เอาล่ะ...วันนี้เราคงมีโชคเท่านี้ และนี่คงเป็นวันของปลาสาก
กลับสัตหีบยังต้องวิ่งเรืออีกไกล(((โดยเฉพาะเรือซึ่งวิ่งได้เร็วมั่กๆของไต๋ต่อ))) เราเก็บสมอและตีเรือรวดเดียวเข้าฝั่ง ที่ปลายสะพานเราพบกับเพื่อนอีกกลุ่มที่มีโชคไม่เบาเช่นกัน ทั้งไหริ้นหลายตัวที่ขึ้นชื่อว่าสู้เบ็ดดีเยี่ยม สละใหญ่ที่ปนอยู่ในหลัว และผลงานนั้นก็ทำให้เราอิจฉาเขานิดๆได้เหมือนกัน...
นี่อาจไม่ใช่การพักผ่อนที่สะดวกสบาย แต่เราก็ได้รับความสะใจและสนุกกับรสนิยมในการใช้ชีวิตกลางแจ้งบนเรือตกปลาทะเล1คืนกับ1วัน และแค่นี้ทำให้เราเต็มอิ่มกับบางสิ่งที่เราตามหาอยู่ได้พอสมควรทีเดียว...
และนั่น "เราเรียกมันว่า ชีวิตที่ดี"