสู่สังคม สยามฟิชชิ่งแห่งนี้ เพิ่งรู้ว่ามีเว็ปดี ๆ แบบนี้ (ไม่รู้ว่าข้าพเจ้ามัวไปเป็นไดโนเสาร์ที่ไหน) ขอบคุณน้า ๆ ทุกท่านที่ช่วยผมเพิ่มประสบการณ์ที่ขาดหายของผมไปเป็นเวลาหลายปี ทุกความรู้ทุกเทคนิคผมได้พยายาม ทดลองตามน้า ๆ ที่ได้โพสลงไว้ก่อนหน้า ดีจริง ๆ ที่มีสังคมแบบนี้ ไม่มีการหวงวิชา

+++

+++

แต่แล้วฟ้าก็ไม่เข้าข้างเสมอไป หลังจากได้ไปซื้อคันเบ็ดใหม่ และ รอกตัวใหม่ (กลับมาคราวนี้ เล่นรอกหยดน้ำ ซะด้วย นึกว่าตัวเองแน่แล้วอาศัยอ่านจากบทความของน้า ๆ มาพอสมควร) มันไม่เป็นอย่างที่คิด ถึงจะมีตำราที่ดีแต่ตัวผมด้อยประสบการณ์เอง ทุกครั้งที่ไปตกปลาแทนที่จะได้ปลา กลับได้ รังนก หรือไม่ก็แห้ว มาตลอด

จนมาวันหนึ่งฟ้าก็เข้าข้างมีเมตตาต่อผม ปกติผมจะตกปลาคนเดียว ตีกอล์ฟคนเดียว เล่นเทนนิสคนเดียว เพราะคิดมาตลอดว่ากีฬาพวกนี้ผมเล่นเพื่อพักผ่อนไม่ต้องการข่าวสารใด ๆ มารบกวนการพักผ่อนของผม ไม่ต้องการผู้สนทนาร่วม และไม่อยากแข่งขันกับใคร (ท่าจะบ้า) จริงครับน้าอาจจะว่าแปลก เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบการแข่งขันหรือเอาชนะ มาเข้าเรื่องดีกว่าหลังจากนอกเรื่องไปนาน

จากในภาพ น้า ๆ จะเห็น นะครับว่ามีชาย 2 คนกำลังตกปลาอยู่ (ภาพนี้เป็นการสมมติประกอบการเล่าเรื่องนะครับ) นั่นละครับเป็นการเริ่มต้นของการละทิ้งแห้ว และรังนก ของผม ชายคนนั้นได้ป็นผู้แสดงขั้นตอนต่าง ๆ ตั้งแต่การ ปรับหน่วง การเลือกใช้สาย การประกอบ ชอร์คหลีด การสร้างแอคชั่นให้เหยื่อ การเคาะคัน การเจอร์คหยื่อ
การเลือกพื้นที่ในการตีเบ็ด ว่าตียังไงตีตรงไหนไม่แห้ว แต่ละสภาพน้ำควรใช้เหยื่อประเภทไหน ทั้งที่นั่นเป็นการพบกันครั้งแรกของเราสองคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและยังมีน้ำใจยกเหยื่อและอุปกรณ์จำเป็นมาให้ผมฟรี ๆ อีก ผมเลยเพิ่งรู้ว่า ในบางครั้งกีฬาไม่ใช่การแข่งขันเสมอไป แต่มันคือมิตรภาพที่ได้ร่วมเล่นด้วยกันต่างหาก

++ตามชมครับ...ลึกซึ้งๆ

นี่ไงครับผู้ที่หยิบยื่นมิตรภาพในการตกปลาให้กับผมทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน และได้สอนให้ผมไม่ต้องเจอกับแห้ว และรังนก ทำให้การตกปลาของผมในช่วงหลัง ๆ จะต้องมีเขาผู้นี้เสมอ (ต้องขอโทษที่นำรูปมาลงสื่อ โดยไม่แจ้งล่วงหน้า) ตอนนี้เริ่มคิดได้แล้วว่าถึงเจอตำราดีจากสยามฟิชชิ่งแห่งนี้ถ้าไม่มีผู้มาสาธิตหรือแสดงตัวอย่างที่ถูกต้องก็จะต้อง เจอกับแห้วไปอีกนาน เพราะตัวผมเองคิดเองมาตลอดว่าอ่านหนังสือได้ อ่านให้มากเข้าไว้ แต่ลืมคิด ว่าในบางครั้งเราก็ต้องได้รับการชี้แนะจากผู้มีประสบการณ์โดยตรงมาแสดงตัวอย่างให้ดูเหมือนกัน