หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ขุนด่าน จะเป็นอย่างไร ถ้าไปตกกระสูบ แล้วไม่ขนกลับ ถ้าไม่เริ่มทำเสียแต่วันนี้

ส่วนตัวผมนะครับ ผมตกแล้วก็ปล่อยเพราะถือว่ามันเป็นกีฬา การพักผ่อน ไม่ใช่การหากิน
ส่วนจะกิน ถ้านึกอยากจะกินปลาชนิดที่เราตกได้จริงๆ ก็เอามาแค่ตัวสองตัว ส่วนการจะกินจริงๆ ผมซื้อปลาที่เขาเลี้ยง
จำพวกปลานิล ปลาทับทิม ปลาช่อน ฯลฯ  ครับ 

ผมขอร่วมวิภาคด้วยคนนะครับ
โดยของแยกเป็นข้อ  ดังนี้ (ขอเหมารวมทั้งน้ำจืด และ ทะเลเลยนะครับ)

1. การตกแล้วปล่อย
    กีฬาตกปลา เป็นเกมที่คงไม่เหมือนกีฬาอื่นๆ ตรงที่ เกมไม่ได้จบตรงที่แพ้ชนะด้วยมิติของกติกาเดียว มันมีมิติมากกว่านั้น  มันเป็นเกมการล่า  ล่าสัตว์ที่เราเรียกมันว่า " ปลา "
    การตกแล้วปล่อยทุกตัว ที่ตกได้  ผมเห็นด้วย และ เป็นสิ่งที่ผมซึ้งใจ ภูมิใจ และเคารพในสิ่งที่ทุกท่านทำมากๆ ขอบคุณมากๆครับ (เกมของกลุ่มนี้จบลง ที่ต่างคนต่างแยกย้าย บาดเจ็บ สูญเสียกันไป แต่ไม่ตายทั้งคู่)
การตกแล้วเอามาบริโภค  เป็นการใช้ผลประโยชน์จากเกมการล่า มันเป็นสิทธิ ของทุกคน และ นักล่าทุกคน ที่จะได้ใช้ประโยชน์จากการล่าได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด (สนุกใจ และ สนุกปาก) ซึ่งผมก็ยังทำอยู่
            เกมก็จบลงด้วยกาาร สูญเสียของฝ่ายแพ้ ตามกฏการล่า นะครับ
การตกเพื่อชนะ ชนะปลา และ ชนะคนชนะปลาอีกที  ปริมาณ ขนาด คงเป็นคำตอบในรูปธรรมของจุดหมาย ในสิ่งนี้ ผมเคารพในสิทธิอันชอบธรรมทางกฏหมาย ด้วยใจจริงนะครับ  แต่ ปริมาณ หรือ ขนาดไหนที่แต่ละคนพึ่งพอใจล่ะ?
ผมไม่ทราบจริงๆ ครับ แต่ละคนไม่เหมือนกัน แม้แต่ผมเอง ในใจก็อยากที่จะมีโอกาสนั้น เราเป็นคนปกติโดยธรรมชาติการอยากมีอยากได้ มันเรื่องปกติครับ และไม่ผิดกฏหมายอันเป็นตัววางกฏระเบียบของสังคม
    ทั้งหมดทั้งมวล เป็นสิทธิอันชอบธรรม ของทุกคนนนะครับ เป้าหมาย ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ครับ  จะไปว่า หรือ  คาดเค้นเอาด้วย บรรทัดฐานของตัวเอรามันเป็นการไม่สมควร และไม่เคารพสิทธิกันและกันครับ

2. มาตารการ
    เป็นสิ่งหนึ่งที่เราพยายามพูดคุยกันมานา ตัวอย่าง อย่างหลายๆ เมือง มีการขายบัตร ในการตกปลา  ระบุ วัน เวลา สถานที่ ขนาด  ในแต่ละ สายพันธุ์ไว้  รวมถึงจำนวน ไว้อย่างชัดเจน
    (การกำหนดจำนวนมีทั้ง ต่อหนึ่งคน หรือ ต่อบัตรหนึ่งใบ ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ชนิด และ สถานที่ ... เช่น บัตรละ 3 ตัว เป็นต้น ) มาตราการเหล่านี้ ก็น่าสนใจ และ พูดกันมานาน... แต่ต้องถามกลับว่า ...
    "เรา" (อย่าอ้างคนอื่น) พร้อมไหมที่จะ ทำแบบนั้น พร้อมไหมที่จะอยู่ในกรอบ และ ระเบียบแบบนั้น ... แล้วค่อยมาดูผลของส่วนใหญ่ของสังคมครับ ว่าเขา ว่าอย่างไร ...?
    แล้วก็ทำตามร่วมกัน และในขณะเดียวกัน เราต้องยอมรับผลของการกระทำของมันร่วมกันด้วยเช่นเดียวกันครับ

