หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

@@@ วันแรกของทริปเขาแหลม @@@

หลังจากนั้นอีก 1 ชม. เรือผมก็มาลอยอยู่ข้างๆเรือพี่อู๊ด และเรือพี่หรั้ง ในจังหวะชั่วโมงทองพอดี เช้าวันนี้น้ำขึ้น และมีสีออกแดงมากกว่าครั้งก่อนอย่างเห็นได้ชัด พี่อู๊ดกำลังอัดปลา และปากก็บอกว่า…”ตรงนี้กำลังกัดเลย…“

ผมไม่รอช้าจอดเรือพร้อมกับส่งเหยื่อไปตามที่บอก ผลปรากฏว่าเป็นจริงตามคำบอกกล่าว ในช่วงนาทีทองนี้ ปลาชาร์จผมแบบตัวต่อตัวต่อเนื่องถึง 4 ตัวติด ปลาทุกตัวที่ผมได้ขึ้นมาถูกปล่อยคืนสู่ลำน้ำเหมือนเดิม ไม่ใช่โลกสวย แต่ผมไม่ได้ต้องการตกปลาไปกิน ผมต้องการแค่เพียงตกเพื่อเป็นเกมส์

ชั่วโมงแห่งนาทีทองผ่านไปไวมาก เพียงแค่ตะวันเริ่มส่องแสงตกกระทบพื้นน้ำเท่านั้น ปลาก็หยุดชาร์จเหยื่อทันที ทุกอย่างเงียบราวกับป่าช้า ได้ยินแค่เสียงพวกเราแซวกันไปมาแค่นั้นเอง พี่หรั้งจึงตัดสินใจย้ายหมายใหม่ เราจะขับเรือเข้าลำห้วยปิล๊อคฮู่กัน

สิ่งหนึ่งที่ผมชื่นชอบการขับเรือตกปลาที่เขื่อนเขาแหลมคือบรรยากาศ ระหว่างทางที่เราย้ายหมายผมมองไปรอบๆตัว เห็นแต่ภูเขาสีเขียวที่มีหมอกลงจับทุกยอดเขา จนบ้างครั้งผมถามตัวเองว่า…นี่ละมั้งที่เขาเรียกว่าสวรรค์อยู่ที่อก นรกอยู่ที่ใจ เพราะตอนนี้ผมกำลังอยู่บนสวรรค์ครับ

ที่ลำห้วยปิล๊อคฮู่นี้ขณะที่เรากำลังขับเรือด้วยรอบเดินเบาเข้าไป เราพบกับปลากระสูบเพศเมียขนาดใหญ่ตัวหนึ่ง ติดสายเบ็ดราวชาวบ้านอยู่ เราได้แต่มองแล้วก็ผ่านไป เพราะมันคือวิถีชีวิตของใครของมัน เบ็ดราวสายนี้คือวิถีชีวิตของชาวบ้านริมน้ำในเขือนเขาแหลม

ขับเรือมาสักพักเราก็พบกับน้ำตกเล็กๆ ซึ่งกำลังไหลลงลำห้วย เราจอดเรือแล้วตกปลาที่หน้าน้ำตกสักพักหนึ่ง ที่หน้าน้ำตกนี้พี่หรั่งได้กระสูบเพศผู้ขึ้นมาสองสามตัว แต่เป็นที่น่าเสียดายว่ากระสูบเพศเมียไซด์บิ๊กบอส กระชากสายจากคันพี่หรั่งทวนกระแสน้ำขึ้นไปอย่าดุดัน แต่มันก็ได้รับอิสระไป เพียงเพราะตัวเบ็ดสามทางความแข็ง 3x ขนาดใหญ่เหยียดตรงไปก่อน

เราจึงเดินลุยลำห้วยตรงน้ำตก เพื่อสวนกระแสน้ำขึ้นไปตกปลาตามแก่งต่างๆ ถามว่าเหนื่อยไหมกับระยะทางที่เดินลุยน้ำกันไป ตอบเลยว่าไม่เหนื่อย ถามว่าหนาวไหม…ไม่หนาว แค่เย็นไข่ในช่วงแรกเท่นนั้น…5555

หลังจากเดินทวนน้ำขึ้นไปด้านเหนือ เราไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันนอกความหนาวเย็น และความสวยงามของธรรมชาติริมสองฝั่งธารลำห้วย เราจึงตัดสินใจขับเรือกลับแพที่พัก แล้วจะออกมาใหม่ช่วงบ่ายแก่ๆ

ขณะขับเรือออกมาจากลำห้วยปิล๊อคฮู่ ก็เกิดเหตุการณ์แปลกประหลาด ตรงที่เราพบกับปลากระสูบที่ติดเบ็ดราว มีมวลน้ำวลตัวไปมาอย่างแรง ตอนแรกเราก็คิดว่าสาเหตุจากปลาที่ติดเบ็ดดิ้น แต่พอเข้าไปใกล้ เราเห็นภาพที่ยากจะพบเห็น

นั่นคือมีปลากระสูบตัวผู้ ซึ่งจะมีขนาดที่เล็กกว่า ตัวเพรียวพยายามเอาตัวเข้าเสียดสี ลำตัวแนบกับตัวเมียที่มีขนาดใหญ่ พันไปพันมา ขนาดเราเข้าไปจับสายเบ็ดมันยังไม่ยอมหนี…ใช่ครับอาการแบบนี้คือมันกำลังผสมพันธุ์กันครับ

เราลอยเรือดูอยู่สักพักพี่หรั่งเลยตัดสินใจ เข้าไปปล่อยปลาตัวเมียให้เป็นอิสระ ปล่อยคืนให้ธรรมชาติ เพื่อให้มันได้มีโอกาสออกลูกออกหลานต่อไปในอนาคต มาถึงบรรทัดนี้หลายๆคนอาจจะโลกสวยมองว่า…ทีของชาวบ้านมึงปล่อย แล้วของมึงละ… กูก็จะตอบว่า…กูก็ปล่อยทุกตัวที่ติดเบ็ดเหมือนกัน แน่นอนกูคือนักล่าหนึ่งในห่วงโซ่อาหารชั้นบนสุด แต่กูก็ก็ไม่ได้ล้างผลาญ…ที่สำคัญมันไม่ค่อยแด็กส์เบ็ดกูบ่อย…คือกูแห้วประจำ…555

สำหรับเรื่องของเด็ก กิจกรรมทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานความปลอดภัยครับ ขนาดเด็กน้อยน้องเจ้าคุณ อายุ 10 ขวบ ผู้หลงไหลในเกมส์ตกปลา ยังสามารถทำได้
สำหรับโพสต์นี้ผมขอจบที่บรรยากาศของแพมาลัย ที่ๆเราใช้ซุกหัวนอนฟังเสียงสายฝนในทริปนี้ แล้วค่อยมาว่ากันใหม่ในโพสต์หน้า…สวัสดีครับ

#เวลาผ่านไปเร็วชีวิตเราแสนสั้นฉนั้นรีบใช้ซะ
#ตกปลากับเรือแพรอาภรณ์
#ratchaburidairyfarm

ยินดีกับผลงานครับ 

+1 ตามมาเชียร์ครับ

ตามชมครับ