หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ขุนด่าน จะเป็นอย่างไร ถ้าไปตกกระสูบ แล้วไม่ขนกลับ ถ้าไม่เริ่มทำเสียแต่วันนี้

ปัจจุบันผมมองรูปนักตกปลาตามแหล่งนำ้ธรรมชาติที่ถือปลาเป็นพวงๆถ่ายรูปยิ้มหราทำท่าภูมิใจในฝีมือตนเองว่าเป็นเรื่องน่าอับอายเสียมากกว่า

ประมง  ประม๊ง  ประมง




นักตกปลาก็อยากเย่อปลากันทั้งนั้นแหละขอรับ




แต่...........บางแห่งก็น่าจะเป็นเขตอนุรักษ์ขยายเผ่าพันธ์บ้าง




จริงไหม  ประมง  ประม๊ง  ประมง...............ห้ามปรามจับจริง  ก็เพิ่มแหล่งอนุรักษ์ได้แล้ว

ทุกอย่างเริ่มที่ตัวเรา นักตกปลามีมากมายช่วยกันอนุรักษ์ก็ดีครับแต่คงไม่พอ กลุ่มเรากลุ่มเดียวที่รักษาแต่ยังอีกหลายกลุ่มที่ทำลาย 

เห็นเพื่อนๆ แสดงความเห็นกันมามากมาย คงครบถ้วนกันแล้ว

ที่ผมอยากเห็นต่อไปคืออยากให้ Webmaster ปล่อยให้กระทู้นี้ และกระทู้แบบนี้เป็นที่แลกเปลี่ยนต่อไป
สังคมนักตกปลาต้องการความเปลี่ยนแปลง เรารอให้ทรัพยากรค่อยๆ หมดไปโดยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่ได้อีกต่อไปครับ
ทุกคนควรจะมีส่วนร่วม ทุกคนควรจะมีส่วนรับผิดชอบ

ช่วยๆ กันครับ

แต่ละท่านก็มีเหตุผลของตนเองครับ แต่สำหรับผมแล้ว..ตกแล้วปล่อยก็เป็นสิ่งที่งดงาม การตกแล้วนำกลับมาเป็นอาหาร ตามสมควรแก่การดำรงชีพก็งดงามครับ...

- ชอบอ่านทุกความเห็น
  ได้มุมมองดี ๆ มากเลย
 

เมืองไทยกฎหมายด้านสิ่งแวดล้อมอ่อนมากในทุกๆด้านทั้งด้านป่าไม้ และอื่นๆ ทั้งที่สื่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดของมนุษย์ 

ขุนด่านก็มีครับ ห้ามทุกอย่างยกเว้น เบ็ด ครับ
แต่ผมก็ไม่เห็นเจ้าหน้าที่เค้าจะทำอะไรเลย
ทั้งข่าย แหอวน ล้อมซั้ง ไฟช๊อต นาๆ วิธี
ที่ชาวบ้านเค้าจะหาเลี้ยงปากท้องครับ
ผมว่าน่ากลัว กว่าที่ไปตกปลาแล้วเอาลงมาอีกครับ
( เคยเห็นชาวบ้านเค้าหาปลาก่อนน้ำแดงจะลงหรือไม่ )
ถ้าเห็นแล้วจะบอกว่า ที่หิ้วกันลงมา ไม่ได้ขี้เล็บของชาวบ้าน
เค้าเลย
ปลา 1 พวงที่เห็นไม่ใช่จากคนๆ แค่คนเดียวนะครับ บ้างพวกหรือ
กลุ่ม ไปกับเป็นสิบ ได้ 50-60 ตัวเฉลี่ยแล้วได้คนละเท่าไหร่
น้าลองคิดๆ ดูครับทีนี้ไปหลายคนเอาปลามารวมๆ กัน มองดูว่า
เยอะครับน้าลองคิดๆ ดูนะครับ ถ้าเอาปลาแบ่งกัน 10 คน หาร 60
เท่ากับได้คนละ 6 ตัวทั้งวัน น้าว่ามันน่ากลัวเท่ากับที่ชาวบ้านหากัน
หรือไม่ครับ

