หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

1 ปี 8 เดือนที่บ้านเอื้อสมุทร 1

เป็นที่ยินดีคะ

**นู๋ยุ้ย**

                        27 กรกฎาคม 2548

    เป็นวันแรกที่ก้อนคอนกรีตถูกทิ้งลงจากเรือ ท่ามกลางเสียงปรบมือ และรอยยิ้มของผู้ร่วมกิจกรรมทุก ๆ คน ทั้งที่อยู่เบื้องหน้า และเบื้องหลัง

    ผู้ที่ร่วมกันผลักดันโครงการนี้ทราบดี กว่าจะมีวันนี้ได้ เราต้องผ่านปัญหา และอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย ว่าจะวางที่ไหน วัสดุอะไร ใครจะเป็นคนวาง แหล่งเงินทุนเอามาจากไหน ?

    เรื่องเหล่านี้ พวกเราผ่านกันมาหมดแล้ว จนถึงวันนี้

                                  29 พฤศจิกายน 2546

    ก้อนลูกปูนเริ่มมีชีวิตเกิดขึ้น จนเห็นได้ชัดถึงการเปลี่ยนแปลง

                 
                                  มีนาคม 2547

ค่อย ๆ วิวัฒนาการขึ้นที่ละเล็กละน้อย

                                        มีนาคม 2547

  อีกมุมหนึ่ง

                                          6 มีนาคม 2548              ภาพ ปุ๊ย

    เราได้ภาพพวกนี้มาด้วยความยากลำบาก น้ำก็ขุ่น ต้องขอขอบคุณ คุณปุ๊ย นักดำน้ำถ่ายภาพมือหนึ่ง ที่ไปร่วมงานกับพวกเรามาตลอดตั่งแต่เริ่ม จนถึงวันนี้ นับถือน้ำใจเอ้า 

                                         
                                        6 มีนาคม 2548

  นี่ก็อีกภาพ ฝีมือคุณ ปุ๊ย เธอบอกว่าเที่ยวนี้ได้มาน้อย เพราะไปหลงทิศทางอยู่ใต้น้ำ พบแค่สองก้อน

  เท่าที่ผมดำดูเกือบจะครบทุกก้อน รวมถึงซากเรือป๋าจ๋าด้วย ทุก ๆ ก้อนเต็มไปด้วยพืช คล้ายสาหร่าย เรียกว่าอะไรไม่รู้ หอย เพรียง เกาะติดแน่นกับคอนกรีต บ้างต้นคล้ายปะการังอ่อน สวยงามมากครับ

                                          6 มีนาคม 2548

                                     
                                          6 มีนาคม 2548

    ภาพนี้จะเห็นกันชัด ๆ เขาเรียกกันว่าขยะหรืออย่างไร ? ถ้าทะเลไทยมีขยะแบบนี้มากมายผมก็พอใจ ทุก ๆ ท่านว่ามั้ย ?

                                      6 มีนาคม 2548

มองรอดช่องก้อนปะการัง เห็นปลาวัวอาศัยอยู่  ด้านนอกปลาสร้อยนกเขาฝูงใหญ่ ว่ายแทบจะชนกัน อดขำไม่ได้ จึงทักทายกันธรรมดา

"ไปไหนกันมาหรือเจ้าปลาสร้อย ว่ายกันมาเป็นฝูง ? " ผมถามปลาตัวหนึ่ง
"เมื่อคืนลมแรง นักตกปลาก็มากมาย เลยเข้ามาหลบภัยที่นี่ "
"ฮา ฮา เจ้าฉลาดมาก แต่คุณผีปลาฉลาดกว่า เอาพวกเจ้าไปหนึ่งตัว"
"ไม่เป็นไร ! พวกเรามาอาศัย แบ่งกันกิน ขอบใจนะเอาตัวเดียว"
"ฮา ฮา แม้แต่ปลายังรู้คุณ " เอ้าเจ้าปลาน้อย 

                                       
                                          6 มีนาคม 2548

  ฝีมือถ่ายภาพพี่มะเหมี่ยวก็ไม่เบา ทำให้ได้เรื่องราวมาเล่าขานกันฟัง เก็บไว้เป็นตำนานได้อีกบทหนึ่ง ของธรรมชาติ สิ่งแวอล้อม ที่เพื่อนพ้อง น้องพี่ ช่วยกันทำ

                                       
                                          6 มีนาคม 2548

ก้อนลูกปูนเทส ขนาดไม่ใหญ่ก็ยังไม่จมทราย จากสี่เหลี่ยมธรรมดา จนดูแทบไม่ออก บอกเล่าเรื่องราวได้หลายอย่าง

                                      6 มีนาคม 2548

    เพียงแค่เวลาผ่านไป 1 ปี 8 เดือน มีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นมากมายบนก้อนคอนกรีต และที่เข้ามาอาศัยอยู่  เราจะติดตามดูความก้าวหน้าต่อไปให้ครบ 5 ปี ถึงจะสรุป

    ใครมีความรู้ว่าหลายชีวิตบนก้อนปะการังมีอะไรบ้าง ? กรุณาช่วยตอบด้วยครับ ยังไม่นับรวมฝูงปลาอีกหลายชนิด ที่ว่ายวนไปมา เห็นแล้วพาให้สุขใจ สร้อยนกเขา เก๋าดอกหมาก สากเหลือง อั้งเกย โรนัน  เข้ามาอยู่รวมกันนับวันจะเพิ่ม

  บางคนบอกว่าเป็นแค่กองขยะ สมควรจะไปเรียนดำน้ำก่อน พวกผมพร้อมจะพาไปพิสูจน์ ว่าจริงหรือไม่ ?

