หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ทริปแรกของปีกับ"อินทรีย์ปราณ"

อยุธยามิสิ้นคนดีฉันใด...ปราณบุรีก็มิสิ้นคนดีฉันนั้น...เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้นเมื่อหยิบมาดูทำให้ใบหน้าผมเปื่อนร้อยยิ้มทันที...น้าไอซ์ กบกระโดดแห่งหัวหิน เจ้าถิ่นอีคนที่โทรมานัดแนะเพื่อจะร่วมไปกันด้วยในทริปนี้...สำหรับเพื่อนร่วมสายน้ำของผมคนนี้ เรื่องน้ำใจนั้นไม่ต้องพูดถึงหมายตกปลาที่เขาหวงกันแทบจะฆ่ากันตายทั้งในทะเล และในโลกไซด์เบอร์ น้าไอซ์ไม่สนเอามาให้ผมทีเป็นเล่ม...นี่คือน้ำใจ...

  ทริปนี้เราตกลงกันว่าน้าไอซ์จะพาไปลองหมายใหม่ที่ผมไม่เคยไป แต่เป็นหนึ่งในหมายที่ลงไว้ให้แล้วในGPS วิ่งห่างจากฝั่งไป 18 ไมล์ มันคงเป็นการวิ่งเรือที่ยาวเอาการเลยทีเดียวสำหรับในทะเล เรานัดเจอกันที่ตลาดสดช่วงตีสี่กว่าเพื่อหาเสบียง ซื้อของจำเป็นและสำหรับผมที่ขาดไม่ได้ ปลาทูตายเผื่อกรณีที่เหยื่อหายากมันคือไม้ตายที่เด็ดที่สุดเลยทีเดียวเชียวววว.....

    วันนี้น้าไอซ์มาพร้อมกับเพื่อนๆอีกสองคนด้วยเรือโมล์ช่างตี๋หัวหิน 18 ฟุต ความกว่าง 2.40 เมตร เรียกได้ว่าเดิน วิ่ง กลิ่ง นอนได้อย่างสบายๆ....

ที่แลมป์ประจำของเรา ผมได้พบกับน้าต้องที่วันนี้มาแสวงโชคด้วยเรือยางคนเดียว มาถึงตั่งแต่ท้องฟ้ายังมืดสนิทอยู่เลย น้าต้องลลอกไปก่อนเรา เพราะว่าเป็นเรือเล็ก...หลังจากเอาเรือลงน้ำน้าไอซ์ก็เป็นผู้นำทางฝ่าคลื่นลมออกจากปากคลอง เพื่อวิ่งเข้าหมายปลาเหยื่อ มาถึงหมายเราก็เห็นน้าต้องกำลังโสกปลาเหยื่อเพื่อเป็นเมนูพิเศษให้กับเหล่านักล่าในช่วงรับอรุณ...

  เราลอยเรือโสกเหยื่ออยู่พักใหญ๋น้าไอซ์ก็ส่งสัญญาณพร้อมออกลุย วันนี้คลื่นเป็นเดิงใหญ๋ และท้องฟ้ามืดไปด้วยฝนทางฝั่งตะวันออก ซึ่งขณะนี้เรากำลังจะวิ่งใส่มันในไม่ช้า...