  ผมแค่อยากให้น้าลองคิดๆ ดูครับว่า นักตกปลา หรือชาวบ้าที่น่ากลัวครับ


ในความเป็นจริง ผมก็บอกตั้งแต่แรก ว่า ผมจะพูดถึง เฉพาะนักตกปลาแบบเรานะครับ
ผมไม่เอาชาวบ้านที่หาปลาเป้นอาชีพ เข้ามาเป็นประเด็นในการพูดคุย
ผมชักชวน ให้พวกเราที่เป็น นักตกปลา ช่วยกันอนุรักษ์ ปลากระสูบ

โดยเฉพาะที่เขื่อนขุนด่าน ซึ่ง ในความเป็นริง
ผมก็รู้ว่า ก็ต้องมีคนออก มาพูดคุย และเปรียบเทียบ

กับชาวประมง พวกหาปลาพื้นบ้าน
ก็ถ้า ท่านจะเอาตัวเอง ที่เรียก ตัวเองว่า นักตกปลา
ไปเปรียบเทียบ กับ คนหาปลาพื้นบ้าน มันก็เป็น สิทธิ ของท่าน
พึงจะกระทำได้ หากท่านต้องการ ขนปลากลับบ้าน เพื่อ
แข่งขัน กับ ชาวประมง

ในส่วนที่ผมอยากเห็น ก็คือ นักตกปลา ช่วยกัน ทำอย่างไร
ให้ขุนด่าน เป็น มหานคร แห่งปลากระสูบ

นี่ต่างหาก ที่ผมนำเสนอ โดยลำพัง ผมก็ไม่เคย คิดที่จะไป ยุ่ง หรือ สนใจ
กับพวกหาปลา พื้นบ้านอยู่แล้วนะครับ

ผมว่า พวกเราที่เป็น นักตกปลา จริงๆ อย่างน้อย ก็มีสักสิบ ยี่สิบคนละ
ที่หันมามอง เรื่องนี้

ผมคลุกคลี กับ วงการตกปลามานาน อยากเห็น อยากให้มี สักที่หนึ่ง

เป้นแหล่ง ชุมนุม ของ นักตกปลา ที่เป้น นักตกปลา จริงๆ
ขุนด่าน น่าจะมีความเป็นไปได้ หากพวกเรา ช่วยกัน
คนละไม้ คนละมือ ครับ

เรื่องนี้เป็นของใหม่สำหรับบ้านเรา ที่ส่วนใหญ่คิดว่า สิ่งที่อยู่ในลำน้ำสาธารณะเป็นของทุกคน ใครมีกำลัง มีมือมีเท้าก็สาวได้สาวไป เห็นแก่ผลประโยชน์ข้างหน้า เห็นแก่ตัว
ไม่สนใจอนาคตลูกหลานว่าจะมีกินมีใช้อย่างไร ส่วนงานราชการก็อ่อนแอ กรณีนี้ยิ่งเห็นได้ชัด อยู่ในเขตอุทยานยังปล่อยปละละเลยกันได้ (สงสัยต้องเอาไปลงใน Social Media เพื่อให้การปฎิรูปกรมประมง หรือกรมป่่าไม้ หรือกรมอะไรที่เกี่ยวข้อง) ผมว่ามันต้องทำทั้งสองส่วน ทั้งพวกเรานักตกปลา และหน่วยงานราชการ มิเช่นนั้นมันจะไม่ทันการณ์ บางครั้งขับรถผ่านไปเห็นชาวบ้านทอดแห หรือวางข่ายในสระน้ำที่เค้าอุตสาห์ปลูกบัวสวยงาม จนมันเสียหายไปหมด สุดท้ายเค้าต้องเอาป้ายห้ามจับสัตว์น้ำมาติดประกาศ นี่ไงครับเค้าคงคิดว่าเป็นของสาธารณะ เหมือนบึงพังพวย เค้าเล่นวางข่าย ทอดแหกันตามสบาย อย่างกับเป็นปลาที่เค้าเลี้ยงมากับมือ  ผมว่าถึงเวลาที่เราควรช่วยกันอย่างจริงจังนะครับ เห็นด้วยกับคุณsniper 

