หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

ทำไมชีวิตน้าๆป้าๆ จึงเข้าสู่งวงการตกปลาได้ครับ

น้าทำให้ผมคิดถึงสมัยตอนเป็นเด็ก 

ตามชมครับ 

สมัยเด็กติดตามพรานเบ็ด(ตาผมเอง)บ่อย เลยชอบมาตั้งแต่บัดเดี๋ยวนั้น 

ของผม มีคนเอา คันมาจำนำไว้ที่พ่อ ตอนเด็กๆก็ไม่ได้สนใจอะไรเลยก็เลยถาม ว่า นี้มันคือไม้อะไร ใช้อะไร เขาบอกว่า คันตกปลา มีเเต่คัน ผมก็เริ่มสงสัยเเละให้พ่อซื้อรอกให้จากนั้นเขาก็สอนการใช้รอกสปินจนทุกวันนี้ ตกปลากินก็ไม่อดตายครับ +1สำหรับคำถามดีๆ

เพื่อนชวนครับตอนแรกก็ไม่อยาก กลัวติด  พอลองแล้วงานเข้าเลยครับ
เลิกไม่ได้ นี้ก็หลายปีแล้วด้วย 
เคยไปอดมา รอบสองรอบ  ทรมานมากครับ
ถึงเวลาอด ออกมาแต่ละอย่าง Rapara มั่ง  DUEL มั่ง Megabass ฯลฯ
ตอนนี้ไม่เลิกแล้วครับ นี้ก็ 20 กว่า จะ 30 ปีแล้ว
คงไม่เลิกแล้วครับ  ไม่ไหวจะลงแดง

..เท่าที่จำความได้ บ้านผมปลูกอยู่ในบ่อน้ำ หน้าบ้านเป็นทางน้ำไหลผ่าน 
แม่เคยเล่าว่า มีอยู่วันหนึ่ง ช่วงนั้นผมเพิ่งหัดคลาน ด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าปลา เยอะไหม!!ในวัยเยาว์ของผม
ตูมมม!!  เสียงง พุงหลาว ลังกาเกลียว 3 รอบ ของผม ลงไปนอนจมอยู่ ในก้นบ่อ
ตูมมม!!  พ่อกระโดด  ลงไปช่วย เอาเด็กน้อย จอมซน ขึ้นมาจากบ่อ เด็กน้อยคนนี้ ในปากยังเต็มไปด้วยขี้โคลน
เค้าไม่ร้อง สักแอะตอนพ่ออุ้มผมขึ้นมา แม่ว่าแบบนั้น    คนที่ร้องคือแม่ผม  ด้วยความตกใจ
เมื่อผมโตขึ้น เริ่มรู้ว่า ปลาหมอ ปลาช่อน ปลาดุก คืออะไร  เบ็ดไม้ไผ่ จากตาของผม ถูกผมแอบเอามาลองตก
ปลาหมอ ไซร์ 4ตัวโล ผมตกแทบเต็มกระป๋องน้ำ  กับข้าวในเย็นวันนั้น คือปลาหมอ ย่าง จากฝีมือผม ที่ตกได้
เมื่อโตมาอีกหน่อย  ผมก็ตามตาและน้าๆ ไปทอดแห มันเป็นอาชีพ ของหมู่มวลญาติๆผม ที่หา ปลามาขาย
มันคือสายเลือด แห่งการหาปลา
มีอยู่ครั้ง พ่อและเพื่อนๆ พาผมไปตกปลาที่ แหลมแท่น!!  ตอนนั้นอายุผมราวๆ 11-12 ขวบเห็นจะได้ ผมเห็น เจ้าคันเบ็ดชนิดนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต
เห็นเค้า เย่อปลา กระพง ตัวใหญ่ๆ ในคืนนั้น เสียงรอกดังกรี๊ดๆ ผมคิดว่า เจ้าเบ็ดพวกนี้ ดีเว้ยเอ้ยย  มีเสียงดังเวลาปลากินด้วย
ต่างจากเบ็ดไม้ไผ่ ของตาผม ผมกลับมา จากแหลมแท่น นอนฝันดี ทั้งคืน
ฝันว่า..สักวัน  ผมจะได้เป็นเจ้าของเบ็ดฝรั่งบ้าง 
พี่หนุ่ย..คืออาจารณ์ สอนการตกปลาด้วยเบ็ดฝรั่งคนแรกของผม
ปัจจุัน ท่านเป็นรองพัสดี อยู่ที่ เมืองชล พี่หนุ่ยมีเบ็ด ฝรั่ง มากมาย
แกบอกผมว่า ไม่ต้องไปซื้อ ไปตกกับพี่ พี่มีเยอะแยะ เย้ๆๆ ผมดีใจจนเนื้อเต้น
จากนั้นมา ผมได้ออกตกปลา กับพี่หนุ่ยเป็นว่าเล่น ช่วงวันหยุด ชลบุรี-ระยอง-จันทร์-ตราด
เป็นสถานที่ ที่พี่หนุ่ยและผองเพื่อน พาผมไปด้วยแต่เป็นการตกปลาแบบ ชายฝั่ง ล้วนๆ
ตอนหลังๆ พี่หนุ่ย งานเยอะ แต่แกบอกว่า ถ้าจะไปตกปลา ให้มาเอา เบ็ดฝรั่งที่บ้าน
เพลินซิครับผม  แหลมแท่น คือสถานที่ตกปลา ที่ผม บินเดี่ยว ไปตลอด
สมัยก่อนต้องนั่ง รถเมย์ไป ผ่านหมู่บ้านแหลมแท่นพอดี รถเมย์จะวิ่งไป จนสุดทาง ที่เขาสามุข
คันเบ็ด จากพี่หนุ่ย เป็นคัน เสาอากาศ ผมเรียกแบบนั้น ยี่ห้อ อพโล
เพราะมัน ชักออกคล้ายๆเสาอากาศ วิทยุ รอกก็ เป็นของยี่ห้อ  Daiwa RG 4000
ถ้าผมจำไม่ผิด แต่ที่แน่ๆ จำได้แม่น ก็คือ ผมเอาคันนี้ไป ตีโดน หลังคาร้านที่แหลมแท่น
หักเป็นสองท่อน  ช่วงนั้นตกใจมาก คันก็ไม่ใช่ของเรา ทำไงดี หว่า
กลับบ้านไป บอกพ่อ ว่าผมทำคันเค้าหัก ช่วยให้ พ่อซื้อใช้ พี่หนุ่ยที
พ่อบอกว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวพ่อคุยให้  ผมดีใจแทบกระโดด หอมพ่อ แต่เกรงใจ แม่ผม ที่มองผม ด้วย
ไม้แขวนเสื้อในมือท่าน  พ่อช่วยผมอีกแล้ว รอดตัวไปผม  ....
ผมว่าผมเขียน หนังสือขายดีกว่า ยาวครับงานนี้
ปัจจุบัน จะ 50 ขวบ  ยังตกปลาอยู่เลย