  จากหมายปลาเหยื่อเราขับเรือฝ่าคลื่นลมมากว่า 1 ชม.ก็มาถึงที่หมาย มองไปทางซ้ายขวาไม่เห็นอะไรนอกจากน้ำ น้าไอซ์ส่งสัญญาณว่าตรงนี้ ผมเริ่มวนเรือเพื่อเข้าหมายขณะเดียวกันนั้น....ตูม....ตูม...ตูม...ปลาอินทรีย์กระโดดสอยเหยื่อเหนือผิวน้ำครับ ผมเคยเจอ เคยเห็นแต่ไม่เคยเห็นเป็นฝูงแบบนี้ มันเหมือนปลาโลมากระโดดมากๆ ทุกคนหันมองหน้ากันแล้วเฮ...นี่ขนาดเห็นแค่ตัวนะยังไม่ได้ตัว ยังตื่นเต้น และมีความสุขกันขนาดนี้ เรือน้าไอซ์ที่งานนี้ไม่ได้กะมาปล่อยสายลอย แต่จะมาจิ๊กเป็นหลัก ต่างก็รีบลงเหยื่อเพื่อจิ๊ก สลับลอยเรือวนไปมา...สำหรับผมกับหมอเป็ดไม่ต้องพูดเรื่องจิ๊ก...ไม่เป็นเอาเสียเลยอย่าช้าอยู่ใยปล่อยสายลอยดีกว่า....จณะที่กำลังเตรียมตัวอยู่นั้นฝนก็เทลงมาอย่างหนัก งานนี้ทั้งคลื่นทั้งลมเลยครับเพ่น้อง....

หลังคาเรือถูกกางออกเพื่อบังฝน สายลอยถูกปล่อยออกจากด้านท้ายเรือสองสาย เป็นของหนึ่ง และของหมอเป็ดหนึ่ง ขณะที่นั่งรอโชคจากท้องทะเลนั้น ผมพึ่งรู้ว่าการออกตกปลาในทริปนี้ด้วยเรืออลู 18 ฟุต ที่ปูพรหมกันน้ำทั้งลำมันสุดยอดส์มาก ผมวิ่งสวนคลื่นมากว่าชั่วโมง ไม่น่าเชื่อว่าน้ำทะเลไม่แตะพรหมแม้แต่นิดเดียว เบาะนั่งนิ่มตูดมากๆ มันถูกออกแบบมาเพื่อใช้ตกปลาจริงๆถึงแม้ว่าจะเป็นทรงสปอร์ทก็ตาม ด้วยห้องขังเหยื่อระบบน้ำวน 5 ห้อง ปลาเหยื่อว่ายอย่างสบายๆทั้งวัน...เฮ๊ออออ.....รู้งี้กูเอามาใช้ในทะเลนานแระ... แต่อย่างว่าการเอาเรือยางออกตกปลาอินทรีย์ มันเป็นความคลาสิคมันเหมือนกับศิลปินดูดกัญชา แล้วปล่อยอารมณ์ไปกับผืนผ้าใบอย่างไร้ขอบเขต แต่วันนี้ใน Traga ผมเหมือนราชาที่นั่งจิปไวท์ กับเรืออลู 18 ฟุตที่กว่าง 2.40 เมตร ที่สำคัญเราอยู่กันสองคนบนเรือ...มองหน้ากันไปมาส่งยิ้มไปมาอาจเสียตัวได้ถ้าปลาไม่แด็กส์เบ็ด...555+++

  ความคิดผมถูกกระชากกลับมาด้วยเสียงท่านเทพเจ้าเกียร์ถอยหลัง 7000c. ทางด้านกาบซ้ายของเรือ....แกร็กกกกกกกก.....ยาวอย่างที่เคยเป็น มันเป็นเสียงแรกในยามเช้าของวันนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้เรือน้าไอซ์ก็สอยขึ้นไปก่อนแล้ว 1 หาง... ผมคว้าคันขึ้นแล้วเริ่มเก็บสาย เจ้าตัวใต้น้ำทำในสิ่งเดิมๆตามสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของมันคือการวิ่ออกไปมาสลับทางซ้ายและขวา ผมรู้ดีถึงเกมส์แบบนี้ แต่ไม่น่าเชื่อว่ามันไม่เคยทำให้ผมเบื่อถึงความเดิมแบบนี้...วันนี้ผมนั่งอัดปลาอย่างสบายๆด้านท้านเรือมันช่างเป็นราชาจริงๆ....

