อันที่จริง ผมเองไม่ค่อยได้ใส่ใจกับการมาของวันแห่งความรักสักเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่เรื่องความรักระหว่างชายหญิงเป็นเรื่องพื้นฐานของมนุษย์ 

ผมเข้าใจว่า แต่ละคนก็มีมุมมองในเรื่องของความรักที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ผมยังรู้สึกว่า ในแต่ละช่วงของชีวิต ผมมีความเข้าใจต่อความรักไม่เหมือนเดิน

ผมเชื่อว่า ในยามที่เรารักษาความรักไว้ได้บริสุทธิ์สมบูรณ์ เราจะรู้สึกได้ถึงความห่วงใย เอื้ออาธร อบอุ่น ในยามที่ตัวเองยังปฏิบัติต่อความรักได้ไม่ดีพอ เราจะรู้สึก อึดอัด เบื่อหน่าย ชิงชัง

แน่นอนว่าความรัก เป็นเรื่องความสัมพันธ์ของ 2 คน จะสมบูรณ์ก็ต้องอาศัยทั้ง 2 ฝ่าย แต่สิ่งที่ผมเปลี่ยนแปลงปรับปรุงได้ คือตัวผม นั่นคือหากผมปฏิบัติต่อความรักได้ดีขึ้น ผมก็จะพบกับความรักที่สมบูรณ์มากขึ้น

ผมไม่ทราบว่าเพลงนี้โด่งดังแค่ใหน แต่ผมได้ฟังเนื้อหาชัดๆ ก็เมื่อวันสิ้นปีนี้เอง และรู้สึกว่าเป็นบทเพลงที่ผมควรจดจำเอาไว้เตือนใจถึงความปวดร้าวที่ความรักสามารถจะสร้างขึ้นได้ หากเราปฏิบัติไม่เหมาะสม จึงนำมาให้เพื่อนๆ ได้ฟังกันบ้าง ในโอกาสวันแห่งความรักครั้งนี้

เพลงนี้ร้องโดย นักร้องหญิงชื่อ อ้อย อดีตนักรัองนำวงกระท้อน ชื่อเพลง "นึกเสียว่าสงสาร"

ถามว่ารักแค่ไหน นับเม็ดทรายทั้งทะเลก็รู้
ลมหายใจที่มีอยู่ คือความคิดถึงจากฉัน
ถามจะเจ็บแค่ไหน หากเธอไปรักใครสักวัน
ก็ลองนับสายฝนดูนั้น ก็คือน้ำตาจากใจ

* ก็เลยอยากให้รู้ ก็เลยอยากให้เห็น
ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
เพราะโลกนี้มีเธอเพียงคนเดียว ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
ถ้าเธออยากทำร้าย ก้อเชิญ
แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน
นึกเสียว่าสงสารอย่าลงทัณฑ์ด้วยการลาจาก

ถามกันสักกี่ครั้ง ก็ยังบอกเธออย่างนี้
ฟ้าทุกวันเปลี่ยนสี แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ (*)