ทริปที่ผ่านมาไต๋หนวดพาเราเข้าหมายซากเรือจมไม่ได้เพราะเครื่องนำทาง หรือที่เรียกว่าGPSดันมาเสียเอากลางทะเลโดยไม่มีลางบอกเหตุมาก่อน แต่เราก็มีปลากลับไปโคราชเพราะตลาดสัตหีบอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือมากนัก
ทำเอาไต๋หนวดเครียดจัด กินไม่ได้นอนไม่หลับไปหลายวันหลายคืน ทริปนี้ไต๋หนวดจึงกวักมือเรียกพวกเราให้ไปเยือนสัตหีบกันอีกครั้ง เพื่อหวังล้างตากันที่ซากเรือจมซึ่งอยู่ห่าง 13ไมล์ทะเล
เมื่อวานผมได้รับโทรศัพท์ซึ่งแจ้งข่าวร้ายจากแฟนของไต๋ทานและป๋าจ๋าก็โทรมาแจ้งเป็นรายที่สองว่าไต๋ทานแห่งช่องแสมสารได้เสียชีวิตลงแล้วเมื่อวันที่ 20/11/53 ด้วยโรคมะเร็งตับ
พวกเราขอแสดงความเสียใจมายังครอบครัวของไต๋ทานด้วยที่ต้องมาศูนย์เสียเสาหลักไปก่อนวัยอันควร หลับให้สบายนะไต๋ทานเพื่อนรัก