ก๊อกหนึ่งผ่านไป....ต่อด้วยก๊อกสอง...และแล้วมันก็ยอมผมครับสำหรับตัวเปิดเกมส์ ตัวแรกของปี 2013 หลังจากเก็บบำเหน็จลงถังแล้ว ผมปล่อยสายต่อ และเริ่มลากเรือขึ้นไปเหนือกองแล้วปล่อยให้เรือลอยผ่าน สลับกับการติดเครื่องเดินเบาะลากเหยื่อวนไปรอบๆ วันนี้ผมพลาดโอกาสไปหลายอย่างอาธิเช่น จอซาว์เดอร์ในเรือลำนี้มันเป็นตัวที่ติดมากับเรือตอนผมไปซื้อ เป็นขนากเล็กที่เหมาะกับน้ำจือมากว่า ทำให้การวนหากองของผมนั้นลำบากกว่าทุกๆครั้ง แต่ก็ยังโชคดีที่น้าไอซ์คอยชี้แนวให้อย่างสม่ำเสมอ....ที่หมายแห่งนี้แนวกองตามคำบอกเล่าของน้าไอซ์จะเป็นแนวหินจริงใต้น้ำทอดเป็นแนวยาวจากด้านใต้ขึ้นไปทางด้านเหนือ....

  หลังจากลากผ่านไปได้สักสองสามรอบปลายคันของผมมีอาการผิดปกติมันโค้งลงเล็กน้อยแล้วดีดกลับ ผมจึงเช็คเหยื่อดู...เรียบร้อยโรงเรียนปราณบุรีวิทยา มันสอยเหยื่อผมขาดกลางแต่พลาดตัวเบ็ดไปอย่างน่าเสียดาย....ผมเปลี่ยนเหยื่อใหม่แล้วเริ่มลากต่อทันที....

...ว่ากันถึงเรื่องลากเหยื่อต่อเลยครับ...

  ช่วงนี้ฝนห่างเม็ดลงแล้ว แต่คลื่นลมยังไม่หางหายไปไหน อากาศหนาวจับใจ นี่ถ้าเป็นเมื่อสัก 8 ปีที่แล้วรับรองว่าบรรยากาศแบบนี้ ผมต้องซัดเบียร์กับถั่วลิสงกลางทะเลกระจายแน่ๆ แต่วันนี้ด้วยคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับลูกสาว และลูกชาย มันทำให้เราหันหลังให้มัน และไม่คิดจะหยิบมันขึ้นมาอีกแม้แต่ในความคิด....

  เรือลอยไปตามกระแสน้ำและมันก็ลากเอาเหยื่อสองสายจากท้ายเรือค่อยคืบคลานผ่านแนวกองหินใต้น้ำ ซาวเดอร์รุ่นเก่าแย้มฝาโลงส่งเสียงร้องเตือนดังติ๊ด...ติ๊ด..ติ๊ด...ผมชำเรืองมองไปตามที่มาของเสียง หน้าจอมันปรากฎรูปตัวปลา และระดับน้ำลึกที่ประมาณ 28 ฟุต มันขึ้นมาหลายจุดพอควร ขณะที่สายตามองไปที่ซาวเดอร์เก่าตัวนั้นโสตประสาทของผมก็คุ้นๆกับเสียงๆหนึ่งขึ้นมาทันที มันเป็นเสียงที่ดังเมื่อไม่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี้เองครับ....แกร๊กกกกกกกกกก... Avet เจ้าเวทขี้สีแดงสดก็แหกปากลั่น ปลุกเจ้าของที่นอนหลับให้ตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ เพราะเพลียจากการเดินทาง...ความไวของเสือย่อมเหนือกว่าหมาขี้เลื้อน...ผมหยิบคันขึ้นมาลั้งแล้วปลดลิ้นเสียงส่งให้หมอเป็ดทันที....