 

ก็มันเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุด (สำหรับผมนะ) ถ้าให้เลือกระหว่างไปเที่ยวในที่หรู ๆ สะดวกสบาย กับการไปตกปลาในที่กันดาร มีแต่ความลำบาก ผมเลือกตกปลาดีกว่าติดหรือเปล่าไม่รู้ แต่ว่าตกมา ตั้งแต่อายุ 15 ตอนนี้ สามสิบกว่าแล้วก็ยังมีความสุขทุกครั้งที่ได้จับอุปกรณ์ตกปลา ยิ่งได้เลือกซื้อเองแล้ว มีความสุขสุด ๆ 

น่าจะเป็นการติดตาม ไปปักเบ็ดกับลุงครับ

เอาเป็นว่าถ้าน้าเลิกตกปลาแล้วหันมาเขียนหนังสือขายผมของจองคนแรกนะน้า

เอาเป็นว่าถ้าน้าเลิกตกปลาแล้วหันมาเขียนหนังสือขายผมของจองคนแรกนะน้า

เริ่มจากคันไม้ไผ่ตอนอายุ10ขวบเก็บเงินค่าขนมวันละ5บาท กว่าจะครบพอที่จะซื้อเบ็ดฝรั่งได้เป็นปี

กว่าจะเป็นโปร.....ซู๊ดดดดยอดดดด

++++สวัสดีครับ
ตกเพื่อพักผ่อน ท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆๆๆ

เด็กบ้านนอกครับมีบ่อเยอะ แต่อยากได้ปลา แต่ไม่อยากจะทอดแห ก็เลย อยากตกมันเลยครับ อิอิ

