หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

คืนหวีดสยอง Episode Haewloween

ในช่วงแรกที่แสงสว่างยังสาดส่อง มันก็ยังไม่มีอะไรยากหรอกครับ แต่พอตกอยู่ในความมืดดำสนิดของค่ำคืนที่ขาดแคลนแสงจันทร์เข้าเท่านั้น ผมเองขนาดตีกลางคืนมาหลายครั้งยังแย่ จะลากเหยื่อใกล้ๆ เพื่อเช็คแอ็คชั่นก็ไม่ได้ สาดไฟลงไปก็กลัวปลาตื่น จะหวดเหยื่อไปหาขอบบ่อฝั่งตรงข้ามเต็มแรงมากก็ไม่ได้ ถ้าเกิดเลยขึ้นฝั่งไปคงงานเข้า ผมเองหลังจากใช้ปลายางแล้วโดนกัดแต่อัดแป๊บเดียวแล้วหลุดไป ก็เลยหันไปใช้มินนาวเล็กจมอมมิด เดินเหยื่อเลาะขอบบ่อทางด้านซ้าย นึกในใจว่าเบ็ดสามทางเบอร์ 12 น่าจะสามัคคีกันเกี่ยวอยู่ล่ะวะ ดีไปได้สองสามไม้ก็โดนปั้กเข้าให้ แต่ในทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงแหบๆ ยานๆ ดังแว่วขึ้นมาจากทางด้านขวา ...เฮ้ยยยยย ...โดนนนน กาดดด แลววว...

หันไปเจอภาพนี้ครับ

เจอคนบ้ามายืนเอาไฟฉายส่องจากพื้นขึ้นมา 

ตามชม Trip แปลกๆ ด้วยคนครับ

หลังจากหายตกใจ ผมก็อัดปลาได้สองปื้ด ปลาก็หลุดอีก (จากแรงดึงที่สัมผัสได้นี่อาจมีถึงไซส์สิบ)

แต่ยังไม่ทันทำอะไรต่อ ก็ได้ยินเสียงตู้มๆ ๆ จากฝั่งตรงข้าม แป๊บนึงก็เงียบไป แต่แล้วก็มีแสงเขียวๆ สว่างขึ้น ผมแข็งใจตะโกนถามไป "นั่นคนหรือผีครับ" ก็มีเสียงตอบมาว่า "พี่อ้อเอง ได้กะพงไซส์โลกว่าขึ้นมาตัว"

สวัสดีครับพี่น้องครับ

หลังจากทนยืนหลอนอยู่ไม่ไหว ผมก็เลยเริ่มเดินไปทางท้ายบ่อบ้าง  หวังว่าปลาแถวนั้นมันจะกัดเหยื่อเป็นบ้าง แถวเดิมปลามันไม่รู้เรื่องเร้ย กัดหลุดกัดหลุดอยู่นั่นน่ะ

กำลังค่อยๆ เดินๆ ไป ก็เห็นแสงแว๊บๆ เดี๋ยวมืด เดี๋ยวสว่าง ใจผมเริ่มเต้นระส่ำ นึกในใจว่าหรือจะใช่ฟระ?

พอเดินไปถึง ที่จริงก็เจ้าปลื้ม crazymonkey นั่งหันหลังคล้องปลาผูกหลักอยู่ ความที่เค้าเป็นคนตัวใหญ่ พอนั่งหันหลังบังแสงก็เลยเห็นไฟวูบวาบไปมา

ยังรอชม...ดึกก้อรอ

ได้ความว่าโดนไปหลายดอกแล้ว แต่หลุดไปเพียบ โอวว อาถรรพ์แห่งคืนฮาโลวีน

หลังจากนั้น ผมก็เริ่มเดินต่อเพื่อไปท้ายบ่อ กำลังเดินอยู่ก็ได้ยินเสียงฝีเท้า แต่แปลกตรงที่มันมีเสียงครูดๆ เหมือนมีอะไรครูดพื้นมาด้วย ถึงจะกลัว แต่ผมก็แข็งใจตะโกนถาม "นั่นใครน่ะ"  เสียงแหบพร่าดังกลับมา "อย่าเว่อให้มาก นี่พี่หมานเอง"

ผมเลยลืมตาขึ้นก็เห็นเป็นพี่หมานจริงๆ เดินลากพวงปลากลับมา เลยจัดภาพเป้นที่ระทึกให้หนึ่งดอก