...หมอเป็ดกำลังมัวๆขี้ตาคว้าคันจากผมไปแล้วเริ่มเกมส์การต่อสู้ เพื่อแย่งชิงพื้นที่ของสายเอ็น มีทั้งจังหวะที่โดนดึงออก และจังหวะที่เราเก็บสายได้ ทุกครั้งที่หมอเป็ดเป็นคนอัด ผมก็จะทำหน้าที่ในทุกเรื่องตั่งแต่ถ่ายรูป คอยเกี่ยว และหน้าที่อีกอย่างที่ทำมาตลอดแต่หมอเป็ดไม่ค่อยจะรับรู้คือลุ้น และคอยเตือนให้ระวังเรื่องน้ำหนักเบรคของรอกตัวนี้ เจ้าเวทขี้สีแดงตัวนี้เพียงแค่เราเพิ่มเบรคถ้าไม่ระวัง เราอาจสูญเสียบำเน็จจากท้องน้ำไปได้เลยทีเดียว โดยส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบเวทขี้สีแดงเอาเสียเลย...

  ประสบการณ์การตกปลาอินทรีย์นั้น ผมได้รับการถ่ายทอดบอกเล่ามาจากพี่ๆในบอร์ดเรือแห่งนี้หลายต่อหลายท่าน ลองผิดลองถูกมาด้วยส่วนหนึ่ง หนึ่งในนั้นที่สอนผมถึงเรื่องระบบเบรคของรอกที่จะใช้ตกอินทรีย์ได้ดีที่สุดคือพี่จ่า ยอมยุทธเฒ่าผู้นี้สอนผมเอาไว้ว่า....
  " มึงเชื่อกู...รอกที่ดีที่สุดที่ใช้ตกอินทรีย์คือรอกยี่ห้อ Daiwa. " ในใจผมคิดว่าพี่จ่าฟันธงมากไปป่าว หรือว่ามีผลประโยชน์ทับซ้อนกับผู้ผลิต และนำเข้า...จึงย้อนถามเหตุผลไปว่า...
  " ทำไม่อ่ะเพ่จ่า..ถึงต้องเป็น Daiwa." พี่จ่านิ่งสักพักแล้วตอบว่า....
  " เพราะว่า... แม็งส์เบรคไม่อยู่สายมันเลยไม่ขาด....555+++"

  หมอเป็ดชำนาญการใช้เจ้าเวทขี้ตัวนี้มากในระดับหนึ่งจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะต่อกรกับเจ้าตัวใต้น้ำ.....

...ยืนบ้างนั่งบ้างตามแต่สถานการณ์จะพาไป ตรงจุดที่หมอเป็ดนั่งนั้นเป็นห้องขังเหยื่อทรงกลมที่มีระบบน้ำวนตลอดเวลา และที่สำคัญมันสามารถเอาใส้ในออกแช่น้ำข้างนอกได้ ถ้าเราทอดสมอเพื่อเป็นการประหยัดไฟในการใช้ปั๊ม และเมื่อจะออกเดินทางก็เอามาใส่ไว้ที่เดิม แล้วเปิดสวิทปั๊มก็จะฉีดน้ำเลี้ยงเหยื่ออย่างต่อเนื่อง....แม็งส์โคตะระแจร่ม...

เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆความกดดันของผมเริ่มลดลง เพราะว่าดูจากท่าทางแล้วเราเป็นคนคุมเกมส์ได้ดี และในที่สุดเจ้าตัวใต้น้ำก้หมดก๊อกสอง...มันเป็นอินทรีย์ตัวที่สองของปี และของทริปนี้ครับ...หลังจากผมเอาเจ้าตัวที่สองลงไปนอนคุยกับเพื่อนมันในถังแล้ว เราก็ลาก และลอยสายไปรอบๆอย่างต่อเนื่อง...

  ทางด้านน้าไอซ์นั้นผมขอชมเชยถึงความขยันมากๆครับ เพราะทั้งสามท่านทั้งวน ทั้งลอยจิ๊กกันอย่างเมามันส์...เรียกได้ว่าไม่มีใครนั่งอยู่เฉยๆเลย เห็นแล้วเหนื่อยแทนครับ....   

