อ้างถึง: ตึก เขียว posted: 17-04-2555, 14:44:21



ถูกต้องแล้วครับน้า ใหญ่ บางพลี

เมื่อพี่ตุ้ย ยอมรับผิด และปฎิบัติตามกฎในการขอกลับเข้ามาเป็นสมาชิกได้ถูกหลัก ตามขั้นตอนเรียบร้อยแล้ว

ผมก็ยินดี รับรอง 1 เสียง ในการขอกลับเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ครับ

คนเราชีวิตมันสั้นนัก อยู่ได้ไม่ถึง 100 ปีเดี๋ยวก็ต้องตายจากกันแล้ว รักกันไว้นะครับ

อ้างถึง: Superbiggame posted: 18-04-2555, 22:45:03

6. หากมีเหตุให้ท่านต้องได้รับใบเหลืองหรือใบแดงอีก ผู้ค้ำประกันท่านทั้งหมดจะได้รับใบเหลือง

**********************************************************************************************

เผื่อมีน้าๆบางท่านยังไม่ทราบ 

อ้างถึง: shito--- posted: 18-04-2555, 23:29:51

อ่านมานาน พี่ตุ้ย(หลาม) ก็ทำให้"ทุกคน"คงได้เย็นลงนะคับ ผมชอบมากพี่แมนสุดๆคับ

ทุกอย่างบนโลกออนไล ผมและทุกคนเห็นหมดไม่ได้ฟังจากปากใครๆ แน่อนดีไม่ดีผมไม่พูดเพราะผมไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว

ผมมองดูแล้ว มันเปลี่ยนไป แปลกนะคับเมื่อก่อนนานมาแล้วเราทุกคนเคยคุยกันดีทักกันแซวจนลืมว่าเป็นพี่น้องกันแต่ เพื่อนๆพี่ๆผมหาย...? ไปไหนหมด

เพราะแค่ไม่ชอบคนที่ผมสนิท ...? แค่นั้นเองหรอ

แต่ผมเนี่ยเป็นคนปาก สุนัขนิดนึงนะ ผมก็พูดหรือตอบโต้ไปตรงๆ ผ่านอะไรในเวปมาก็เยอะจนเป็นแบบนี้....!

เพื่อนผมพี่ๆที่เคยทักจะหายไปด้วยตัวผม ....ผมคิดแค่ว่าคนชอบเราก็มีไม่ชอบเราก็มีคับ

แต่สุดท้ายจะหายไปไม่ทักกันเพราะเหตผลแรกมันไม่ใช่

คนหลายๆคนพูดกันจนคนไม่กี่คนต้องผิดใจกันมากกว่าเดิมเหมือนสนุกแต่ดูสิครับแตกแยกหมด

ผมอยากจะให้อบอุ่นเช่นไม่กี่ปีที่ผ่านมาใช้สติเล่นเวป มากกว่า เพราะผมรักเวปนี้คือไม่ค่อยมีเกรียนพิมด่ากัน

ผมรักและเคารพทุกคนคับ

ขออนุญาต น้าโม่งโพสนะคับ ผมชอบหลาย คห. ที่น้าโม่งมีน้ำใจ คับ

อยากให้ทุกคนเลยนะคับที่เชียไปทางไม่ดี มีความคิดเยอะๆ หยุดเถอะคับ
ต่อShito

อ้างถึง: รักษ์น้ำ posted: 18-04-2555, 11:24:12

ขอบพระคุณทุกเสียงที่ให้กำลังใจ ขอเอ่ยอะไรไว้สักเล็กน้อยก่อนเดินจากไป

ผมประกาศลาออกไว้แล้ว แต่ผมยังพอมีเวลาหลังประกาศอีก 24 ชั่วโมง ซึ่งถือว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมกับการกลับไปทบทวนอะไรหลายๆ อย่าง

สังคมมีทั้งคนดี และคนไม่ดี มีถูกย่อมมีผิด ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีสองด้านเสมอ

การลงโทษ และการให้อภัย มันมีเวลาที่เหมาะสมในตัวมันเอง สังคมไทย เป็นสังคมที่มีน้ำใจต่อกัน เมื่อหมดเวลาลงโทษ ก็ได้เวลาการให้อภัยซึ่งกันและกัน

คนทะเลาะกัน 2 คน ก็ให้คน 2 คนตัดสินปัญหา คนหลายคนทะเลาะกัน ก็หาคนเป็นกลางมาตัดสิน

เสียงคน 2 คนทะเลาะกัน ก็ให้เสียงคนสองคนออกมาพูดคุย หลายคนได้ฟังต่างแปรความไปต่างๆ นา นา ยากนักจะสดับฟัง

