เป็นว่าจบทริปแบบงงๆ แค่อยากพักผ่อนเฉยๆครับ
นั่งวิเคราะห์ตัวเองทำไมหลังๆการถ่ายถึงได้น้อยลง หรือว่าผมเลิกเห่อกล้องแล้ว? หรือว่าความง่ายต่อการเก็บภาพที่สามารถใช้สมาร์มเก็บภาพได้ไวพกพาสะดวกกว่าหลายเท่านัก? มองย้อนกลับมาตอนอยู่ใต้พกกล้องในรถตลอดเวลาเย็นๆมักเห็นวิวสวยๆเสมอๆ สามารถจอดรถถ่ายได้ทันทีใช้เวลาได้ไม่เกิน 5 นาที พอย้ายขึ้นมาวิวข้างทางไม่ค่อยมี บางมุมมีแต่การจอดรถเพื่อถ่ายรูปเป็นเรื่องที่อันตรายมาก ด้วยลักษณะที่เครียดกว่าเดิมมากพอเสร็จงานความตั้งใจคือเข้าพักผ่อนอย่างเดียว การไปเที่ยวแต่ละครั้งเหมือนพาตัวเองไปปลดปล่อยให้ความเครียดระเบิดระบายออกไปบ้าง มุมมองต่างๆที่จะจับให้เป็นภาพน้อยลง เห็นแล้วยังขี้เกียจจะหยิบกล้องอีกต่างหาก . . . ทุกข้อเสียย่อมมีข้อดี ข้อดีคือได้กลับบ้านบ่อย ได้ดูแลบ้าน ได้ดูแลคนในครอบครัวที่เหลือเพียงเท่านี้นี่แหละเป็นสิ่งที่ผมชั่งน้ำหนักแล้วยังชนะอยู่