อ้างถึง: ศาลายอด posted: 9 ก.ย. 58, 01:03
อุปนิคขิด สิ้นชีพ วางวาย
ด้วยชาย หนวดงาม ฝีมือกล้า
เขาคือขุนที ผู้ทรง ฤทธิ์ธา
จับคู่ขุนศึก มาท้า ฟาดฟัน
กลิ่นคาวเลือด เหม็นครุ้ง ทุ่งศรีสวัสดิ์
ดึกสงัด เย็นยะเยือก เสียงโหยหวน
ดังแว่วผ่าน สายลม ช่างคร่ำครวญ
อ๋อ...เสียงเพลงครวญจากขุนทีนี่เองเอย
ขอบน้ำใจ จ้าวพี่ นี้ยิ่งนัก เฝ้าคอยทัก เป็นบทกล่อน เสนาะหู
กว่าจะต่อใด้ อยากให้เจ้าพี่นั้นใคร่รู้ น้องคิดอยู่ตั้งหลายนาน
นึกก็แล้ว เขียนก็แล้ว มิแคล่วคล่อง จัดยาดอง เผื่อคิดออก ไม่เป็นผล
จุดกองทิพย์ หลายมวน จวนเวียนวน ก็ฉงนมิรู้จะต่อเยี่ยงไร
เอาเยี่ยงนี้ นะจ้าวพี่ ว่าดีมัย มาคล้ายๆเพื่อนคนอื่น ทำเป็นหมัย
สงสารน้องเถิดขอรับ จักกระอักควันตาย ด้วยอยากใด้ กลอนสัมผัสกับพี่เอย กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
กว่าจะใด้ บุหรีหมดเป็นซองเลยนะเนี่ยน้าตุ้ม