ผมส่งเหยื่อลงน้ำไปครบ 3 ชุด ก็นั่งมองบรรยากาศไปเรื่อย ดูพี่ๆ นักตกปลาหาดท้ายเหมือง
ลุยน้ำขว้างเหยื่อมั่ง ดูชุดปลายสายของพี่ๆเค้าไปมั่ง เดี๋ยวนี้ พัฒนากันหมดแล้วอ่ะครับ
ตะกั่วทรงSurf หลอมเองก็มี ชุดคันSurf ยาวๆก็มีใช้กันเยอะแล้ว เยี่ยมเลยครับ
เดินดูบรรยากาศเพลิน กลับมาเปลี่ยนเหยื่อคันของตัวเองมั่ง ผมเปลี่ยนเหยื่อชุดที่สอง ยังไม่ทันครบ 3 คัน
ระหว่างที่เดินลุยน้ำ ลงไปเขวี่ยงเหยื่อ ตอนเดินกลับมา สังเกตุเห็นคัน ชุดริมสุด ของผม มันแปลกๆ ทำไมสาย มันเอียงไปด้านซ้ายเยอะจังว่ะ สายในรอกก็หายไปตั้งเยอะ
ได้สติ รีบวิ่งกลับมาถึงคันเบ็ด ดึงจากกระบอก ตวัดแรงๆไป 1 ที ทีนี้แระครับ วิ่งกระฉูด
ปลานี่หว่า เหลื่อเชื่อ 55555555555
ทีนี่ ก็มาถึง มหกรรม คนเย่อปลา ปลาเย่อคนแระครับ เพราะว่า ปลาลากสายออกไป ปาไปครึ่งหลอดแระ
ดีน่ะ ตูใส่สายไว้ใหม่เอี่ยมไว้ 300 เมตร ทีนี้ ดูสิ ใครจะหมดก่อนกัน ร่วมๆครึ่งชั่วโมงได้ครับ ที่อัดกับปลาอยู่ อะดีนาลีน หลั่งตลอดทุกนาที ที่ปลาวิ่งเข้าวิ่งออกอยู่ตรงหน้าชายหาด ปลาพาผมเดินห่างจากจุดที่ลงเบ็ดมาราวๆ 500 เมตรได้แล้ว พี่ๆนักตกปลาเจ้าถิ่น ก็มาช่วยเป็นกำลังใจกันเพียบ แต่ดันลืมวานพี่ๆเค้าช่วยถ่ายรูปตอนอัดปลาไว้ดู เซ็งเลย น้าหนุ่มดันมาช้าทุกที หลังจากอัดปลาจนแขนเริ่มล้าไปหมดแล้ว เริ่มเห็นตัวปลาเข้ามาใกล้ระยะ ที่จะลงไปลากขึ้นจากน้ำได้แล้ว เป็นกะมงพร้าว ไซด์ใหญ่เลยครับ ยิ่งตื่นเต้นไปใหญ่
สุดท้าย เสียงไชโย ก็ดังขึ้นในหมู่นักตกปลาชายหาด เมื่อ พี่นักตกปลาเจ้าถิ่นท้ายเหมือง คนที่ได้ปลาตัวแรก
แกลงไปลากหางเจ้ามงพร้าว ของผมขึ้นมาบนฝั่งได้
ดีใจอย่างแรง รอดแห้วแล้วโว้ย โผ้ม 555555555555555555