    หากแต่ เราลืมไปครับว่า ทุกวันนี้เรามี กฏหมาย และมาตราการอยู่แล้วบ้างเหมือนกัน  การห้ามล่าในเขตอุทยาน  กำหนดรูปแบบ วิธีการล่า  วันห้ามล่า(ฤดุวางไข่) นะครับ
    เราทำให้มาตราการเหล่านี้ มีผลบังคับกันอย่างจริงๆ จังๆ  อย่างมีประสิทธิภาพแล้วหรือยัง ก่อนที่จะไปหามาตราการใหม่ๆ เพิ่มเติมเขามาอีก


3. การเปรียบเทียบการสูญเสียกับการประมง
    กีฬาตกปลา เกมตกปลา  ถ้าเรามองว่ามันไม่ใช่การประมงแล้วละก็  เราต้องแยกแยะกรณีการเปรียบเทียบ การสูญเสียและผลกระทบของการล่าออกจากกันนะครับ (อย่าไปเปรียบเทียบกันเลย ) เพราะอะไร ?
การประมง มีกฎระเบียบ ของกฎหมายระบุไว้ในระดับหนึ่งนะครับ .. ขนาด รูปแบบ วิธีการ  หากแต่ปัญหาที่วันนี้ คือ เราทำตามไม่ได้ ไม่ใช่หรือ ?  (เขามีสิทธิโดยชอบธรรมในการประกอบอาชีพครับ)
  ปริมาณที่ประมงจับได้ รัฐได้เก็บค่าธรรมเนียมในรูปแบบการใช้ทรัพยากรในรูปแบบภาษี ต่างๆ ไว้ระดับหนึ่งนะครับ  เงินได้ เรือ  บลาๆ  (ซึ่งคิดว่าไม่ครอบคุม ก็แก้ไขกันไปครับ)
              ปัญหาการลักรอบ จับ หรือ จับแบบผิดกฎหมาย มันก็อีกเรื่องหนึ่งครับ ... ช็อต อวนตาถี่  อวนในเขตอุทยาน  ก็แจ้งจับกันครับ ช่วยกัน .... มันคนละปัญหา ว่าเราทำลายล้างไหม?
.... มองย้อนกลับมาที่ ตกปลา  ใช้เบ็ดชัก  ใช้เบ็ดหลายๆตา  ถือว่ากลุ่มนี้เป็นประมงไหม ในเมื่อเขาเหล่านี้ใช้อุปกรณ์ไม่ต่างจาก สิ่งที่ทุกคนเรียกว่ากีฬาตกปลา

  ฉนั้น ประมง ไม่ใช่อุปสักในการทำลาย ซะมั้งครับ แต่ การละเมิดกฏหมาย ไม่ใช่หรือ คือตัวปัญหาที่แท้จริง?



4. การแก้ปัญหา
    เห็นบางท่าน นำเสนอ การตกปลาใหญ่ได้ แล้วต้องปล่อยลุกปลาเล็กๆแทน
    ผมยกตัวอย่างอย่างนี้นะครับ เราตัดต้นไม้ขนาด 5 คน โอบ 1 ต้น แล้วเราปลุกต้นไม้ใหม่แทน 10 ต้น .... พรุ่งนี้ เราจะตัด 1 ใน 10 ที่เราปลูกไปได้ไหมครับ(ที่ขนาด 5 คนโอบเท่ากัน) ...
    หลายๆ อย่างมันต้องใช้เวลาครับ  .... ซึ่งเวลา เราซื้อหาไม่ได้ครับ .... มันเป็นการแก้ปัญที่ปลายเหตุ ครับ
    หลายๆเมืองมีการปล่อยปลาแบบนี้นะครับ ทั้งสเตอเจียน และ เซลม่อล ปัญหาของปลาเพาะในฟาร์มคือ สายเลือดชิดครับ  พอปล่อยธรรมชาติ หลายๆ รุ่นมันก็อ่อนแอลงไปครับ