ผมรู้สึกว่า  กระทู้นี่เกิดจาก  สมาชิก  ตกปลากระสูบ  ขุนด่าน  เอากลับมามาก ไปหน่อย  !!!!!!!!  ไช่ไหมครับ

ทำให้  น้า  ๆ  หลายๆ ท่านมาแสดง  ความเห็น มากมาย ทั้ง ขุนด่านและ หลาย ๆ ที่ตามแหล่ง น้ำจืด

แต่ทำไม  สมาชิก  หลาย ๆ ท่าน  ไปตกที่ ทะเล  ได้กลับมามากมาย มโหฬาร  ไม่มีใครพูด เหมือน กระทู้นี้ กันบ้างละครับ

หรือ  ทะเลไม่มีวันหมด 

การลงทุน  ค่ารถ ค่าเรือ  ค่าอุปกรณ์  ก็ต้องมีเหมือน  ๆ กัน ทั้งน้ำจืด น้ำเค็ม ก็หวังได้ทุนคืนกลับมาจากการแลกเปลี่ยนบ้าง

ส่วนเรื่องการหาแบบเป็นอาชีพ  ก็พูดไม่ออก  ทั้ง  น้ำจืดและน้ำเค็ม  กันอยู่  เนือง ๆ มากมาย  มหาศาล

ผมคิดว่า  ถ้าจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็น  ก็เอารวม ๆ  ไปเลยครับน้า

อย่าเจาะจงเลยครับ  ผมก็อยากมีที่ตกปลา  ข้างบ้านบ้างครับผม  อิอิ


เผื่อผลจากการตกผลึก ความคิด น้า ๆ หลาย ๆ ท่าน  จะทำให้อนาคต  มีอะไร  ดีขึ้นครับ

เป็นเรื่องดี นะครับ ที่เพื่อนๆ  เข้ามาพูดคุย ให้ข้อคิด คำแนะนำ

ผมกำลังย้อนคิดไป ถึงพี่ชายสองคน สมัยเรา ตลุยตกปลา
อยู่ในเขื่อนศรีนครินทร์ ด้วยกัน

เราสามคน นั่งคุยกัน อยู่ที่ แพน้ำโจน
หัวข้อ หลัก ก็เรื่อง ทำอย่างไร จะให้เขื่อนศรี
เป็นแหล่ง ท่องเที่ยว ตกปลา แบบ ยั่งยืน
เก็บแหล่ง ตกปลา ที่ดีที่สุด แห่งนี้ ไว้
เป็น สมบัติให้ ลูกหลาน ได้ เห็น

ผมจำไม่ได้ ว่าเคยเขียน ไว้ในหนังสือ ท่องเที่ยว ตกปลา เล่มไหน
เราสามคน เข้าไปพูดคุยกับ นายอำเภอศรีสวัสดิ์ ประมง ป่าไม้

ชาวประมงพื้นบ้าน สุดท้าย มันก็เป็น แค่ความฝัน

ศรีนครินทร์ กว้างใหญ่ เกินไป ที่จะเป็นศูนย์รวม ของนักตกปลา
เรื่องที่เราพูดคุยจึงกลายเป็น แค่คลื่นเล็กไหลพลิ้ว กระทบฝั่ง
ทำอะไรไม่ได้ แม้เพียงแค่ ปัดกวาดเม็ดทราย ริมหาด

