จากสาม เหลือแค่สอง ......
ท้ายเรือในคืนแรกช่างเงียบเหงาเสียเหลือเกิน ......
ในทุกปีที่ผมมา ป่านนี้เซิ้งจิ๊กกันระเนระนาดไปแล้ว .....
แต่ค่ำคืนนี้มันกลับกันเป็นแผ่นฟ้ากับหลังเท้า .....
กัปตัน โทนี่ ไต่บันไดลงมาจากชั้นสอง .....
" รอเดือนตกสักหน่อย ใจเย็นๆ "
" ออมแรงไว้ก่อน ตีสามมาแน่ๆ "
พูดแบบลอยๆอมยิ้มกวนๆ ก่อนจะเดินหนีบหนังสือเข้าห้องน้ำไป .....
กัปตันมั่นใจ ....
ลูกทีมก็ฮึดตาม .....
เจ๊ไก่ เริ่มออกมาทำกับข้าวมื้อดึก ....
กาแฟ เอ็มร้อย เอาออกมาวางเรียงเป็นตับ .....
ดวงตาของลูกเรือทั้ง 12 คน เปล่งประกายแวบวาบเหมือนเพชรสะท้อนแสง ....
รอฝูงเยลโล่วฟิน .....
ไอ้หนำเลี๊ยบแห่งท้องทะเล .....
3
)