    ผมเคารพและดีใจ ที่น้าๆ หวังดี และ หลายคนคงทำประจำ มันเป็นสิ่งดีงามมากจริงๆครับ อย่างน้อยดีกว่าไม่ช่วยอะไรเลย อย่างมากกกก ...  และสนับสนุนให้ทุกๆคน ช่วยกันทำด้วยครับ
  ( เพียงแต่ อย่าลืมว่า สิ่งที่เราปล่อยไป อีกกี่ปี กว่าจะได้ขนาดนี้ ... คงไม่ใช่พรุ่งนี้แน่ๆ ครับ อย่าประมาท)


ทั้งหมดทั้งมวล มันเป็นเรื่องของ สิทธิของทุกคน และเป็นสิ่งที่ทุกคนหลายๆๆๆคน ถึงจะช่วยนำพา ชี้นำให้สังคมไปทางไหนได้ครับ
คนๆเดียว คงไม่ได้ครับ และ ต้องเคารพในเสียงส่วนใหญ่ของสังคม ด้วยครับ รวมถึง เราต้องยอมรับผลของการกระทำใดๆ ของ เราด้วยเช่นกัน มันคือธรรมชาติครับ
ไม่มีอะไร ถูกผิดแบบตายตัว หรอกครับ  ทุกๆอย่างมีดี มีเสีย ในตัวมันทั้งนั้น  อยู่ที่ว่าเราจะมองมุมไหน อย่างไร


ปล. ยังไม่ขอวิภาคถึง ปลาแปลกถิ่นนะครับ น่าปวดหัวเหมือนกัน เดี๋ยวจะไปกันใหญ่

เห้นด้วยในฐานะนักตกปลาคนนึงคับ

ทำไม เวลาไปบ่อตกปลา เห็นตกแล้วก้อปล่อย ง่ะ

เห็นด้วยครับ
แต่จะทำอย่างไรให้เป็นรูปธรรม ผมเชื่่อว่าชุมชนสยามฟิ๋ชชิ่ง มีพลังเพียงพอที่จะช่วยกันสร้าง ผลักดันให้ผู้เกี่ยวข้องดำเนินการ เพราะมันจะส่งผลดีต่อทุกฝ่าย
ชาวบ้านชุมชนต่อรู้สึกหวงแหนทรัพยากรในท้องถิ่นของเขา เหมือนกับโครงการป่าชุมชน เรานักตกปลาต้องเข้าใจตระหนักถึงการมีส่วนร่วมในการดูแลรักษา
เราลงทุนซื้ออุปกรณ์ตกปลาอย่างดี ซื้อเหยื่อปลอมมากมาย เพื่อไปตามหาปลานักล่า (ไม่ใช่ปลานิล ปลายี่สก ที่ใช้ในการดำรงชีพเป็นหลัก 555) แต่ไม่ได้หมายไปเอาชีวิตมัน ใช่หรือเปล่าครับ
มันเป็นกีฬาบางครั้งเราเป็นผู้ชนะ บางครั้งเราเป็นผู้แพ้ (กินแห้ว) แต่ถ้าเรามุ่งหมายจะไปเอาชีวิตมัน ไปคร่าชีวิตมัน สักวันเราคงต้องนั่งมองอุปกรณ์ตกปลาอยู่ที่บ้าน
หรือไม่ก็ดูคลิปหรือวีดีโอตกปลา ของน้าเสกแทนครับ

มาช่วยกันจริงจัง ใครจะเป็นคนเริ่ม ผมคิดว่าสมาชิกนักตกปลาหลายท่านมีความรู้ความสามารถที่จะดำเนินการได้ ผมพร้อมสนับสนุนเต็มที่เลยครับ (เจ้าของกระทู้คนหนึ่งล่ะ 555)
เราอยากมีสถานที่ตกปลาที่เป็นธรรมชาติ มีความสมบูรณ์ ไม่ไกลจากกรุงเทพ เป็นที่รวมนักตกปลา แลกเปลี่ยนความรู้ประสบการณ์  ถึงแม้จะไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็คุยภาษาเดียวกันได้เข้าใจ