แจ่ม     

จุ๊ๆ สังเกตเสื้อพี่เค้าดีๆ ผมว่านั่นคราบเลือดแห้งเกรอะกรังนะนั่น

โห น้าออย หายไปหนายยยมาเนี่ย คิดถึงนะ

ตามชมคืนสยอง  ครั้งน้าปาร์ตี้โคโยตี้ตามสัญญานะโปร 

น้องในกลุ่มผมคนนึงตามมาตอน1ทุ่ม  แปลกใจปลาก็กัดดี แต่หลุดบ่อยเหมือนมีอะไรมาดึงกลับไป ไอ้หมอนี่ตีผิวน้ำกัดตู้มๆ ไม่ติด อยู่ดีๆไม่พูดกับใคร ชับรถกลับไปตอน4ทุ่ม ไม่มีร่ำลา
สงสัยโดนดีเข้าแล้ว  ................................วันรุ่งขึ้นโทรไปถาม เป็นไรวะทำไมอยู่ดีๆกลับ
มันบอก............ระหว่างที่ตกๆอยู๋ปลาก็กัดดีแต่ไม่ติด เพิ่งได้มาตัวเดียว ทันใดนั้นเอง สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในชีวิตก็เกิดขึ้น
.......................เมียโทรตาม      มิน่ากลับไวเชียว น่ากลัวกว่าผีอีก 

++ตามชมความสยองแห่งคืน Haewloween ด้วยคนครับ

เข้.... น่ากลัวผุดๆ

หลังจากเจอพี่เปา ผมก็หยุดเดินแล้วเริ่มตีต่อ คราวนี้เปลี่ยนเป็นไวเบรชั่นตัวเล็กๆ สีเงินหลังเขียว มีเสียงกุ๊กกริ๊ก เนื่องจากเป็นคืนที่มืดมิด การใช้เหยื่อมีเสียงจะช่วยให้ปลาล่าเหยื่อหาตำแหน่งเหยื่อได้ง่ายขึ้น ผมเดาว่าอย่างนั้น

หลังจากตีไปสองไม้ ก็โดนกุเราแว๊นซ์ไซส์คืบกว่าไปตัวนึง แล้วก็เลยหวดแทบขึ้นฝั่งอีกด้าน เจิร์กขึ้น แล้วปล่อยจม เจิร์กขึ้น แล้วปล่อยจม แต่พอเจิร์กขึ้นอีกที คราวนี้เหยื่อไม่ยอมจม....  สายเบาหวิวไปซะเฉยๆ ผมก็เลยปั่นเก็บสาย พอสายตึงก็รับรู้ได้ถึงแรงดึงที่ปลายสาย หวดปับ โดดปุ๊ง อัดแป๊บบบบบ ก็ลากกะพงไซส์น่ารักขึ้นมาปลดจนได้ แต่ไม่มีรูปหรอกนะ ลืมถ่ายตัวเองครับ

น้าตุลย์รู้ป่ะครับว่า น้าหมานเค้าใช้ปลายางซอมบี้ มัดตราสังห์แล้วมัดอีกอะ ที่เด็ดเขาเลยน๊ะขอบอก ฮ่าๆๆๆ 

          +    ......................................... 

จากนั้นผมก็โดนกัดอีกหลายครั้ง เห็นจะๆ ว่ากะพงขึ้นมาขย้ำเหยื่อภายใต้แสงไฟคาดหัวที่ผมส่องแช่ลงในน้ำ แต่พอกลับตัวว่ายเทคแดรกออกไปได้สามปืดก็หลุดตามระเบียบคืนฮาโลวีน


(ส่องแช่นานๆ ก็โอเค ลูกกุ้งเข้าตอม ลูกปลามา เดี๋ยวตัวโตๆ ก็ตามเข้ามา) 

เมื่อผมยอมแพ้ให้แก่อาถรรพ์คืนฮาโลวีน ผทก็เดินต๊อกๆๆ กลับหัวบ่อ เพื่อจะจัดการกับข้าวต้มทะเลรวมมิตรที่ตารุ่งจัดมาหม้อเบ้อเริ่ม (รสชาติสุดยอดมาก)

ภาพบรรยากาศที่ผมเห็นเป็นแบบนี้ครับ ผมสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่าง  รุนแรงมว๊ววกก