แล้วการพาคันวิ่งลากปลาขึ้นมาบนหาดก็ดำเนินต่อไป รอบแล้วรอบเล่า.. รอบแล้วรอบเล่า
หลังจากรอบที่5ผ่านพ้นไป เค้ากลับลงมาตั้งหลักที่ชายน้ำอีกครั้ง.. ผลจากการประชุมของคณะไทยมุง สรุปได้ว่าปลาเริ่มจะหมดแรงแล้ว.. ฟื่ดฟ่าดๆๆๆๆๆ เสียงหอบหายใจของเค้าดังได้ยินอย่างชัดเจน.. ดูท่าทางว่าเค้าจะหมดยิ่งกว่าปลาเบนตัวนั้น
เค้าใช้มืออันสั่นเทาประคองคันเบ็ดต๋งปลาเอาไว้ ตอนนี้มือเค้าเริ่มชาแล้ว.. ออกซิเจนเริ่มไม่เพียงพอ เค้าต้องหายใจทางปากช่วยด้วยอีกทาง
"อดทนหน่อย..!!! วิ่งอีก2-3รอบมันก็ขึ้นถึงหาดแล้ว" หัวหน้าคณะไทยมุงพูดให้กำลังใจ..
แล้วสิ่งที่ทุกคนไม่อยากจะเจอก็เกิดขึ้น.. จู่ๆไอปลาเบนนั่นมันก็เริ่มลากสายออกไปอีก
"ชะ ชะ.. ช่วยน้องหน่อยครับพี่ๆครับ" เค้าขอความช่วยเหลือด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก.. เค้าหมดทุกสิ่งทุกอย่างจริงๆซะแล้ว เค้าต้องใช้ขาทั้งสองข้างช่วยโอบกอดคันเบ็ดไว้อีกทางนึง เพราะมือเค้าไม่มีแรงแล้ว..
ทันใดนั้นเอง..!!!!!!!!!!! ปลากระเบนตัวนั้นใช้แรงฮึดกระชากจนคันแทบจะหลุดออกจากมือของเค้า.. แต่เค้าก็พยายามขยับขาให้ช่วยรั้งคันเอาไว้อย่างสุดฤทธิ์ ตอนนี้คันเบ็ดเกือบจะหลุดออกจากมือเค้าแล้ว
ปลากระเบนยักษ์ตัวนั้นกระชากคันเบ็ดอย่างแรง จนขาของเค้าหมดแรงที่จะรัดคันเอาไว้ได้.. เค้าต้องยอมคลายการใช้ขารัดคัน ก่อนที่ขาของเค้าจะหักเนื่องจากแรงกระชากของปลากระเบนยักษ์แห่งชายหาด
วินาทีนั้นเอง.. ไข่ของเค้าก็ล่อออกมาจากกางเกงในขาบานตัวนั้น
"โปรไข่ล่อ"ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแว้ววว..!!!!!!!!!!