 

เราลอยเรือลากสายวนไปมาตามแนวกองหิน แต่สายตานั้นก็คอยลุ้นเรือของน้าไอซ์ด้วยว่าจิ๊กเป็นผลอย่างไร จนในที่สุดหมอเป็ดก็อดใจไว้ไม่ไหว คว้าชุดไลท์จิ๊กที่ซื้อมาเก็บเป็นแรมปีประกอบเข้ากับเหยื่อแล้วเริ่มบรรเลง เค้าหวังแค่เพียงบำเน็จการจิ๊กสักตัวเพื่อจะเป็นตัวจุดประกายในการจิ๊กครั้งต่อๆไป....ผลก็ออกมาอย่างที่เห็นครับเพ่น้อง มันเป็นการเปิดซิงส์การตกปลาแบบจิ๊กครั้งแรกของทางหมอเป็ด ทำเอาฮากันไป...555+++ ไฟในการจิ๊กลุกโชติช่วงเมื่อมันรู้สึกว่ามีอะไรอยู่ที่ปลายสาย และแล้วพอเห็นตัวปั๊บไฟมันก็ดับทันที....555+++ ไม่มีคำว่าไม้สอง...สาม...สี...อีกต่อไป มันนั่งลงแล้วเอนกายนอนเอาแรงดีกว่า เปิดเครื่องเสียงในเรือฟังอย่างสบายอารมณ์...555+++   

ผมวนเรือไปมาหลายรอบคลื่นลมเริ่มแรงขึ้นเล็กน้อย เลยตัดสินใจขับเรือไปที่เรือน้าไอซ์แล้วตะโกนสื่อสารกัน....

  "น้าไอซ์...จะเข้าด้านในกี่โมงครับ..." คำตอบที่ได้รับคือน้าไอซ์กำลังจะวิ่งเข้าไปจิ๊กปลาเก๋าที่หมายหินกองด้านใน อย่ากระนั้นเลยผมเลยขอตัวแยกไปหาอินทรีย์ที่ดอนสามหมื่นเช่นกัน...ก่อนจะไปเจอกันที่ท่าเรือช่วงเย็น เราเลยแยกทางกันในตอนนั้นเอง ผมมุ่งหน้าจากหมายที่ตกอยู่ไปดอนสามหมื่นระยะทางกว่า 17 กม.แต่มันเป็นการวิ่งเรือตามคลื่นลมเลยสบายไป เพราะเราสามารถทำความเร็วได้ และมันทำให้ผมเห็นถึงสมรรถณะของเรือลำนี้ในทะเล...

  ช่วงสายทะเลยังมีหมอกลงจัดระยะทำการที่สายตาสามารถมองเห็นไม่น่าจะเกิน 6 กม. ผมวิ่งตามเข็มGPS.เพียงชั่วอึดใจเราก็เริ่มเห็นหมายอยู่ไกล เพราะว่ามีเรือชาวบ้านลอยเรือใบอยู่บนหมายสองลำ ผมสังเกตุดูทิศทางน้ำจากการทอดสมอของเรือชาวบ้าน จากนั้นจึงเดินเครื่องขึ้นไปเหนือน้ำแล้วปล่อยสายทันที เพียงเพ่อต้องการให้เรือไหลผ่านแนวกองที่มาร์คไว้.....

เพียงแค่รอบแรกเท่านั้นเมื่อเรือของผมลอยผ่านแนวด้านหลังของเรือชาวบ้านมาได้สักระยะไม่เกิน 50 เมตร ท่านเทพเจ้าทางด้านกาบซ้ายก็แหกปากลั่นอีกครั้ง....แกร๊กกกกก........ทำเอาชาวบ้านสามคนพ่อ แม่ ลูกที่ปล่อยเรือใบล่าปลาอินทรีย์เพื่อเลี้ยงชีพถึงกับหันมามอง เพราะว่าระยะมันไกล้กันมาก ปลาเริ่มมีทีท่าว่าจะวิ่งไปทางแนวเรือชาวบ้าน ผมบังคับเรือลากออกด้านนอกนิดหนึ่ง แนวรบที่ดอนสามหมื่นเริ่มขึ้นแล้ว เราพลัดกันรุก ผลัดกันรับสักพักปลาเริ่มทีทีท่าว่าจะยอม แต่ก็ยังงัดเอาก๊อกสามออกมาสู้กับผม.....

