ผมเป็นคนๆนึงที่ใจกล้าสุ้คน.. แต่พอมีปัญหาทีไร ผมก็ไม่กล้าชกหมัดออกไป เพราะพะวงว่าเขาจะมีพวกจะโดน พวกเข้ากระทิีบเลยยอมให้เขาทำเรา
แต่ในทางจริงๆแล้ว เรากลับไม่สุ้ เขาเปนพี่เรา 5 ปี ตัวไล่ๆกันเชาสุงประมาณ170 เท่าๆเรา เราเป็นคนร่างผมบาง แต่เขาเ็นคน สัดส่วนสมส่วน
คิดไปคิดมาามันเครียดครับ มีปัญหาเพราะว่า เรากินเหล้ากัน มีเขา พี่ทอม แฟนเรา เรา เหตุเกิดเพราะว่า เขาชวนไปต่อด้วยอาการเมา ตอนนั้นปาเข้าไป เที่ยงคืนแล้ว แฟนทำงาน 8 โมง ผมทำงาน 6 โมง แฟนก็กล้ากลัวๆ เพราะเขาทำงานที่เดียวกัน คนๆนั้นเปนรุ้พี่เเละหัวหน้าเขา ผมเลยบอกว่าพี่ พรุ่งนี้ผมมีงานเช้า จะขอตัวแฟนผมกลับ ก้เลยมีปากเสียงกัน เขาเดินเข้าไปในบ้าน หยิบปืนยิงปลามาจะยิงผม ใส่ลุกดอกพร้อม สักแปปเราก็มีปันหากัน จนพี่คนเปนทอมจับแยก ทั้งๆที่ผมไม่ได้สวนเขาเลย แต่ในทางกลับกัน พี่ทอมดุเป็นผุ้ใหญ่ กว่า เขาพุดตักเตือนผมด้วยคำพุดที่ดุหนักแน่น และมีเหตุผล จนผมยอมรับเลย นี่ล่ะพี่จริงๆต้องให้เหตุผลแก่น้อง ไม่ใช่ใช้อารมกับน้อง ตอนนี้เรื่องจบยังไม่รุ้ ทั้งๆที่เขาบอกว่าถิ่นนี้ของกุ แต่จิงๆไม่ใช่เลยเพราะทรี่ๆเค้ายุนั้นมันเปนห้องเช้า 555 ผมอดขำตัวเองไม่ได้
ว่าทำไมยอมให้เขาทำร้าย แต่ก็เจ็บใจมากๆ