                                       
                                      บรรยากาศคนเมาบก

    เป็นอีกค่ำคืนหนึ่งที่นักตกปลา ดำน้ำ มีโอกาสได้นั่งคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน บนพื้นฐานของธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ว่าควรมีขอบเขตขนาดไหน ? ถึงจะเป็นการใช้ประโยชน์จากทะเลไทยอย่างยั่งยืน

  หลายคนเดินทางมาไกล เพื่อร่วมใจในงานนี้โดยเฉพาะ 

  พี่เวป  จากขอนแก่น        งานนี้ทั้งกวาดบ้าน ทำกับข้าว ล้างจาน เอาพี่เอ้า เบียร์........สักแก้ว

  พี่หมูโอเชี่ยน  จากภูเก็ต        เห็นคลื่นลมบอกตัดสินใจถูกต้อง เมาแล้วหลับ นอนฟูกดีกว่า ฮา ฮา

  เฮียถัง  ขนาดป่วยยังไม่ยอมขาด บอกว่าจะสู้เพื่อให้วงการตกปลาดีขึ้น ถึงจะตายก็ขอไว้ลายแบบ สืบ นาคะเสถียร  ฮา ฮา ยังไม่ทันดึก คุณเสียงสนต้องพากลับไปหาหมอก่อน นับถือ ๆ

  พี่นวล  มามาดใหม่ บอกหนังสือทำใจออกแล้ว "ท่องเที่ยวตกปลา"

  พูดไม่หมด ขอบคุณ น้อง พี่ ทุก ๆ ท่าน  เอา

                                     

นู๋เปิ้ล ว่าที่ ดร. แมงกะพรุน มาร่วมงานนี้ด้วย กำลังวิจัยเรื่อง "ปลาทูทอด" ขอให้เสร็จไว ๆ หลายคนกำลังน้ำลายไหล ฮา ฮา

                                   
                          หลายชีวิตจากทะเล เพื่อกิจกรรม 

ปลาทอด หมึกน้ำดำ  หอยเผา  เหล้า โซดา ดูเหมือนจะเป็นปรัชญาของการชุมนุม ร่วมประชุมในครั้งนี้

                                         
                                           
                                          ก่อนเที่ยงคืน

    ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็น ลมแรงแข่งกับเสียงคลื่น ต้นไม้ไหวไปมา ดูน่ากลัวสำหรับผู้ที่เข้าแข่งขัน ออกตกปลาอยู่บนเรือ หลบอยู่มุมไหน ? หลายคนติดต่อไปได้

    คุณกัปตัน ต้องสัมภาษณ์สด ออกอากาศกลางวงเหล้า ด้วยความเป็นห่วง อ้วกกันบ้างหรือยัง ฮา ฮา

    พี่หมูบอกอากาศกำลังสบาย เฮียถังบอกหนาวจะตาย พี่เหมี่ยวเลยยกเสื้อกันหนาวให้ใส่ ทุกคนล้วนมีน้ำใจ แบกเหล้า โซดา มามากมาย แล้วจะหมดก่อนสว่างไหมเนี่ย ?

                                            5

                                       
                                      พี่เวป  หม่อง  โต้งระยอง

กำลังลองหมึกน้ำดำ  งานนี้มีแต่หมึก ที่ไต๋นึกไดมาให้ 10 กิโลกรัม เห็นจะได้  เอ้า ! ใครไม่มีเหยื่อมาเอาไป

                                       
                                      สุดทางรัก ที่ปลายสะพาน

"นู๋เปิ้น อย่าลืมที่พี่ฝากบอกหวานใจนะ" คุณโต้งระยองพูดกับรุ่นน้องถึงใครคนหนึ่งที่อยู่แดนไกล
"พี่โต้งฝากอะไรหรือ ? เมื่อคืนลมแรง เปิ้นทำปลิวไปแล้ว"
"ถ้าลืม เดี๋ยวพี่ไม่ยอมเป็นบัดดี้ให้ด้วย นะเปิ้นนะ นะนะฝาก ๆ ๆ หน่อย"
"ไม่ต้องมาทำหวาน......เดี๋ยวก็ตกสะพานก่อนแต่ง"
  ฮา ฮา เพื่อนเราจะมีเหาแล้วโว้ย........เอ้า...

                                       
พี่มะเหมี่ยว พาคุณหม่อง เพื่อนพี่เวปไป refresh กันที่น้ำตื้น ๆ ก่อนถึงจะไปดำดูของจริง

                                         

เป็นกำลังใจให้นักดำน้ำมือใหม่กันหน่อย

                                       
เอ้า ! คุณหม่อง พร้อมแล้วโดดดดดดดดดดดดดดด...............ตูม !

หนาวไหม ?

                                       
                                        ชายเฒ่าที่สะพาน

    ยามเช้าของ ชายเฒ่าที่สะพาน ยืมสำนวน เฮ็มมิ่งเวย์ มาเขียน เรียกความรู้สึกดี ๆ ก่อนช่วงสายถึงจะไปดำน้ำ

                                          ชีวิตผู้นำ หลังคืนเมามาย

จากที่ราบสูงสู่ทะเล

จากเวปมาสเตอร์ถึงคนล้างจาน

สูงสุดกลับคืนสู่สามัญ

ได้อะไรบ้างครับ พี่อุดมชัย ?