ถึงวันนี้ พี่สองคนจากโลกนี้ไปแล้ว แต่ผมยังอยู่
และหากพี่ทั้งสองคน จะรับรู้ได้ โปรดรู้ไว้ด้วย

ผมได้เขียน เรื่องนี้ เรื่องที่เราสามคน เคยนั่งคุยกัน
ในสายลมหนาว ไอหมอกลอย กรุ่นถ้วยกาแฟ หอมชื่นใจ
อีกครั้ง ต่างกันตรงที่ ไม่ใช่ เขื่อนศรีนครินทร์

หากแต่เป็น เขื่อน ขุนด่านปราการชล
ที่พี่สองคน ไม่เคยสัมผัส

กระทู้นี้มอบแด่ พี่ สุธีร์ พ่อมดแห่งลำเขางู

                    พี่ อ๊อด  ฟิชคิลเลอร์

ใครจะนำปลากลับมากน้อยแค่ไหน ไม่อยากไปก้าวก่าย
เหตุผลต่างๆมีมากมาย จำเป็นบ้างล่ะ นานๆทีบ้างล่ะ บางคนเอาไปตัว2ตัวก็โอเค บางคนมีญาติเป็นสิบนั่งรออยู่ที่บ้าน........ความพอเพียงของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน
ทางแก้จริงๆ คงมีแต่กฎหมายที่ต้องบังคับใช้อย่างจริงจังเท่านั้น
ต่างประเทศที่ไม่นิยมนำกลับมากมายเหมือนเรา ก็ไม่ใช่ว่าจะเพราะมีจิตสำนึกอย่างเดียว แต่เพราะมันทำไม่ได้โดยกฎหมายต่างหาก


จริงๆ พอมีประเด็นเรื่องพวกนี้ทีไร จะได้ยินเสมอถึงการไปเปรียบเทียบกับอุตสาหกรรมการประมง
หลายๆครั้งก็เออออตาม แต่พอมาคิดดูจริงๆแล้ว มันควรจะคิดไปทางนั้นจริงๆหรือ?

เพราะ.....

ไม่มีการพัฒนาอะไร ที่เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับสิ่งที่แย่กว่า
การพัฒนา คือการนำตัวเองไปเปรียบเทียบกับสิ่งที่ดีกว่า และหาทางเปลี่ยนแปลงให้เป็นไปตามสิ่งที่เราเปรียบเทียบ หรือเหนือกว่าสิ่งที่เราเปรียบเทียบ
การนำตัวเองไปเทียบกับสิ่งที่แย่กว่า มันเป็นแค่การปลอบใจไม่ใช่หรือ? หรือจะเรียกให้โลกสวยว่าเป็นการ "ยอมรับความเป็นจริง", "เข้าใจสัจธรรมโลก", หรือคำกล่าวอะไรก็แล้วแต่ ตามที่บรรจงปั้นแต่งให้ออกมาดูดี แต่ความในที่แท้จริงก็ไม่ได้เปลี่ยนไป

หากเราเอาตัวเอง ไปเปรียบเทียบกับคนที่ประกอบอาชีพประมง .... มันจะเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา? นอกจากเป็นการปลอบใจว่าสิ่งที่ทำไปมันแย่น้อยกว่าคนอื่นเค้า (ซึ่งก็คือแย่อยู่ดี) จริงไหมครับ?

