สวัสดีน้าๆ ป้าๆชาวสยามฟิชชิ่งทุกทาน มีเรื่องราวเกี่ยวกับการที่เราได้หลงใหลมนต์เสน่ห์ แห่งเกมส์ไล้ท์จิ้ก โดนเข้าแบบเต็มๆอย่างบอกไม่ถูก
ผมว่าถ้าเปรียบกับเกมส์เหยื่อปลอม น่าจะเหมือนกับการเดินหนอน[ อาจต่างกันตรงความเร็ว อดทน ในการรอคอย]
เป็นความคิดเห็นส่วนตัวครับ
เชื่อไหมครับ แต่ละคน จิ้กแล้วปลากินไม่เหมือนกัน ต่างกันโดย ที่เรียกว่า ฝีมือ ทีแรกผมก็เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง แต่ตอนนี้เชื่อแล้วจริงๆ โดยเจอมากับตัวเอง
ไม่มีใครเก่งกว่าใคร มีแต่ว่าเก่งมากเก่งน้อย บางคนเก่งน้อยแต่อาจเก่งในเรื่องของคนที่เก่งมากไม่รู้
ความรู้สึกในการจิ้ก เหมือนกับว่าเราต้องมองเห็นเหยื่อของเราให้ได้
[จินตนาการ]และรู้ว่าเหยื่อของเรากำลังทำอะไรอยู่ จะตกหลุมเมื่อไร
จะส่งเมื่อไร พร้อมที่จะวัดเมื่อไร [ในกรณีที่เคาะปลาหน้าดิน]
นี่เป็นคำพูดของน้าท่านหนึ่งที่แบ่งปันวิธีการให้ผมได้ฟัง
ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจไม่เชื่อ แต่ตอนนี้ ต้องยอมรับจริงๆครับ
เมื่อก่อนครั้งตกปลากอง ปลาหน้าดินอยู่แล้วนั่งจับคับเอาไว้ มีลุงท่าหนึ่งที่ตกปลาเก่งมาก และได้ปลามากทุกๆครั้ง กว่าคนอื่นๆ แกเล่าให้ฟังว่า
ไม่ใช่เฉพาะการเข้าหมายให้ถูกเท่านั้น หรือเข้าเหลี่ยมให้ถูกเท่านั้น แต่วิธีการดกนั้นสำคัญกว่า แล้วแกก็เล่าต่อไปอีกว่า ถ้ามีปลาอะไรมาตอด
ต้องรู้ให้ได้ว่าเป็นปลาอะไร ผมนั่งอมยิ้มฟัง ในใจก็ว่า อะไรจะขนาดนั้น หรือว่าลุงแกโม้เกินไป แต่ตอนนี้กลับเชื่อสนิทใจ
และเป็นจริงดังคำที่ลุงพูด
นี่แหละครับที่เรียกว่ามืออาชีพ
หลังจากที่ได้ศึกษาข้อมูลลองผิดลองถูกมาหลายครั้งหลายครา ก็เลยมีโอกาสได้ออกไปลองกันจริงๆจังๆซักที
ทิปนี้ออกจาก อ ท่าชนะ ใช้เวลาวิ่งเรือประมาณ 1ชั่งโมง ก็ถึงหมาย
รูปอาจไม่ประติดประต่อเท่าไรนักมัวแต่จิ้กกันเพลิน ทิปนี้ออกไปกัน 3 เที่ยว แต่ได้ถ่ายภาพปลารวมมาวันเดียว นอกนั้นต้องรีบกลับ มีเสียงโทรศัพท์จาก ผบ ทางบ้านสั่งตรงมา
ผิดถูกดประการใด ติชมกันมาได้ครับ มีอะไรบอกกล่าวแบ่งปันกันมาได้ครับ ร่ายมาซะยาว
ตามชมกันได้เลยครับ