หมอเป็ดตื่นขึ้นมาเพื่อเตรียมตะขออย่างใจเย็น เด็กน้อยที่เรือวิทยุบอกกับลุงที่อยู่อีกลำว่า...
  " เรือฝรั่งได้แล้วกำลังจะเอาขึ้น..." เรือฝรั่งเหรอผมพยายามมองหาฝรั่งหัวแดงในเรือผมไม่เห้นมีสักกะคน หรือว่าผมหงอกของกรูเวลามองไกลๆแม็งส์แดงว๊ะ...พึ่งมาเข้าใจเด็กน้อยว่าคำว่าเรือฝรั่ง มันคือเรือ Speed Boat. นั่นเอง...555+++ แตเรียกสั้นๆว่าเรือฝรั่ง...เอ๊า...ฝรั่งก็ฝรั่งว๊ะวันนี้ฝรั่งจะอัดปลาอินทรีย์....555+++

เพียงชัวระยะเวลาไม่นานเท่าไรเจ้าตัวใต้น้ำก็ยอมให้หมอเป็ดเอาขึ้นจากเรืออย่างสบายๆ ก่อนจะส่งให้ผมแล้วก็ไปคว้ากล้องมาจัดการเก็บภาพไว้ให้มันเป็นอินทรีย์ตัวที่สามของวันนี้ครับ...

  ผมวนเรือขึ้นตามแนวเดิมที่ปรากฎอยู่ในจอGPS.อีกครั้ง แต่ก็ไร้วี่แววในรอบที่สองในใจของผมคิดว่ามันน่าจะมีเฮในรอบที่สามหรือสี่ การอดทนรอมันคือคุณสมบัติของคนตกปลาอินทรีย์..นี่คือข้อๆหนึ่งที่ผมได้รับการเรียนรู้จากเพ่จ่า เมื่อครั้งไปนอนห้องเดียวกันเพื่ออกตกอินทรีย์ยามเช้า...ข่าวการได้อินทรีย์ตัวนี้มันดังไปตามคลื่นวิทยุ เพียงชั่วแป็บเดียวมีเรือชาวบ้านที่วางเบ็ดราวมาลอยทุ่นบนหมายนี้อีกสองลำ ผมไตยนึกตำหนิเค้าเหล่านั้นในใจแม้แต่น้อย เพราะว่าทุกอย่างใต้น้ำเป็นทรัพย์ของแผ่นดินทุกคนมีสิทธิ์เท่าๆกัน เค้าอาจจะลำบากกว่าเราถ้าเค้าไม่ได้ตัววันนี้ เพราะมันอาจหมายถึงรายได้ ค่ากับข้าว ค่าเล่าเรียนของลูก แต่สำหรับผมมันคือเกมส์ที่ผมต้องการมาพักผ่อนก็เท่านั้นที่เราแตกต่างกัน....

ตอนนี้เท่ากับว่าผมได้บำเน็จแล้วสามหาง...จึงตัดสินใจว่าจะวนเรืออีกสองรอบ ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้นก็จะย้ายหมายเพื่อหาที่เงียบๆสักหมายหนึ่งก่อนเข้าฝั่ง วันนี้เราคงจะกลับเร็วสักนิด เพราะว่าเราต้องเผื่อเวลาในการลากเรือด้วย...

