นานหลายปีแล้วที่เรา...ผลักไสตัวเองให้โดดเดี่ยว...ท่ามกลางความเงียบงันของความรู้สึกความจอกแจกจอแจของเสียงพูดคุยและเสียงเครื่องยนต์ของสังคมเมือง...ก็สนั่นหวั่นไหวอยู่รอบตัวเรา...เรามักพบความเอื้ออารี...ความเป็นคน”ดี”ของผู้คนในโลก Social …คน”ดี” ผู้ซึ่งประนามการกระทำที่เค้าเหล่านั้นไม่เห็นด้วย ว่าเป็นสิ่งเลวทรามต่ำช้า...และหยามเหยียดมันอยู่เสมอ...