เหยื่อ.....นั้นใครคิว่าไม่สำคัญ.....
การตกแบบชิงหลิวไม่รู้ใครเป็นคนกำหนดมาว่าต้องตกโดยการใช้เหยื่อหุ้มเบ็ดตัวเดียวมีบ้างที่ใช้สายหน้าสองชุด แต่ไม่ใช้ตะกร้อ......กัน
เมื่อเป็นอย่างนั้นเหยื่อควรมีลักษณะที่เมื่อปั้นหุ้มเบ็ดแล้วควรมีคุณสมบัติหลักที่จะต้องฟุ้งกระจายได้ ทั้งชิ้นเนื้อของเหยื่อหรือ กลิ่นเพื่อเรียกความสนใจของปลาให้เข้าหา.....
ที่นิยมอยู่ในบ้านเรามี รำ และขนมปัง( ทั้งแผ่นและปั่นมาแล้ว ) อันนี้เป็นเหยื่อที่ได้รับความนิยมใช้ในบ่อฟิชชิ่งครับ
เราควรเลือกเหยื่อตามสายพันธ์ปลาที่ปล่อยไว้เป็นปลาเกมส์ในบ่อส่วนใหญ่ประกอบด้วย
1. ปลาเกล็ด.... มีทั้งที่กินพืชและเนื้อ...รำเปล่า , ขนมปังปั่น ,หรือผสมกัน ( เหยื่อนวด ) เช่น ซ่ง ,ยี่สก ,ปุ้มปุ้ย ,นิล , ตะเพียน ,ปลาแรด
2. ปลาหนัง..... ส่วนมากก็จะเป็นกลุ่มที่เหมือนปลาเกล็ด เช่น สวาย กินไม่เลือกถ้าเป็นขนมปังมีกลิ่นจะโปรดเป็นพิเศษ
3. ปลาล่าเหยื่อ ส่วนมากกินเนื่อ เช่นเปคู , ปลากราย ,กระพง ขนมปังและรำ ได้ผลบ้างส่วนมากใช้ ไส้เดือนหรือกุ้ง
การผสมเหยื่อเพื่อหลิวนั้นเมื่อเราต้องเน้นให้เหยื่อยังคงความฟุ้งกระจายเพื่อเรียกปลามา หลักการง่ายๆๆๆคือควรผสมให้เหยื่อนั้นๆๆ กับน้ำ ( ส่วนมากใช้น้ำในบ่อนั้นไม่ใช้น้ำปะปา ) ให้เหยื่อค่อยข้างเหลวมากกว่าจะให้แข็งหรือไม่ผสมน้ำเลย เพราะเสียคุณสมบัติเรื่องฟุ้งกระจาย ส่วนเทคนิคใครจะผสมอะไรใส่กี่อย่างก็แล้วแต่เพื่อช่วยเสริมความมั่นใจ อันนี้ตัวใครตัวมันครับ...