เห็นแล้วอยากจะเป็นลมครับ ก็คงต้องให้กำลังใจกันไป
สภาพน้าตอนนี้ผมเข้าใจเลยกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย
คงต้องวิงวอนคนในพื้นที่ที่น้าไปตกนั่นแหละ ร้านอุปกรณ์
ตลาดนัด ผมว่าพวกนี้มันไม่เก็บไว้ใช้เองหรอก และก็มั่นใจได้เลยว่า
เป็นคนในละแวกนั้น ถ้าน้าไม่เห็นใครอยู่ใกล้เคียงกับที่น้าตีเบ็ดอยู่นะ
สำหรับมุมมองของผม สิ่งที่น้าได้รับมันคุ้มค่า คือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนล้วนแล้วแต่
ได้รับกันถ้วนหน้าไม่ว่าจะเป็นด้านใดของชีวิต ชีวิตส่วนตัว โรงเรียน มหาลัย สังคม ที่ทำงาน
หรือที่ไหนๆอีกมากมายบนโลกอันโหดร้ายนี้ เพราะสิ่งที่น้าได้รับมันไม่ใช่ปลากระสูบจุดตัวจ้อย
ปลากดเกี่ยวหาง หรือ ปลากระโทงเหว(อันนี้ชุบน้ำปลาทอดอร่อยนะ) แต่มันคือคำภาษาไทยง่ายๆ 2 พยางค์
"บทเรียน" บทเรียนที่จะทำให้น้าจดจำไปตลอดชีวิตที่ยังเหลืออยู่ ความรอบคอบที่จะเพิ่มขึ้นอีกมากมาย
ผมมองว่ามันเป็นสิ่งที่จะมาเป็นภูมิคุ้มกันให้กับชีวิตของน้าต่อไปในอนาคต
ของที่เสียไปมันมีคุณค่าทั้งทางด้านจิตใจ อีกทั้งยังมีมูลค่ามากมาย แต่ก็ใช่ว่าเราจะสะสม ตามเก็บมันอีกไม่ได้
ขอให้น้าเข้มแข็งนะ กินข้าวกินปลาซะมั่ง ท้องอิ่ม ปัญญาเกิด เชื่อผมเหอะ .....................