เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว คุณพ่อผมเกิดอาการวูบจะเป็นลม ตอนหัวค่ำ ตอนแรกบ่นบอกปวดท้องนึกว่าเปนโรคกระเพาะ เลยไปซื้อยาเคลือบกระเพาะมากิน  มาวันอังคารที่ผ่านมาคุณพ่อผมมีอาการอีก คราวนี้หน้ามืดเกือบล้ม ดีที่คุณแม่มาเห็นก่อนแล้วตะโกนเรียกผมกับพี่มาช่วยพยุง หลังจากนอนพักซักครู่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น หน้าซีดเหลือง ทำท่าเหมือนจะอาเจียรเลยเอาถังน้ำมาให้อาเจียร แรกๆก็มีแต่เศษอาหารกับน้ำที่กินเข้าไป พอซักพักเริ่มมีสีแดง สุดท้ายมีเมือกเลือดสีเข้มออกมา พวกผมตกใจมาก สอมถามพ่อก็ได้รู้ว่ามีอาการถ่ายดำเป็นสีหมึกมาสองสามวันแล้ว ในที่สุดผมก็บังคับพ่อนั่งแท็กซี่ไปรพ.ได้  พอไปถึงพ่อก็ทะเลาะกับหมอบอกว่าขอแค่ยากินแล้วจะกลับ ทะเลาะกันดังลั่นICU จนสุดท้ายพ่อก็ต้องยอมให้ตรวจเลือดเพราะหมอบอกว่าซีดเหลืองแบบนี้ เกร็ดเลือดอาจจะต่ำได้ และอาจจะชักเพราะขาดเลือดได้ เลยจับพ่อไปตรวจเลือดผลออกมา เบาหวานขึ้นสองร้อยแถมเกร็ดเลือดเหลือแค่24 เท่ากับเสียเลือดไปเกือบสี่ถุง เลยต้องแอ๊ทมิทจับฉีดยาห้ามเลือดในกระเพาะ แล้วให้น้ำเกลือให้เลือด ผลจากการส่องกล้องก็พบว่า พ่อผมมีเหมือนก้อนอะไรซักอย่างในกระเพาะ หมอไม่แน่ใจเลยนำไปแสกนช่องท้องเลยพบว่าเป็นเนื้องอกติดกับกระเพาะ ที่เขาเรียกว่า GIST และต้องผ่าตัดในวันที่4ตุลาคมนี้ งานของคุณพ่อที่เดิมทีเค้าทำคนเดียวรู้คนเดียวตอนนี้ผมต้องรับผิดชอบทั้งหมด คนในบ้านก็เครียดกันมาก ยังไงขอกำลังใจจากมิตรแท้พี่ๆเพื่อนๆน้องๆ ในชุมชนsiamfishingให้พ่อผมด้วยนะครับ  ทุกวันนี้ผมกินไม่ลงนอนไม่หลับทำงานเช้ายันดึกจนแทบน็อคไปอีกคน ผมอยากให้พ่อผมปลอดภัย ที่ผ่านมาผมไม่เคยพูด ป๊าอ๊อบรักป๊านะ