หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เกือบเป็นนักตกปลา ที่โชคร้ายที่สุดในโลก

ตามชมคาบ

การเผชิญหน้ากับพิทบูลตัวโตเต็มวัย
การตกปลาแนวสตรีทฟิชชิ่ง เป็นที่รู้ๆกันว่าศรัตรูตลอดการของนักตกปลาก็คือ สุนัขจอมหวงถิ่น
แต่มันคงไม่เป็นปัญหาใหญ่เท่าไร ถ้าหากมันไม่ใช่สายพันธู์ "พิทบูล"

ณ. หมายปลาช่อนแห่งหนึ่งย่าน ทางรถไฟนครชัยศรี เป็นคลองเลียบถนนสาธารณะ ผมเดินไประหว่างบ้านหลังใหญ่สองหลัง
ประตูเหล็กที่แน่นหนาเปิดอยู่ทั้งสองบาน หน้าบ้านเป็นแอ่งน้ำมีแหนขี้นบางๆ มันคือหมายในฝัน

เหวี่ยงเหยื่อไปไม้ที่สอง ปลากัดเหยื่อหลังจากที่ลากมาได้ไม่ถึงเมตร ปลาลากสายออกอย่างไม่ระแวง
คาดด้วยสายตา ตัวปลาคงจะใหญ่น่าดู ก่อนที่ผมจะเซ็ทฮุค โสตประสาทก็รับรู้ได้ถึง ความเป็นความตาย

ผมพาตัวเองมายืนอยู่หน้าบ้านที่มี สุนัขพันธุ์พิทบูล ตัวโตเต็มวัย รูปร่างกำยำ เรียกได้ว่าเกิดมาเพื่อเป็นนักฆ่าโดยเฉพาะ
มันเดินออกมาจากประตูบ้านตอนไหนมิอาจทราบได้ และสิ่งแรกที่ผมทำก็คือ กระตุกเหยื่อให้ปลาคายทิ้ง แล้ว ตั้งสติก่อนเป็นอันดับแรก
บอกตัวเองว่า อย่าทำท่าทีเหมือนคุกคามและห้ามวิ่งเด็ดขาด

ผมยืนสบตากับมันสักพัก เจ้าของบ้านก็เดินมาเตือนผมและเรียกมันเข้าบ้าน แต่ดูเหมือนว่าตอนนั้น เจ้าพิทบูลเกิดไม่เชื่อฟังคำสั่งเจ้าของมาซะดื้อๆ
มันค่อยๆเดินเข้ามาหาผม ผมเดินหนีช้าๆ พร้อมสบตามันไปเรื่อย สุดท้ายพ้นเขตของบ้าน มันจึงเลิกตาม

ผมไม่รู้ข้อมูลเกี่ยวกับสุนัขพันธุ์นี้มากนัก แต่วิธีที่ผมรับมือกับมันก็ทำให้ผม รอดตายมาอย่างเส้นยาแดงผ่าแปด อย่าทำท่าทีท้ารบหรือคุกคาม
ออกจากอาณาเขตของมันให้เร็วที่สุดอย่างมีสติ คุณอาจรอดเหมือนผม

สุดท้ายก็อยากจะฝากเรื่องนี้ให้พี่ๆน้องๆนักตกปลาทุกท่าน อ่านไว้เป็นอุทาหรณ์ และอยากให้ระวังตัวกันตลอดเวลาที่ออกตกปลาในพื้นที่เสี่ยง
ผมไม่รู้เหตุผลว่าทำไม เจ้าของสุนัขถึงไม่ล๊อคประตูให้แน่นหนา ทั้งๆที่สุนัขพันธุ์นี้ฆ่าคนได้อย่างง่ายดาย โชคดีที่ผมเอาตัวรอดมาได้จากคมเขึ้ยวยมทูต