มันถูกถ่ายทอดทางพันธุกรรม ครับ  เรื่องมีอยู่ว่า  :

ปู่ - ย่า เป็นชาวประมง สมัยยังแล่นใบอยู่ในท้องอ่าวไทย  แล่นใบจากฝั่งไปเกาะต่างๆ
อันนี้พ่อเล่าให้ฟัง      ลูกของปู่ - ย่า ก็เป็นชาวประมงตามกันมา  ( หมายถึง อา และ พ่อ )

ตอนที่ผมเป็นดวงวิญญาณ ก่อนที่จะมาจุติ ในท้องแม่  ลอยมาก็เห็นเสายาวๆ สูงๆ  มีไฟแว๊ป ๆ
ก็นึกว่าเป็นยอดปราสาท คิดว่าเกิดในปราสาท สบายแล้ว เป็นแน่แท้  ก็พุ่งลงมา

อ้าว      เฮ้ย ย ย ย ย      นี่มันยอดกระโดง  บนหลังคาเรือประมง  กลับลำไม่ทันครับ
เลยตกทอดเป็นลูกหลานชาวประมง    ไปซะ   

ตอนเด็กๆ  ใช้ชีวิตอยู่ในลำน้ำเป็นหลัก  เลือดเค็มเหมือนเกลือไปแล้ว
ผิวหนังแทบจะมีเกล็ด  ด้วยซ้ำไป

ชีวิตมาหักเหตอนเรียนอนุบาล  อยากเป็นทหารเรือ    แต่ไม่ได้เป็น  เพราะ ....................สอบ ป.1 ไม่ผ่านซ้ำชั้น เลยทำให้.................( เรื่องมันยาว )
ต่อมา  เรียนต่อทางสาย ช่าง  แต่ระหว่างเรียน  ไม่เคยห่างน้ำครับ  เสียน้ำบ้าง  ได้น้ำบ้าง เอ้ย  ไม่ใช่  บ้านอยู่ใกล้ทะเล ตะหาก    ก็ลงเรือตลอด  มันอยู่ในสายเลือดซะแล้ว


ตอนนี้กลัวอยู่อย่างเดียว  ว่ามีลูกจะเป็นคนหรือเป็นปลาเท่านั้น
  ***  เลือดบรรพบุรุษมันแรง ***    งัยก็ไม่พ้นทางนี้

มาถึงตอนนี้  ยังไม่ทราบเลยว่า  ผมเข้ามาในวงการตกปลาได้อย่างไร  ใช่มั๊ยครับ....

เรื่องมันมีอยู่ว่า  วันนึง  ในสมัยเด็ก ยังไม่เข้าโรงเรียน  ลุงพาไปหาหมึก  ( หาหมึกครับ สมัยนั้น เค้าเรียกอย่างนั้น ครับ ไม่ใช่ตกหมึกเพราะสมัยนั้นยังไม่มี โยทะกา  มามีเอาตอนผมเรียนมัธยมแล้วครับ )
วิธีหาหมึก ในตอนนั้นใช้ตะเกียงจ้าวพายุ  ล่อด้วยเหยื่อปลา แล้วใช้ความไว ตักด้วยสวิงครับ
กว่าจะได้ 1 โล ก็เหนื่อยพอสมควร ละครับ  เล่ามาถึงตอนนี้  พอเริ่มเห็น รำไรๆ  แล้วว่า ผมเข้าในวงการนี้อย่างไร

ต้องรบกวนเจ้าของกระทู้ เท่านี้ก่อนครับเกรงใจ  โอกาสหน้าถ้ามีกระทู้ ถามแบบนี้จะเล่าต่อครับ

ผมมันเป็นกรรมพันธ์มั่ง  ปู่ - ตา ชอบหาปลา พ่อ ชอบหาปลา สุดท้ายก็ผม  หาปลาตามพ่อมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วครับ เมื่อก่อนพ่อใช้เบ็ดปัก เกี่ยวแมงกะชอน ปักปลาช่อน ได้คืนละหลายโล กินดี มาก ๆ ส่วนมากผมจะตามพ่อไปด้วย ปักเบ็ดนี่ ไม่ทันปักข้ามคันตปลาช่อนก็กินตามมาแล้ว ตัวอ้วน ๆ ทั้งนั้นชอบมาก ๆ ยิ่งไปละเบ็ดตอนเช้าด้วย ผมก็ตามไปเก็บด้วย เก็บเฉพาะคันที่มีปลาติดนะ  คันที่ไม่ติดก็ให้พ่อเก็บไป ส่วนเบ็ดฝรั่งนี่เห็นเขาตกแล้วชอบตั้งแต่เด็กก็เลยรบให้พ่อซื้อให้ เป็นชุดวีว่า รอกหมาป่า คัน 8 ฟุดได้มั้ง  แต่ผมก็เอามาตีปลาปลอมได้ตัวเหมือนกัน แต่ปลามันชุมกว่านี้นะ