ดีครับ ....... ความเห็นผม หากมีการจัด ปล่อยปลากันที่เขื่อน บ้างก็ดีนะครับ หากจัดผมคนนึงจะไปร่วมปล่อย ลงขันกันก็ได้ครับ ชุมชนเป็นผู้จัดและประกาศหาผู้สนับสนุน คนที่ขนปลากลับเยอะๆลงมากหน่อย..ฮิๆ 
** ผู้ที่ลงไปปล่อยปลา ถือว่าท่านผ่าน การทดสอบ สมรรถนะกำลังขา ด้วยนะครับ ถือเป็นการออกกำลังไปในตัว **
**************  หรือเอาเป็นว่า ปิดช่วงเวลา น้ำแดง หรือปลาวางไข่ ก็น่าจะจบ **************

เอากลับกันมาเป็นพวงก็ไม่ไหวครับเอาแค่พอกินพอครับ. จะได้มีตกกันในวันข้างหน้าครับ. ชื่นชมน้าที่ตั้งกระทู้ครับ  เรานึกถึงอนาคตข้างหน้า

เอาง่ายเลยขอแค่คนเรามีจิตสำนึกก็พอแล้วตกได้ไม่จำเป็นต้องเอาทุกตัวก็ได้ครับเลือกเอาที่ตัวใหญ่ๆตัวเล็กก็ปล่อยไปครับรับรองยังไงก็ไม่หมด
ตกปลาให้สนุกอย่าไปคิดอะไรมากครับ
คนหมู่มากหลายคนหลายความคิด

เอาปลากลับมาเป็น  พวง  แบบนี้ ผมก็เคยทำมาแล้วครับ ................ ได้หน้าตา ได้ความเก่ง  แถวบ้านมีแต่คนชม 
+++ แต่...ในส่วนลึกของหัวใวแล้ว  ....กรูไม่น่าทำแบบนี่เลย ปลามันจะขึ้นไปวางไข่แท้ๆ..

....................มีอยู่ช่วงนึง................

ผมตกแล้วก็ปล่อยครับ..................ได้ความภาคภูมิใจ สภาพจิตใจดีขึ้น ทุกครั้งที่ออกตกปลา  ข้างบ้านก็ถามไม่ได้ปลาเหรอ  ผมก็ยิ้มๆครับ  ผมนอนหลับฝันดีแทบทุกครั้งที่ออกตกปลาครับ  ............แต่........เพื่อนๆของผมได้หายไปทีละคนสองคน  ทุกครั้งที่ออกตกปลา ผมเหงามากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

...................ระยะหลังมานี้...............

ผมตกปลา เอากลับมาบ้าง ปล่อยบ้าง  ช่วงไหนปลาวางไข่  ผมก็ไม่ไปตก  ปลาแม่คลอก ตกแล้วก็ปล่อย    เพื่อนๆก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม ก็ดีขึ้นนะครับ

......ที่บอกแบบนี้.......ความหมาย สั้นๆครับ

........................ จิตไต้สำนึก................

เห็นด้วยครับกับ ที่นักตกปลาที่ดีต้องมีจิตสำนึกที่ดี แต่เราน่าจะทำอะไรที่มากกว่าการมีจิตสำนึกที่ดี แล้วนั่งดูคนอื่่นที่ไม่มีจิตสำนึกที่ดี เช่น ชาวประมงที่วางข่ายล่าปลาที่ขึ้นไปวางไข่ต้นน้ำ(แล้วไม่เก็บข่ายกลับบ้านไปด้วย), ชาวประมงที่ลากอวนในเขตพื้นที่ห้าม เช่น หมู่เกาะตราด ลากมันทั้งวันทั้งคืน จนกองหินกองปะการังเทียมพังราบ, (บ้านเรามีการควบคุมจำนวนเรื่อประมงบ้างหรือเปล่าครับ หรือปล่อยเสรี ใครไม่ไหวก็เลิกไป หรือไม่ก็ต้องลุกล้ำในที่ห้าม ใช้แรงงานต่างด้าวเยี่ยงทาส ไม่ต้องหลับต้องนอน จนทุกวันนี้ไปกินอาหารทะเลแถวพัทยา ยังหาปูม้าตัวโตๆ ไม่เจอ มันโตไม่ทันกิน ) หรือโรงงานที่แอบปล่อยน้ำเสียลงแหล่งน้ำสาธารณะ ฯลฯ