สังคมที่สุขได้ก็ด้วยคนทั้งหลายแค่เฝ้ามอง คน 2 คนกลับมาคุยกัน หากหยุดเสียงวิจารณ์ ไม่ช้า เสียงคน 2 คนที่ทะเลาะกันก็เงียบไปพลันดล

หยุดเถิดครับกับการวิจารณ์ แล้วเฝ้ามองคน 2 คนคุยกัน

วันนี้ผมเดินจากไปใช่ไปลับ “จะกลับมาเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม”

ด้วยรักและคิดถึงเสมอ

อ้างถึง: MrSHARK posted: 18-04-2555, 21:14:45

ผม MrSHARK สมาชิกหมายเลขที่ 57 ก็เป็นคนหนึ่งซึ่ง “เคย” มีเหตุขัดแย้ง กับ น้า Mong-Actionlure

จึงขออนุญาตแสดงความคิดเห็น ซึ่งบางส่วนอาจเป็นเรื่องในระดับส่วนตัว บางส่วนเป็นเรื่องของส่วนรวม ด้วยเจตนามุ่งหวังให้บรรยากาศการแลกเปลี่ยนของชุมชน กลับสู่ความเป็นปกติ ส่วนใดที่เห็นว่าไม่เหมาะสม ขัดต่อกฎระเบียบการแสดงความคิดเห็นของเว็บไซต์ ขอให้ Admin พิจารณาลบออกได้ตามที่เห็นสมควร ส่วนใดสร้างความไม่สบายใจแก่เจ้าของกระทู้ หรือไม่ถูกต้อง แจ้งให้ผมลบออกได้ตามอัธยาศัย ผมยินดีดำเนินการ

- ผมรู้จักน้า Mong ผ่านหน้าเว็บไซต์ Siamfishing ติดตามผลงานที่น้า Mong โพสท์ ด้วยความชื่นชม  อย่างสนุกสนาน 

- ความสัมพันธ์ระหว่างผม กับ น้า Mong เริ่มต้นขึ้นอย่างน่าประทับใจที่สุด เมื่ออยู่มาวันหนึ่งนานมาแล้วเหมือนกัน ผมได้รับโทรศัพท์จาก น้า Mong  ซึ่งขณะนั้นน้า Mong มีตำแหน่งในคณะกรรมการชุมชน เรื่องที่น้า Mong โทร.หาผมในวันนั้น ผมจำได้แต่เพียงลาง ๆ ว่า มีคนหาเรื่องเหน็บแนมผม อะไรประมาณนี้  (แต่ผมไม่รู้ตัว) ซึ่งบุคคลนั้น น้า Mong รู้จัก และบอกผมว่าจะจัดการให้ไม่ต้องห่วง ผมรับความปรารถนาดีนั้น และขอบคุณในน้ำใจไมตรี ส่วนลึกผมรู้สึกอยากเป็นเพื่อนให้สนิทกันกว่านี้ 

- ในงานรวมพลคนปลาขัง ปีที่จัดที่บ่อหนุ่ม ผมดีใจที่ได้เจอน้า Mong ตัวจริง  วันนั้นน้า Mong โชว์ฝีมือระดับเทพให้เห็นกับตา คว้ารับรางวัลแชมป์ปลารวม ผมเดินเข้าไปขอจับมือด้วยความชื่นชม ด้วยใจจริง 

- หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้มีโอกาสคุยกับน้า Mong อีก แต่ติดตามผลงานในหน้ากระดาน และการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะคณะกรรมการชุมชนของน้า Mong อย่างสม่ำเสมอ 

- ต่อมาในการเลือกตั้งคณะกรรมการชุมชน ปี 2555 น้า Mong เป็นคนเสนอชื่อผมเข้ารับการเลือกตั้งเป็นคณะกรรมการชุมชนด้วย ในการเสนอชื่อนั้น มีสมาชิกอาวุโสหลายท่านขอถอนตัวไปด้วยเหตุผลของแต่ละท่าน สำหรับตัวผมเองแม้มีภารกิจมากเช่นกัน และที่เหนือกว่านั้นคือคณะกรรมการชุมชน ประจำปี 2554 ซึ่งน้า Mong อยู่ด้วย  ได้สร้างมาตรฐานการทำงานไว้สูงมาก จนผมหวั่นใจ ตั้งแต่ผมเคยดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการชุมชน (ซึ่งไม่มีผลงานอะไรเลย) ในยุคแรก ๆ  ผมก็ไม่เคยดำรงตำแหน่งใด ๆ อีก นอกจากได้รับเกียรติให้เป็นคณะตัวแทนชุมชน (จะเรียกว่า สว. ก็ได้) บ้างในบางปี

- ที่สำคัญ น้า Mong ให้เกียรติเสนอชื่อผมเป็นคณะกรรมการชุมชน ซึ่งผมก็ไม่ได้ถามเหตุผล แต่ในวันงานส่งมอบตำแหน่ง  ผมเดินไปแซวน้า Mong ว่าเนี่ย “หัวคะแนนผม” น้า Mong ยังฉีกยิ้มกว้าง 