การวนทั้งสองรอบของผมไร้ซึ่งวี่แววของการทักทายจากเจ้าตัวใต้น้ำ เรือชาวบ้านก็ไม่วี่แววด้วยเช่นกัน เอาเป็นว่าวันนี้เราขอจากหมายดอนสามหมื่นไว้แค่เวลานี้ดีกว่า...คันเบ็ดทุกคันโดนเก็บขึ้นจากน้ำอย่างช้า...แบบมีความหวังหลายครั้งที่เฮียช้างตั๊กม้ออินทรียื แห่งสำนักปทุมธานี เคยถ่ายทอดประสบการณ์ให้ผมฟังว่าการเก็บเบ็ดให้เก็สายช้าๆ เพราะเวลาปลาเหยื่อขยับอินทรีย์ชอบฉ่วยจังหวะนี้ในการชาร์ทเหยื่อ....คำบอกเล่านี้ทำให้ผมเก็บเอามาใช้ในทุกๆครั้ง ถึงแม้ว่าวันนี้มันจะไร้วี่แววการชาร์ทแบบนั้นก็ตาม....

+1 ตามเชียร์ครับน้า

จนในที่สุดเบ็ดทุกสายโดนเก็บขึ้นมาบนเรือหมดสิ้น ผมสตาร์ทเครื่องแล้วมุ่งหน้าสู่หมายที่เข้าไปไกล้ฝั่งอีกนิด กับหมายที่คุ้นเคย 14  04 ขณะที่กำลังเดินทางผมได้เล่าประสบการณ์เมื่อครั้งมาหมายนี้คนเดียวให้กับหมอเป็ดฟังว่า....

  " เป็ด...มึงเชื่อป่าวว่าที่หมายนี้กูแค่ปล่อยสายรอบแรกแม็งส์ซัดกูสองสายติดต่อกันเลย วันนั้นได้จากหมายยนี้ไปสองหาง..." หมอเป็ดฟังแล้วนัยตาซ้อนความหวังไว้ลึกๆ เพราะว่าวันนี้มันพึ่งได้แค่หนึ่งตัวเท่านั้น....เพี่ยงแค่ไม่กี่กิโลผมก็มาถึงที่หมายวันนี้ไม่มีเรืออยู่ที่นี่แม้แต่ลำเดียว สายสองสายถูกปล่อยจากท้ายเรือ สายใกล้เป็นของผมด้วยเหยื่อทรายแดง ส่วนสายไกลเป็นของหมอเป็ดด้วยเหยื่อสีกุน...สิ่งต่อมาคืนรอและรออย่างใจจดจ่อและมีสมาธิ...

ขณะที่นั่งรอผมหันหลังไปเปิดเพลงฟัง หมอเป็ดซึ่งจดจ่ออยู่กับคันตลอดเวลาตะโกนโหวกเหวกว่า....เฮ๊ยยยๆๆๆๆไปแล้ว....ไปแล้ว....พอสิ้นเสียงเท่านั้นครับท่านเทพก้ตะโกนรับเสียงหมอเป็ดทันทีทันควัน....แกร็กกกกก........มันเป็นคันPen.ของผมที่โค้งงอ ผมหยิบมาจัดการกับเจ้าตัวต้นเสียงให้เงียบ แล้วเริ่มเก็บสาย...หมอเป็ดได้แต่บ่นว่าทำไมไม่เป็นคันกูว๊ะ...ผมปลอบใจว่าใจเย็นๆนี้เราลงสายรอบแรกนะโว๊ยยย...เวลายังเหลือ....ผมนั่งอัดปลาอย่างสบายอารมณ์ปล่อยความกดดันมาอยู่ที่หมอเป็ดทั้งหมด...555+++

  และแล้วเกมส์ก็จบลง...ฉับ...เพลงตะขอกระชากวิญญาณของหมเป็ดได้ผล...ขณะที่หมอเป็ดกำลังจะยกปลาขึ้นจากน้ำนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นครับ...เมื่อเจ้าเวทขี้สีแดงทางกาบซ้ายของเรือแหกปากบอกเจ้าของว่าปวดท้องขี้จะแตกแล้ว....แกร็กกกกกกก.....หมอเป็ดตกใจสุดๆ ผมคว้าตะขอมาถือแทนหมอเป็ดกระโดดไปคคว้าคันเบ็ดการต่อสู้จึงเริ่มอีกครั้งทางกาบซ้ายของเรือ....

