อ้างถึง: sittichok4270 posted: 24-12-2555, 14:51:31
ผมก็เคยไช้บริการมาไม่ถ้วนนะครับ เหตุสุตวิสัยเกิดขึ้นได้เสมอครับน้า และที่สีชังผมก็ไปมาแล้วนับไม่ถ้วนไปอยู่แต่กับไต๋คนเดียวตลอดและได้ปลาทุกครั้ง ผมอาจจะเป็นเด็กนะครับแต่ประการตกปลาผมก็ตกมานาน ผมเป็นไต๋อยู่4-5ปีก็พอจะทราบดีว่าปัญญาของไต๋ ของแขกเป็นยังไง สิ่งที่ไต๋ต้องทำคืการบริการอันนี้ใฃ้นะครับ แต่เหตุสุดวิสัยเกิดขึ้นได้เสมอแหละครับน้า จุดหมายของผมที่ออกทะเลแต่ละครั้งก็คือตกปลา ขี้ผมก็เกาะท้ายเรือเอาเหมือนกันครับ ผมไม่ได้เข้าข้างน้าคนไหนนะครับแต่เหตุสุดวิสัยอย่างนี้เกิดขึ้นได้เสมอครับน้า ไม่มีใครรู้หลอกเป็นไต๋เหนื่อยแค่ไหน พาแขกไปไม่ได้ปลาก็โดนด่าทั้งๆที่อยากพาไปตกจนขนกับไม่ไหว ใจเขาใจเราครับ ผมไปตกปลากับไต๋คนอื่นสมอผมก็ต้องสาวเองแต่ก็ไม่เคยบ่นนะครับ เพราะเข้าใจครับ บางทีคนไม่ได้นอนติดกันมันก็ล้าบ้างนะครับ แต่ไม่ทำก็ไม่มีกิน ตกปลาอะไรมันก็เกิดขึ้นได้ครับ ไปกับไต๋คนอื่น เครื่องเรือไปพังกลางทะเลยังมีเลยครับอันนี้เรื่องจริงครับ คนตกปลาด้วยกันครับน้า
ใช่ครับเหตุสุดวิสัยเกิดขึ้นได้เสมอ แต่เหตุที่ยังไม่สุดวิสัยมีทางแก้ไขได้ อยู่ที่เราจะพยายามแก้ไขมันเสียก่อน หรือปล่อยมันไปให้กลายเป็นปัญหา ผมเป็นคนมีเหตุผล
เหตุสุดวิสัยเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง ทุกครั้งเราเข้าใจ คงไม่ต้องเล่าเยอะ เพราะมีประจำ ทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของเรา แต่ทุกคนควรทำส่วนที่เป็นหน้าที่ของตนอย่างสุดกำลัง
ต้องไม่เอาเปรียบกัน ความสัมพันธ์ ถึงจะยั่งยืนครับ แขกก็ต้องทำหน้าที่ของตน ต้องนัดหมายตกลงกำหนดวันเวลา ระยะทางหรือหมายที่จะไปให้ชัดเจน ตลอดจนโอนเงินมัดจำ
เตรียมตัว เตรียมอุปกรณ์ให้ พร้อม และมาให้ตรงตามนัดหมาย เชื่อฟังไต๋ และขอคำแนะนำ ส่วนไต๋ก็ต้องทำหน้าของตนเช่นกัน ต้องเตรียมเรือ เตรียมอุปกรณ์ให้พร้อม
ถ้ามีข้อตกลงอื่นเช่น เตรียม เหยื่อ เตรียมอาหาร เตรียมน้ำ น้ำแข็งก็ควรจะทำให้เรียบร้อย ถือว่าถ้าทำหน้าที่ของตัวเองสมบรูณ์แล้วก็โอเค และหากฝ่ายใดมีเหตุที่ไม่สามารถ
ทำให้ครบสมบรูณ์ได้ แต่ก็ต้องพยายามทำให้ดีที่สุด ถ้าไม่ไหวจริงๆก็ต้องบอกต้องคุยกัน ทั้งแขกและไต๋ก็มีปัญหามีเหตูสุดวิสัยกันได้ทั้งนั้น.. แขกดีๆมีเยอะครับ ยอมเชื่อวางใจ
ไต๋ทุกอย่าง บอกอะไรก็เชื่ออ้างอะไรก็รับฟัง แต่เหตุครั้งนี้เชื่อผมเหอะว่ามันไม่ใช่เหตุสุดวิสัย มันมีทางแก้ไขมากมายก่อนที่จะกลายเป็นปัญหา แต่ไม่ทำมันซะก่อนเท่านั้นเอง...
ถ้าต้องการแขกดีๆ ก็ต้องแสดงตัวให้ประจักษ์เสียก่อนว่าเราเต็มที่กับหน้าที่ของตัวกับทุกคน..เขาจะเข้าใจหรือไม่ ไม่จำเป็นต้องสนใจ สุดท้ายต้องมีคนเข้าใจมาเป็นมิตรเรา
คนไม่เข้าใจก็ปล่อยเขาไป..ไม่ต้องใส่ใจ แต่ก็ภูมิใจว่ายังไงได้ทำดีที่สุดแล้วจริงๆ..
อะไรที่เข้าใจได้ง่ายก็คงไม่มีใครถามอะไร แต่อะไรที่ยากจะเข้าใจมักจะเจอกับคำว่า"ทำไม"เสมอ..
จริงๆแล้วไม่มีใครทราบหรอกครับว่าไต๋คนนี้คือใคร นอกจากคนที่เคยไปกับแก
คนที่ประทับใจก็คงอยู่ คนที่ไม่ชอบใจก็ห่างหาย คนอื่นๆไม่มีใครทราบอะไร...เชื่อผมเถอะ
ขอบคุณสำหรับข้อชี้แนะ นะครับ..