ฝากด้วยนะครับสำหรับท่านที่เลี้ยงสุนัขพันธุ์ดุร้ายทั้งหลาย โดยเฉพาะพันธุ์ที่ฆ่าคนได้ โปรดดูแลอย่างมีความรับผิดชอบ และปิดประตูบ้านทุกครั้ง
ไม่ใช่เพื่อตัวคุณอย่างเดียว แต่เพื่อชีวิตคนอื่นด้วยเช่นกัน
ขอบคุณครับ
เรียบเรียงโดย น้านุ เจ้าพ่อกบกอลลั่ม

เป็นสุนัขหวงบ้านมากๆครับ อย่าวิ่งนะครับ  เพราะไม่มีทางทัน แมวยังไม่ทันเลยครับ 

ไม่ทัน ก็โดดน้ำเลยน้า 

ผมคนนึงที่กลัวสุนัขมากๆเพราะเคยโดนกัดมา
ถ้ามีกำลังทรัพย์ที่จะเลี้ยงต้องมีกำลังจ่ายนะครับถ้าไปกัดคน  ไม่ว่าจะพันธ์อะไรก็ตาม แต่ตอนนี้เพิ่งได้ยินมาว่าห้ามทำร้ายสัตว์ โทษหนักเลยครับ ดีที่น้ารอดมาได้ ถ้าหมาออกมากัดชาวบ้านนอกบ้านตัวเองทั้งที่ไม่ใช่โขมย จะทำไงล่ะทีนี้ 

เลี้ยงสัตว์ดุร้ายเจ้าาของต้องดูแลให้ดีครับ
สวัสดีปีใหม่ ครับ ขอให้มีความสุขสมหวังในทุกสิ่ง ทุกๆอย่างครับ

เป็นประสบการณ์เสียวสันหลัง ส่งท้ายปีเลยคับ

เป็นอย่างที่น้าพูดจริงๆครับ พอผมเดินพ้นเขตบ้าน มันก็เลิกตาม
ตอนนั้นคุมสติตัวเองอยู่ได้ยังไงก็ไม่รู้ ผมไม่เคยรับมือกับสุนุขพันธุ์นี้เลย
ดีนะที่ไม่ได้วิ่ง

พันธุ์นี้ จะดุหรือเป็นมิตร ก็ไม่อยากเจอทุกกรณีครับ หลอนไปอีกนาน

ตอนนั้นถ้ามันวิ่งใส่ ก็คงโดดครับน้า แต่คลองมันกว้างแค่สองเมตรกว่าๆ
ถ้ามันโดดตามนี่ ไม่อยากจะนึกภาพ

ครับน้า ผมก็คิดว่าตัวเองโชคดีมากๆ ไปตกปลาทุกครั้งนี่ผมไม่เคยล้ำเส้นเจ้าของบ้านเลย บางทียืนหน้าบ้านถ้าเขาออกมาดู ผมก็ทักทายและขออนุญาติตลอด
แต่ครั้งนี้เจ้าของบ้านพลาดตรงที่ว่า ไม่ได้ปิดประตูบ้านให้มิดชิดเท่านั้นเอง ผมไม่รู้นะว่าพิทบูลตัวนี้ดุหรือติงต๋อง แต่จะดีกว่ามากๆ ถ้าไม่เอาตัวเองไปเสี่ยง

น่ากลัวครับ..ยังโชคดีที่ไม่มีปัญหา..น้าๆทั้งหลายพึงระวังทุกสรรพสิ่งรอบกายที่จะเดินตีเหยื่อ..ไม่ว่าสัตว์..ไม่ว่าคน..เราไปหาความสุขขออย่าได้มีทุกข์เลยหากเราระวังนะครับ

ขอบคุณครับน้า ขอให้มีความสุขช่วงปีใหม่เช่นกัน

เช่นกันครับน้า แล้วช่วงนี้ตีปลาที่ไหนบ้างครับ

ถ้ามันเจอผม รับรองเลยว่า ถ้ามันทำท่าจะเข้ามาทำร้ายเรา เมิงตายแน่ แค่ชักออกมาปลดเซฟแล้วเหนี่ยวไกเท่านั้น