เปลี่ยนมุมมองนี้กันเถอะ

ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ
การจะเริ่มต้นอนุรักษ์ สิ่งสำคัญคือการปลูกฝังความคิดแบบนี้ในคนพื้นที่ครับ เมื่อมีความรู้สึกหวงแหนทรัพยากรของไทยแล้ว
คนจากที่อื่นหรือข้างนอกชุมชน ก็ต้องปฏิบัติตามกฏชุมชนครับ
อย่างต่างประเทศ ประชาชนเค้ารู้ครับว่าการอนุรักษ์ปลาไว้ตกทำให้เค้ามีรายได้เพิ่มขึ้นจากการเป็นไกด์จากการพานักตกปลาไปหมาย
เค้าก็จะหวงแหนในทรัพยากรของเค้า และเราซึ่งเป็นนักตกปลาก็ต้องปฏิบัติตามกฏชุมชนครับ
ขอบคุณครับ

เป็นกระทู้ที่ผมชอบคับ พี่ต้น  :cheer

ถึงเวลาแล้วหรือยัง หรือต้องรอให้หมดจิงๆ      แล้วก็ไปตกปลาตามบ่อ ที่เจ้าของบ่อปล่อยให้ตกกัน    เขื่อนต่างๆเอาไว้ไปขับเรือเล่น

อยากให้ทุกท่านระดมความคิดแก้ปัญหาครับ เห็นแล้วหดหู่ อาจจะแบ่งช่วงเดือนที่ตกได้ และช่วงเดือนปล่อยเพิ่มปลา ช่วงเดือนที่อนุรักษ์พันธ์ปลา  เราจะได้มีปลาตกกันไปถึงรุ่นลูกหลาน 

ชอบอันนี้ครับ แต่ขอไม่แสดงความเห็น

แล้วเป้าหมายของการตกปลาตามเขื่อนคืออะไรครับ
ไปเพื่อสัมผัสธรรมชาติ หรือเอาปลากลับมาเป็นพวงแบบเน่าบ้างดีบ้าง

ทะเลอัตราส่วนการทำลายตัดวงจรชีวิตแตกต่างกันครับ ปลาจากการตกเป็นการเลือกขนาดและชนิดไปในตัว เมื่อเทียบกับเรืออวนลาก อวนรุนที่ลากติดหมดทั้งลูกพันธ์ุเล็ก ใหญ่

และมีทั้งมาตรการปิดอ่าวในช่วงปลามีไข่  แต่อย่างไรก็ตามถ้าตกกันอย่างมโหฬาร ตกจนหมดหลุม ยังไงก็มีผลกระทบแน่นอน ซึ่งผมคิดว่าต้องมีการวางมาตรการควบคุมเรือและนักตกปลา

อ้อ ลูกพันธ์ุกระสูบ เท่าที่ทราบตอนนี้ยังไม่มีการเพาะนะครับ แต่ผมว่าถ้าจะเพาะกันก็ไม่น่าจะยาก เทือกๆปลาตะเพียน ผสมเทียมไม่น่ายาก

อ่านแล้วก้อเห็นความเห็นที่แตกต่างทุกครั้งที่มีสมาชิกตั้งกระทู้แนวนี้ขึ้นมาเมื่อก่อนมีถึงขั้นด่ากันในกระทู้จนมีโดนไล่ออกไป

ลองคิดถึงจุดประสงค์ของการสร้างเขื่อน แล้วพิจารณาเรื่องราวที่ท่านได้แสดงความคิดเห็นว่า ขัดแย้งหรือสอดคล้องกับจุดประสงค์ของ

การสร้างเขื่อนหรือไม่

ทุกคนต่างก้ออยากให้ทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของตัวเอง ขอให้ลงให้ถึงรายละเอียดในเรื่องนั้นๆก่อนจะตัดสิน

ว่า ผิด ถูก ดี เลว เพราะเราเองก้อไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นั้นซึ่งอาจจะมีเรื่องที่เราไม่รู้อีกมากมาย เสพสื่ออย่างเป็นกลาง

ทริปแห้ว ไม่มีใครเอามาลงเพราะมันไม่น่าติดตาม  ทริปปลาพวง เจ้าของกระทู้เขาก้ออยากให้คนที่ไม่ได้ไปตกได้แชร์ความสนุก