ตกตามคุนพ่อคับ

พ่อพาไป

เริ่มจากตอนเด็กๆ  ผมตามน้าข้างบ้านไปตกแทบทุกครั้ง(ตามไปดู)  จนน้าท่านนั้นยกเบ็ดให้ผมชุด1เป็นชุดที่เล็กที่สุด
ต่อมาเมื่อผมโตขึ้นเรื่อยๆผมก็เริ่มมีหลายคันมากขึ้น  ถูกๆแต่มีหลายคัน555  ผมก็ตะเวณตกไปทั่ว  ที่ไหนมีบ่อ(ธรรมชาติ)  ทุกครั้งที่ผมออกตกปลาผมก็จะตื่อนแต่เช้า  ปั่นจักรยานไปตก  เพื่อจะได้ถึงบ่อคนแรก  ต่อมาก็หันไปตกตามแม่น่น้ำบ้าง  บ่อไหนที่ว่ามีปลาก็ตะเวณไป  แล้วช่วงหนึ่งอิ่มตัว  ผมก็หันมาตกตามบ่อตกปลา  ตกหมดทุกบ่อละครับที่จังหวัดผมมี  ด้วยความที่ผมชอบอ่านหนังสือผมก็เลยได้รู้จักกับการตีเหยื่อปลอม  แล้วก็หันมาตีเหยื่อปลอม  2-3ปีก่อนที่ผมตีเหยื่อปลอมมาไม่มีอะไรพัฒนาเลยครับ  กระดี่อย่างเดียว  จนวันหนึ่งผมได้เปิดโลกกว้างด้วยการเป็นสมาชิกเว็บนี้ครับ(เรื่องจริงเลย)  ผมได้รู้จักเรื่องราว  เทคนิค  วิธีการ  สิ่งดีๆมากมายจากน้าๆที่นี้  ผมเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยลองเหยื่อหลายๆแนว  มีเงินเป็นซื้อ  จนผมเริ่มทำเหยื่อใช้เอง(ขายบ้างถ้าเหลือเยอะ)  ผมมีความสุขกับมันมาก
ผมได้อะไรหลายอย่างจากการตกปลา  ไม่ใช่ปลาที่ได้  น้าๆทุกๆท่านคงรู้ดี  ผมคิดว่าผมเลิกสิ่งนี้ไม่ได้หรอกครับ  เพราะผมรักมันมาก  วันหนึ่งได้ตกปลาซักชั่วโมงก็มีความสุขแล้ว  ไม่ต้องได้ปลาหรอกครับ  ทุกวันนี้ผมตกได้ผมปล่อยหมดขอแค่รูปและสุขจากมันก็พอ  ไม่เบียดเบียนกันมากไป  (แต่ถ้าอยากกินแล้วไซล์ได้ก็เอาครับ)  เหมือนมาระบายความใฝนใจยังไงไม่รู้

    น้ำปลายคันเบ็ดย้อยใส่หัวครับ

ขอบคุณสำหรับประสบณ์การชีวิตน้าที่ถ่ายทอดเล่าสู่กันฟังครับ

แถวบ้านผมไม่ได้เลยนะน้าปักเบ็ดไว้ไปดูตอนเช้ารับรองหายทั้งเบ็ดทั้งปลาแน่

เกิดอารมร์ทางเพศครับ แต่เตะบอลไม่เป็น 







ล้อเล่นครับ . . . เห็นพ่อตั้งแต่เด็ก ลองบ้างก็ยังเลิกไม่ได้

เกิดอารมร์ทางเพศครับ แต่เตะบอลไม่เป็น 







ล้อเล่นครับ . . . เห็นพ่อตั้งแต่เด็ก ลองบ้างก็ยังเลิกไม่ได้

ผมเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ครับ