พักหลังๆ 2-3 ปี มานี้ไม่ค่อยเห็นบอลไทยเล่นแบบมี รูปแบบที่ค่อนข้างชัดเจน ( นิดหนึ่ง ) มานานแล้ว
ผมว่ารูปเกมโดยรวม 60 นาทีแรก เล่นได้ดีเกินกว่าที่ผมคิดไว้ แนวรับ OK มีดวงด้วย เล่นค่อนข้าง จะมีวินัย แต่อย่างว่าหล่ะครับ พอมาว่ากันเรื่องรูปร่าง โดนเบียด โดนแซะตลอด หนักๆเข้า ไอ้ที่คิดว่าฟิต ยังไงก็ยุบแน่ๆครับ ( ลองนึกสภาพ เอาแค่คน สองคน วิ่ง 500 เมตรแข่งกัน สามารถเบียดกันได้ตลอดทาง คนที่ 1 หนัก 75 กก. คนที่ 2 หนัก 65 กก. แน่นอนตามหลักกลศาสตร์เลยครับ ไอ้คนเบาปลิวตลอดเวลาแน่ ๆ ถ้าไม่อยากปลิว ดังนั้นก็ต้องออกแรงฝืนไว้ ทำให้เสียแรงในส่วนนี้ไป ตลอกทาง เลยกลายเป็นว่า คนที่ 1 ออกแรงวิ่ง คนที่ 2 ออกแรงวิ่ง กับฝืนไม่ให้ปลิว ... เอวัง )
ลูกตีเสมอที่เราเสีย หลังไม่วิ่งตามมาครับ น่าจะหมด บวกกับเขาแก้เกมมาเจาะ
ลูกที่ 2 เราน่าจะหมดแรงตั้งแต่ 60 - 70 นาทีแล้วครับ ด้วยเหตุผลตามวงเล็บ
ผมว่านักบอลไทยเราต้องยอมรับเรื่อง รูปร่างน่ะครับ แล้วหันมาแก้เรื่อง ฟิตเนสในส่วนนี้ แต่ก็ยากหล่ะเนอะ ขนาดกระดูกไม่เท่ากันอยู่ดี สเปนเขาเล็กจริง แต่กระดูกเขาใหญ่กว่า พอฟิตเนส เค้าเลยไม่เผละ
พอเรื่องร่างกายได้ ทีนี้หล่ะ มาเลย....ท่านกุนซือทั้งหลายก็จะมีวัตถุดิบชั้นดีแล้ว...
ยอมรับเถอะครับ ว่าเรื่องสรีระเราต้องแก้ไข ไม่งั้นญี่ปุ่นกับเกาหลี เค้าไม่ตัวใหญ่โตขนาดนั้นหรอกครับ
แต่ยังงี้ก็เล่นได้ แต่ต้องหลีกเลี่ยงการประทะให้น้อยที่สุด อย่าโดนตัวคู่แข่ง แล้วเราจะไม่หมดแรง
เล่นแบบไล่ขับจับ ... อิอิ..
)
)
)
)
)
)