ด้วยกันจากภาพที่เอามาลง เพราะที่นี่เป็นเว็ปตกปลา ส่วนจะเอามามากเกินไปหรือไม่นั้นจะตัดสินด้วยภาพที่เห็นอย่างเดียวคงไม่เหมาะ

นะจริงไหมครับ

เรามาแอนตี้พวกวางยา ช๊อต ระเบิด วางตาข่ายทิ้งขว้าง น่าจะช่วยได้มากครับ

สุดท้ายผมเห็นด้วยกับหลายๆท่านที่ขอให้เลือกปลาที่จะเอากลับให้ได้ขนาดและไม่อยู่ในช่วงผสมพันธุ์

รวมทั้งรู้จักหาพันธุ์ปลาไปปล่อยบ้างครับ



 

++เป็นกระทู้ที่ดีครับ สำหรัผมนะคิดว่า ในเมื่อเราเลือกที่จะเป็นนักตกปลา แสดงว่าเรารักการตกปลา ก็สมควรอยู่หรอกที่เราจะต้องอนุรักษ์พันธุ์ปลา และหมายตกปลา และไม่มีที่ใหนเหมาะสมเท่าสยามฟิชชิ่ง ที่พอจะเป็นที่สำหรับการริเริ่มแนวคิดแบบนี้ขึ้นมา ลองจัดกิจกรรมขึ้นมาเลยครับ ที่ใหนก็ได้ในประเทศไทยของเรา ขุนด่าน สียัด เขาแหลม แก่งกระจาน ทะเลน้อย ถ้าไปร่วมได้ผมไป ถ้าไม่ได้ไปผมยินดีช่วยเรื่องอื่นๆครับ 

เห็นกระพงพวงแร้วอิจฉา  เห็นกระสูปพวงแร้วเศร้าใจ

ช่วยๆ กันครับ ตกแต่พอเพียง นำกลับแค่พอกิน  หลักๆ ก็คงไม่พ่นพวกเรากันเอง  ที่แห่กันไปตามกระแส

ถ้าต่างคน ต่างตักตวง ไม่ช้าก็หมดแน่ๆ ครับ

ถ้าเราไม่ช่วยกัน แล้วจะเหลืออะไรให้ลูกหลานในวันหน้า  อาจจะไม่ถึงรุ่นลูกหลานแค่ รุ่นเราก็คงจะหมดแล้ว

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะให้ช่วยๆ กันซื้อลูกพันะ์ปลามาปล่อยบ้าง เพื่อฟืนฟู ให้กลับมาเหมือนเดิมครับ

ผมว่านะครับน้าๆการตกปลานำกลับมาไปก็เป็นผลเสียครับ

ผมเชื่อว่าน้าๆทุกท่าน(ส่วนใหญ่)ที่ลุยป่าฝ่าดง ด้วยอุปกรณ์ หลายหมื่น

ไม่ได้สนใจการจะกินปลามากเท่าไหร่หรอกครับ

แต่คงเป็นการอยากถ่ายรูปคู่กับปลาพวงมากกว่านะครับ นี่คือความคิดเห็นของผมนะครับ

แต่ สำหรับผมการตกปลาคือการผจญภัยครับการได้อยู๋กับธรรมชาติ เพื่อจะเข้าหมายสักที่

ลำบากแค่ไหนลุยโคลนหญ้ารกน้ำไหล ก็จะไปให้ได้ เพื่ออะไรละครับ

เพื่อความสุขที่ได้ตกปลาเยอะๆแต่ไม่ใช่ความสุขที่ได้ปลากลับบ้านเยอะๆ 

เพราะผมไม่ใช่ชาวประมงไม่ใช่ผู้ทำเป็นอาชีพ เพียงแต่ผมเป็น "คนที่รักในการตกปลา และ อยากให้มีปลาตกอย่างยั่งยืน"

ถ้าความเห็นนี้ไม่ถูกใจน้าท่านไหนขออภัยด้วยนะครับ