สุดท้ายเรานักตกปลา เป็นส่วนหนึ่งที่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ ได้ใช้ประโยชน์จากแหล่งน้ำทั้งจืดและเค็มทั้งทางตรงและทางอ้อม คงจะนั่งดูเฉยๆ ไม่ได้นะ ผมว่าเริ่มจากขุนด่าน มันไม่ใหญ่มาก ใครเคยไปเดินจะรู้ดี สถานที่ที่เป็นธรรมชาติที่สุด มีผู้เกี่ยวข้องไม่เยอะ (เจ้าหน้าที่ ชาวบ้าน/ชาวประมง และนักตกปลา) จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีมากเลยครับ (คิดตลกๆ ให้นักตกปลาถ่ายรูปปลาที่ตกได้ แล้วนำมารับปลานิลกลับบ้านแทน ได้หรือเปล่าครับ อร่อยกว่าเยอะเลย ทางเราจะเตรียมกระชังเลี้ยงปลานิลไว้ที่บริเวณบันได 300 ขั้น 5 5 5 5 5 )

ตามนั้นครับ  ผมจะเอากลับเฉพาะที่แม่ยายสั่งมาเท่านั้นครับ  ยอมรับเลยว่ากลัวเมีย 

เห็นด้วยครับ

เดี๋ยวนี้การตกปลาไม่ใช่แค่การพักผ่อนและความสนุกสนานอย่างเดียวแล้วหรือ???...ทุกวันนี้จะออกไปตกปลาต้องระวังตัวแล้วว่าจะมีใครว่ามั้ย...ปลาครอกมั้ย...ปลาวางไข่มั้ย...ปลาพวงมั้ย...เฮ้อ!!!ผมน่ะตกปลากิน..ได้กระสูบไม่เคยเกิน 5 ตัว ได้ชะโดไม่เคยเกิน 3 ตัว ...กินแห้วก็บ๊อย.บ่อย ไม่ค่อยได้ออกตกปลาครับ..แต่ต้องระวังทุกครั้งว่าจะมีใครว่ามั้ยก็หมดสนุกกันเลยทีเดียว

การแก้ปัณหาต้องแก้ที่จิตใต้สำนึกของคนไทยทุกคนไม่ใช่ที่ใครคนหนึ่งหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งรวมทั้งกฏหมายให้แข็มแข็งขึ้นบทลงโทษแรงขึ้นทั้งผู้รักษากฏหมายให้เดอาจริงเอาจังมากกว่านี้แต่ส่วนมากบุคคลกลุ่มนี้จะทำผิดเสียเองมากกว่าห้ามคนอื่นแต่ตัวเองกับทำเอง

ผมก็พวก C & R ครับสำหรับปลา....ยกเว้นกุ้งนะ

...........................................
.......................................................
..........................................................
.............................................
ผมไม่ใช่พวกโลกสวยน่ะครับ....แต่ก็รับไม่ใด้ครับ.....อยากเห็นฝูงปลากะสูบไล่ซัดลูกปลาอย่างบ้าครั่ง...ผมเชื่อว่าน้าๆหลายคนยังไม่เคยเห็น...อนาคตเราคงต้องดูในสารคดีเป็นแน่แท้ครับ
   
..........ความสุขของการ " ตกปลา " ไม่ใช่ปลาที่ตกใด้ แต่คือการใด้ตกปลา ......................

เห็นด้วยครับน้า เห็นแล้วมันน่าใจหายเหมือนกัน มีคำถามตามมาในหัวเลยว่าเค้าเอาไปทำอะไรมากมาย กินเอง แจกจ่ายญาติพี่น้อง ถ้าเอาไปทำประโยชน์กับชีวิตเค้าก็ไม่ผิดหรอกครับ พื้นฐานชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน บางคนตกเพื่อความสนุก บางคนตกเพื่อความสนุกด้วยเอากลับมาทำประโยชน์ด้วย ต่างกรรมต่างวาระครับ สำหรับคนที่คิดต่างผมก็ขอแค่อย่าขังมันใว้เยอะๆเป็นพวงจนมันตายแล้วเอาถ่ายรูปอวดโชว์แล้วไม่เอามันกลับไปทำประโยนช์ก็พอครับ 
#ความสุขของการตกปลาของผมคือได้ตกครับ ไม่ใช่ได้ตัว

