ภาพที่ 17 ตะวันขึ้นที่เกาะหลีเป๊ะ เช้าวันนี้คลื่นไม่แรง และลมทะเลพัดโกรก นั่งมองแสงสีของท้องฟ้ายามรุ่งอรุณให้ชื่นหัวใจ
ถ้าต้องการอ่านตอนที่ 1 คลิกที่นี่เลยครับ
2 ธ.ค 49
รู้สึกตัวอีกทีนาฬิกาบอกเวลาตีหนึ่งกว่าๆ ดีนขึ้นมานอนข้างๆผมตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ ผมลุกขึ้นลงไปแปรงฟัน ล้างหน้า เพื่อนผมนอนยาวอยู่บนกระดานที่ดัดแปลงเป็นม้านั่งท้ายเรือนั่นเอง โอ๋ยังตื่นอยู่ และรีบเอาปลายสายเอ็นมาให้ดู แล้วว่าลูกพี่สู้กับปลาใหญ่จนสายขาดไป เล่าด้วยสีหน้าแสดงความตื่นเต้น
โกหยี่ พี่ชายของเพื่อนผมยังนั่งจับคันตกปลาอยู่อย่างไม่ลดละ และดึงเอาปลาตะมะขนาดเล็ก (ไต๋บอกว่า ตัวเอียดๆ ซึ่งยังเล็กกว่า "ตัวเล็กๆ" -ออกเสียง เหล็กๆ ) ขึ้นมาจากน้ำ 1 ตัว ดีนลุกขึ้นมาทีหลัง แต่เตรียมเหยื่อลงน้ำได้ก่อนผม คิดเล่นๆ เหมือนกับการผลัดกะ คนตกปลากะแรกเหนื่อยเพลียก็ไปนอนพัก กะที่สองคือ ผมกับดีน ก็มาตกกันต่อ ผมเตรียมเหยื่อแล้วลงเบ็ดหน้าดินเช่นเดียวกัน เสร็จแล้วไปเปิดดูถังแช่ปลา ปลาตะมะ ปลามงขนาดใหญ่ขึ้นมาอีกหลายตัว แต่เปรียบเทียบแล้วก็น่าจะได้มากกว่านี้ โดยเฉพาะปลาขนาด 5-7 กิโลกรัม หรือคืนนี้เราจะไม่มีโชคกับปลาในท้องทะเล?
พี่ชายของเพื่อนบอกว่าหัวค่ำที่ผ่านมานั้น ปลากินเบ็ดดีมาก ผมลงมาตกตอนที่ปลาเลิกกินแล้ว ทางห้องไต๋เองก็เงียบสนิท ไต๋และจุมโพ่นอนหลับกันคนละมุม เหลือคนที่ยังตกปลาอยู่ 5 คน มีเพียงเสียงเครื่องเรือที่ดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ไม่มีวี่แววปลามากินเหยื่อ ผมเปลี่ยนจากชุดหน้าดินเบ็ดตัวเดียวมาเป็นชุดเบ็ดโสกหลายตัว ซึ่งก็ไม่ได้ปลาอะไรอีกเช่นกัน ร่ำๆ จะเปลี่ยนเป็นการตกหมึกแต่ก็ขี้เกียจวุ่นวายเกินไป มีแต่โบ้กับโอ๋ สองพี่น้องที่สนุกกับการไล่ตก-ตักหมึกตัวใหญ่ขึ้นมาจากน้ำ ซึ่งก็ได้ตัวใหญ่ๆ 4-5 ตัว เห็นหมึกตัวใหญ่ๆมาเล่นไฟ ผมนึกอยากให้ไต๋เร่งไฟล่อหมึก แล้วหรี่ไฟครอบสักครั้ง เพราะเห็นแต่หมึกใหญ่ๆ หมึกพวกนี้ขนาดใหญ่เกินตกปลา แต่ก็เอากลับไปทำกับข้าวได้อร่อย แต่คิดอีกที ไม่น่ารบกวนไต๋เรือขนาดนั้น เพราะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 ชั่วโมงเพื่อเร่งไฟ ครอบหมึก
เดือนเสี้ยวดวงเดิมลอยอยู่เหนือยอดเกาะอาดัง สะท้อนแสงลงในน้ำ แสงนั้นกระเพื่อมตามริ้วคลื่น เรือทอดสมอ และสมอไม่เกาแต่เรือก็หมุนไปรอบ ทำให้ผมได้มองเห็นเดือนเสี้ยวในมุมที่แตกต่างกัน นึกอยากถ่ายรูปไว้ แต่ยังหากล้องไม่เจอ ที่ๆเคยวางกล้อง ตอนนี้ช่างรินทร์ก็นอนหลับอย่างเป็นสุขอยู่ เขาอาจจะเอากล้องไปวางไว้ตรงซอกไหนก็ได้ แต่ผมไม่อยากปลุกขึ้นมาถาม
พอช่างรินทร์ลุกขึ้น ผมจึงเห็นกล้องวางแอบอยู่จริงๆ ผมหยิบมาถ่ายภาพได้ 3-4 เฟรม ครับ เรือโคลงเล็กน้อย และไม่มีขาตั้งกล้อง ในสภาพการถ่ายพระจันทร์ คงไม่ต้องพูดถึงผลลัพธ์ ภาพสั่นไหว เบลอทุกเฟรม
(ทริปนี้ ใช้กล้องของเพื่อนผม Sony Cybershot DSC W7 กล้อง Compact ขนาดเล็กกะทัดรัด)