หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เรื่องเล่าเช้านี้ อิน นราธิวาส

  +1 ตามเชียร์ครับน้า

+ ติดตามชมครับ 

ติดตามชมครับ

มาต่อให้จบครับ

ระหว่างที่ผมกับแบนายยืนมองมันอยู่นั้นผมกับแบนายได้สังเกตุเห็น กระพงตัวนั้นมีพฤติกรรมแปลกๆมันได้ว่ายฉะแล๊ปไปมาไม่เป็นอิสระ บ้างครั้งกระโดดสะบัดหัวขึ้นบนผิวน้ำราวกับว่าถูกตรึงและพันธนาการด้วยอะไรบ้างอย่าง แบนายและผมหันไปมองคันและสายรอบตัวแต่ก็ไม่มีเส้นสายใดขยับ แบนายเอ่ยด้วยคำพูดตัดหน้าผมว่าปลากินเบ็ดแล้ว เราต่างก็ทะยอยเก็บเบ็ดที่ละชุดเพื่อหาต้นตอ ผมมาสะดุดกับสายแฮนด์ไลด์ใกล้ตัวผม เพราะตอนแรกผมเห็นมันขยับเบา แต่เมื่อสาวสายขึ้นมามันดันไปติดกับซากใต้นำ้แน่นไม่มีอาการขยับเลยไม่ได้สนใจวางไว้ก่อนค่อยเก็บ เจ้าปลากระพงมันก็ดำพุดขึ้นลงๆเป็นระยะ จนเราเก็บสายทุกคันจนหมด ความจริงก็กระจางครับสายที่ผมคิดว่าติดซากนั้นเองที่พันธนาการเจ้าตัวใต้นำ้ไว้ไม่ให้ไปไหน ที่มันเป็นอย่างนั้นเพราะว่า เมื่อปลามันกินเบ็ดมันได้ว่ายย้อนสายเข้าไปพันเข้ากับซากใต้น้ำทำให้ผมคิดว่ามันติดตอ และปลามันก็เย่อกับตอใต้นำ้  พวกเราพยายามตักมันด้วยสวิงแต่ไม่เป็นผลเพราะมันทั้งใหญ่และอยู่ห่างเราเกินไป  เราพยายามโยนตะกั่วเพื่อเกี่ยวปลายสายด้านหน้าที่พันธนาการปลาไว้กับตอใต้น้ำแต่ไม่สำเร็จ เจ้าตัวใต้นำ้ก็ดำขึ้นดำลงและสบัดหัวเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระ เป็นแบนี้อยู่ราว 10 นาทีเห็นจะได้ พวกผมก็พยายามมองหาเรือของใครสักลำแต่ก็ไม่มีวี่แวราวกับมันเป็นใจให้เจ้าตัวใต้น้ำ แต่แล้วสวรรค์ก็เข้าข้างเราครับ มีเรือออกหาปลาในตอนเช้าผ่านเข้ามาหาเราพอดีครับ อีกทั้งมีเพื่อนนักตกปลามาจากไหนก็ไม่รู้กำลังจะกลับบ้านเดินเข้ามาทักทายเรา ผมคิดในใจหากไม่ได้ตัวอย่างน้อยก็มีพยานไปเล่าสู่กันฟังครับ แต่เจ้ากรรมเจ้าตัวใต้นำ้มันไม่โผล่ขึ้นมาในตอนนั้นครับ เหมือนชะตาจะไม่เข้าข้างพวกเราเรือมาปลาไม่ขึ้นเรือเขาก็ต้องวิ่งออกไปหาปลาต่อครับ พยานมาก็ไม่เห็นตัวมัน ลืมไปได้เลยเรื่องเล่าในตำนาน หลังจากที่เรือไปเพื่อนตกปลาก็กลับ เหลือแต่เราที่ยืนมองแผ่นนำ้ตอนตี 5 อย่างไร้ความหวัง มันยังอยู่มั้ยพี่นาย ผมเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงที่สินหวัง ร่วมสิบนาทีเห็นจะได้ที่เราสินหวังครับ แต่แล้วแสงสว่างก็เกิดขึ้นครับ ผมมองเห็นตัวมันครับ มันเข้ามาใกล้ริมตลิ่งเลยครับ ระยะใกล้มาเราตักมันได้แน่ แบนายพยายามใช้สวิงช้อนหัวมันแต่ไม่เป็นผลครับมันใหญ่เกินสวิงเรามันสลัดออกจากสวิงไปได้และดำลงสู่ด้านล่าง เอาใหม่ครับผมบอกแบนาย และแล้วมันก็โผล่ขึ้นมาที่เดิมอีกครั้งครับคราวนี้แบนายรอและบรรจงตักครับเจ้าตัวใต้นำ้มันเิ่มหมดแรงเข้าไปอยู่ในสวิงแต่แค่ส่วนหัวของมันเท่านั้น แต่มันยังไม่จบครับแบนายบอกให้ผมใช้ตะขอช่วยเกี่ยวมันหน่อยแกยกไม่ไหวมันหนักครับ ผมสับไป 2ครั้งไม่เข้าครับ มันสวมชุดเกราะ ครั้งที่ 3 อยู่่ครับ แบนายบอกให้แบมังช่วยยกอีกแรงแกไม่ไหวแล้วแบมังเข้ามาช่วยจับด้ามสวิงอีกแรงจากนั้นมันก็ขึ้นมานอนอยู่ด้านบน ตามด้วยเสียงโห่ร้องดังไปทั้งบริเวณนั้น มีแต่พวกเรา พวกเราิว่งเข้ามาโถมกอดกันด้วยความดีใจ ต้องขอบคุณทีมเวิคร์ที่มีให้กันขอบคุณครับที่ทำให้ผมได้มีทริปทรงจำดีๆ อีกทริป เรื่องเล่าเช้านี้ อิน นราธิวาส ต้องขอจบเพียงแค่นี้ครับ ขอคุณทุกท่านที่ติดตามชมครับ ขอบคุณด้วยใจจริง

เอาครับชมภาพได้เลย แบมังขอก่อนเลย

อุ่มหน่อยนะ แบนาย

ขอเน้น นานๆ จะเจอซักที่ แบมะไม่ยอมถ่ายด้วยกลัวกล้อง

ใครถ่ายผมเป็นแบบนี้เนี๊ยไม่ยอม

ขอชัดๆ

เน้นๆ

แบบนี้ดูไม่ออกว่าใหญ่แค่ไหน

ต้องแบบนี้เทียบกันไปเลยครับว่าใครใหญ่กว่ากัน
ผมสูงปรพมาณ 180 cm 

กลับกันดีกว่า

กลับมาบ้านแบนันขออุ้มด้วยคนครับ

แบนันขอโชว์ลีดปลากระพงขาวให้ดูเป็นขวัญตา

ขอลากันด้วยภาพนี้ครับ กระพงขาว เอไมเนอร์ สวัสดีครับ

บ้านเราดังอีกแล้ว ไม่เจอนานแล้วปลากระพงขาวตัวเท่าบ้านแบบนี้ 

สวัสดีครับ น้า BULINO

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับที่ตามชม

สวัสดีครับ

เยี่ยมยอดจริงๆครับ

ขอบคุณมากครับ