ผมชอบไปคนเดียว ผมว่าสนุกดี ปลาไม่กินเราก็อยู่ต่อ เพราะ เราชอบตกปลา เวลาไม่ค่อยมี ถ้ามีโอกาสก็ต้องใช้เวลาให้คุ้ม แต่ถ้ามีเพือนไป บางทีชวนกลับซะงั้น 

ขอไม่แสดงความคิดเห็นครับ    เพราะผมตกปลาไม่เก่ง  ชอบบรรยากาศการตกปลาเท่านั้น

เพียงแต่เพลียทุกครั้งที่เจอคำว่า "ปลาพวง"

++เคารพในความคิดของทุกท่าน  แต่ละคนก็มีเหตุผลเป็นการส่วนตัว ในการตกแล้วปล่อย หรือ จะเอากลับ ...แต่สำหรับผมก็เช่นกัน เอากลับมากินที่แพบ้าง มาช่วงหลังๆนี้  ผมจะปล่อยเป็นส่วนใหญ่

แต่ในกรณี  ปลาพวงที่ขุนด่าน ส่วนตัวเห็นแล้วก็รู้สึกเศร้านะ......แต่ก็แอบสมน้ำหน้า ในใจว่า อีกหน่อยก็คงเหลือน้อย  แล้วก็ไม่มีปลาตกกัน  ก็เท่านั้น....หากบอกว่า ผิดมั้ยที่

เอาปลากลับมาเป็นพวงใหญ่บ้างเล็กบ้าง สำหรับผมตอบได้เลยว่า ไม่ผิดอะไร บางที่พวกเขาหรือพวกเราเหล่านั้น  อาจมีความจำเป็นจริงๆก็ได้ที่ต้องเอาปลากลับมาบริโภค หรือแจกเพื่อนบ้าน

มีพี่คนหนึ่งเคยบอกว่า "เรื่องอย่างนี้  มันพูดยาก  พอไปบอกเขาว่าให้ตกแล้วปล่อย หรือช่วงปลาขึ้นไปผสมพันธุ์ หรือวางไข่ที่ต้นน้ำ  ให้ยกเว้นบ้าง  สักเดือนสองเดือน

ก็ยังดี" ................แล้วถ้าน้อง หรือ น้าคนนั้น สวนกลับมาว่า  สมัยก่อนก็เคยเห็นพี่  ตกก็เอากลับมาเป็นพวงๆเหมือนกัน.....ผมเห็นผมก็อยากตกได้แบบพี่มั่งซิ......ตอนพี่ยังตกได้เลย.....พอมาตอนนี้จะมาห้ามผมได้ไง

ใช่ซิพี่เคยตกได้แล้ว...รู้แล้ว....แต่ผมยังไม่เคยตกได้นี่หว่าพี่........((((เจอแบบนี้...ถึงกับไปไม่เป็นเหมือนกัน))))......

+++++++++++++++++++++++++++++++++++ร่วมด้วยช่วยกันครับ.........ละได้ก็ละ.....ปล่อยได้ก็ปล่อย.......จะได้มีปลาให้พวกเราตกได้ไปนานๆ++++++++++++++++++++++++++++++

หลายๆครั้งที่ผมเห็นคนขนปลากลับมาแบบเป็นร้อยตัวผมไม่เคยชื่นชมเลย
ได้แต่คิดว่า อนาคตลุกหลานของเค้าจะมีปลาให้ตกเหมือนเค้าหรือปล่าว
ครั้งหนึ่งเราเคยด่าหรือว่าพวกลงข่ายหว่านแห ว่าเป็นพวกเอาเปรียบหาปลาแบบล้างเผ่าพันธ์ แต่ตอนนี้เรากลับเป็นคนทำเสียเอง
ผมคิดเสมอว่านักตกปลาทุกคนคือนักตกปลา ไม่ใช่คนหาปลาและอยากให้หลายๆคนเป็นนักตกปลาเช่นกัน
#ไม่ได้โลกสวยน่ะคับ แค่อยากให้คิดๆนิสหนึ่งเอากลับมาพอแค่กินก็พอมั้งคับ

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ ที่ตั้งกระทู้ดีๆแบบนี้มาให้เป็นข้อคิดกับ พี่ ป้า น้า  อา และพี่น้องพ้องเพื่อน ในบ้านหลังนี้ของเรา