สงสัยต้องจัดบ้างแล้วครับน้า

ถ้าผมได้อ่านโพสนี้ก่อนผมคงรอด และหมาก็คงไม่ต้องตาย
เรื่องนี้เกินขึ้นนานแล้วครับ 10 ปีกว่าๆ..ได้แล้วสมัยนั้นผมล่าปลาช่อนด้วยไม้ไผ่ยาวๆใช้เขียดสดๆเดินยกไปตามคลอง
เหตุการเหมือนกันเลยครับแต่ปลาลอยขึ้นมาบนบกแล้วและ พิทบูลตัวโตเต็มวัยก็วิ้งมาที่ปลาของผมและหยุดมองผมด้วยสายตาโหดร้ายครับ
ผมถอยหลังแบบเร็วๆแต่หญ้าเจ้ากรรมดันมาพันขาผมทำให้ ผมเซ และล้มลงนิดเดียว เท่านั้นและมันวิ้งมาหาผมพร้อมกับเจ้าของมัน ตะโกนว่าอย่าน่ะ
ทำให้มันหยุดชะงัก แต่ก็ห้ามมันได้ไม่กี่วินาที มันก็วิ้งมาหาผมอีกผมวิ้งหนี้ไม่ทันครับ มันกัดที่ขาผมจนล้มลง และมันก็กันที่แขนผมสบัดไปมา ผมเจ็มมาก
มันไม่ยอมปล่อย ผมรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวด และเหมือนแขนผมจะขาดให้ได้ เจ้าของมันยืนตะโกนว่าหยุด...หยุดนะ ..หยุดนะ แต่ยืนอยู่ไกลๆ ไม่เข้ามาช่วยจับมันออกให้ผม
ผมจึงตัดสินใจใช้มีดพก ยาวประมาณ  1 คืบที่ผมพกติดตัวทุกครั้งที่ออกไปหยกปลา แทงเข้าไปที่ลำตัวมัน 2 ครั้งมันยิ่งสบัดผมแรงขึ้นและย่ำเขี้ยวมันลงไปที่แขนผม พร้อมเสียงเจ้าของบอกว่าอย่าทำหมากูนะ
ผมไม่สนแล้ว วินาทีนั้นเหมือนแขนผมจะขาด ผมจึงแทงเข้าที่หัว แถวๆต้นคอ มันยังไม่ปล่อยผมอีก ผมจึงแทงและบิดหวังให้ตายเลย....นับครั้งไม่ถ้วนจนมันนิ่งไปแต่ปากมันยังกัดผมไม่ปล่อยจนมันตายเจ้าของมันบอกว่า
มึงทำหมากูทำไมและเข้ามาลูบหมามัน..ผมนึงในใจ(ไอ้สัส)....คนมาดูกันเต็มเลยครับ และช่วยกันง้างปากมันออกตั้งนาน และมีน้าใจดีท่านนึงผมไม่รู้จักด้วยพาผมไปหาหมอและเล่าให้ฟังว่าหมาตัวนี้กัดคนมา 3 คนแล้ว
บ้านน้าอยู่แถวนี้ เอาเรื่องมันให้ถึงที่สุดเลยนะ...ครับผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลย......เรื่องต่อจากนี้ยาวมากผมขอหยุดก่อนแล้วกันเป็นคดีความกันเป็นปี 2 ปีเลยครับ
ปล..สุดท้ายนี้ผมก็ขอขอบคุณน้ามากที่ แชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆระวังตัวกัน  หวังว่าคงเป็นประโยชน์กันนะครับโดยเฉพาะ แนว UL ถ้าเป็นไปได้ผมก็ไม่ขอเลือกวิธีแบบที่ผมทำ อยากให้เพื่อนๆทุกคนปลอดภัยแบบน้าyesmyfriend กันน่ะครับ

ขอบคุณมากๆครับน้า ความรู้สึกเดียวกันเลยครับ ผ่านมานานแล้ว แขนน้าเป็นไงบ้างครับ