หมอเป็ดนั่งลงแล้วเริ่มเก็บสาย ผมแสดงความเป็นห่วงอยู่ห่างม่วายจะรีบเอาเจ้าตัวที่สีลงไปแช่ในถังให้เรียบร้อยก่อน...ขณะเดียวกันการพูดจาหยอกล้อก็เกิดตามมา...

  " มึงเชื่อกูยังว่ามันกินคู่...แต่จะเอาขึ้นคู่ได้หรือเปล่าก็เท่านั้น....555+++"  หมอเป็ดเป็นคนที่มีสมาธิสูงมากสำหรับสิ่งที่มันรัก ตอนนี้ทั้งหมดของสมาธิโดนใช้ไปกับเจ้าตัวใต้น้ำตัวนี้.....

การตกปลาอินทรีย์ของเราในทริปนี้ผมไม่ได้ใช้โฟมมาทำทุ่นด้วยเหตุผลบางประการ หนึ่งในนั้นคือหลังจากที่ปลากินเบ็ดแล้วโฟมจะลอยน้ำเป็นขยะในทะเล และอีกเหตุผลหนึ่งคือทุ่นโฟมบางครั้งเวลาเราลากจังหวะไม่ดีมันจะต้านน้ำนิดๆ ผมเลยใช้ทุ่นตกปลาสวายนี่แหละมันใช้ได้เลยทีเดียว เพ่จ่าเป็นคนสอนเทคนิคการมัดทุ่นไม่ให้รูดไปกับน้ำอีกด้วยแจร่มครับ โดยส่วนตัวผมชักชอบวิธีนี้แล้วสิ...ถึงมันจะไม่มีเสียงเร้าใจดังโป๊ะก็ตาม...555+++ ในรูปเจ้าอินทรีย์ตัวนี้มีเถียงหมอเป็ดอยู่ตลอดเวลา...

ก๊อกหนึ่ง...ก๊อกสอง...และตูม...ก๊อกสามครับเพ่น้องมันตีน้ำกระจายพร้อมพาสายออกวิ่งยาวอีกครั้ง ก่อนจะวนมาทางด้านขวาของเรือ แต่ในที่สุดมันก้ยอมให้กับเวทขี้สีแดงที่มีระบบแบรคที่ไหลลื่นและหนักแน่น...มันคือหางที่ห้าของวันนี้ครับ....

หลังจากนั้นเราก็ลงสายต่อสักพักจึงเห็นพ้องต้องกันว่าวันนี้เราพอแค่นี้ก่อนดีกว่า เพราะต้องเผื่อเวลาลากเรือกลับเมืองกาญจน์อีก ที่สำคัญผมยังไม่ได้นอนเลย...555+++ถ้าเย็นกว่านี้อาจดึกมากเกินไป...จึงเก็บของเตรียมเข้าฝั่งกันครับสรุปทริปนี้ห้าหางครับกับทริปแรกของปี 2013...

เราถึงเมืองกาญจน์ตอนสามทุ่มกว่า..เป็นอันจบทริปแบบ One Day Trip.ตามแบบฉบับโปรโดม...คงต้องลากันด้วยภาพนี้ครับ...

  ขอขอบคุณ...
  - น้าไอซ์ กบกระโดดแห่งหัวหิน กับน้ำใจที่พาเข้าหมายไกล
  - พี่อ๊อด 300ยอด กับการให้ข่าวลมฟ้าอากาศ...
  - ท้องทะเลปราณที่มีอะไรให้ค้นหาตลอดเวลา
  - เพื่อนๆทุกๆท่านที่ติดตามชมการออกทริปตกปลาอินทรีย์ทริปแรกของปี 2013 แล้วพบกันในสายน้ำ  สวัสดีครับ....

+++++++++++++++++++ ตามมาชม + ตามมาเชียรครับ