- ผมไม่ได้ถอนตัว อยากจะรับอาสาทำงานอีกสักครั้ง เป็นการแก้ตัว แล้วผมก็ได้รับเลือกตั้ง ในระดับคะแนนที่ต้องดำรงตำแหน่งเหรัญญิก  มีการนัดหมายส่งมอบตำแหน่งกันระหว่างคณะกรรมการ ปี 2554  กับ ปี 2555 

- แล้วจู่ ๆ จุดหักเหที่ไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น  บัวขาว เอ้ย ! น้า Mong ซึ่งให้การสนับสนุนผม กลับปล่อยหมัดขวาตรงส่งผมลงไปนอนฝันหวานโดยไม่รู้ตัวในยกที่ 2 หลังจากวันงานส่งมอบตำแหน่งนั่นเอง

- พอหายงง ผมโกรธ งง มึน น้อยใจมาก จึงประกาศขอลาออกจากตำแหน่งเหรัญญิก ประจำปี 2555 พร้อมชี้แจงเหตุผล

- แต่กลับไม่จบ ผมเริ่มรู้สึกแปลก ๆ ว่า การชี้แจงด้วยเหตุด้วยผลของผม กลายเป็นการเติมอารมณ์ เติมความแค้นให้มันมากขึ้น ผมผ่านชีวิตมาพอสมควร เริ่มมองเห็นแล้วว่า ผมโดนข้อหา “เป็นเพื่อนกับอริ  ก็ต้องเป็นอริด้วย”  เข้าซะแล้ว

- ทั้งที่เราตกปลากันด้วยคันเบ็ด ตกกันทีละตัว แต่ผมกลับโดนนักตกปลาด้วยกันเหวี่ยงแหใส่ซะงั้น

- ผมเข้าใจว่า มุมมองหนึ่งผมถูกมองว่าถูกเป่าหู ปั่นหัว ครอบงำ  ผมบอกได้เลยว่าผมอายุปูนนี้แล้ว ไม่มีทางเป็นแบบนั้น ผมมีความคิดของตัวเอง แยกแยะได้ ที่สำคัญเรื่องราวความขัดแย้งส่วนตัว ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย แล้วการที่ผมเลือกจะคบใคร สนิทสนมกับใคร มันเป็นการตัดสินใจของผมเอง

- แต่กลายเป็นเหตุของความขัดแย้งที่ตลกสิ้นดี

- แล้วทฤษฎี โดมิโน ก็เกิดขึ้น

- ผมเริ่มคิดแผลง ๆ  หาทางเหน็บแนมตอบโต้ ผมไม่รู้ว่าน้า Mong จะดีใจหรือเสียใจดี ถ้าผมจะบอกว่าตั้งแต่เป็นสมาชิกมากว่า 10 ปี น้า Mong เป็นคนแรกที่ผมคิดเหน็บแนมตอบโต้ แต่โชคไม่เข้าข้าง ผมคิดตื้นเกินไป ไม่รอบคอบตรวจสอบให้ดี การตอบโต้ดังกล่าวดันไปสร้างความเข้าใจผิดให้กับกลุ่มตกปลากลุ่มใหญ่ บานปลายไปได้สักพัก ทุกอย่างที่เป็นความจริงก็ปรากฏ .. ผมกล่าวขอโทษพร้อมชี้แจงข้อเท็จจริง...แต่แน่นอนว่า.. มันเกิดรอยร้าว...ตั้งใจตบแดงแต่ขาวฟาดชิ่งเปลี่ยนลงหลุม

- ผมก็เลยรับรู้ได้เลยว่า จริง ๆ แล้ว ผมโดนข้อหา “หมั่นไส้”  โดยไม่รู้ตัวมาได้สักระยะแล้ว ฐานทำตัวสนิทสนมกับบุคคลที่ไม่ชอบหน้า (ข้อหาแปลกมาก) พอมีเหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะพาดพิง  ทั้งที่ยังไม่ชัดเจน ก็โดนตั้งข้อหาทันที บางคนไม่รู้จักกันเลย.. หน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น... ด่าว่าผม  (นอกเว็บ) เสีย ๆ หาย ๆ  แต่การเป็นสมาชิกเว็บไซต์มากว่า 10 ปี ผมเห็นตัวอย่างลักษณะนี้จากเพื่อนสมาชิกมามาก และรู้ว่ามันเป็นอนิจจังคู่โลกไซเบอร์ ผมยึดมั่นกับคำพูดของ พี่เล็ก  แปดริ้ว (ขออภัยที่ต้องเอ่ยนาม) ที่ยังก้องในหูเสมอมาว่า “อย่าทะเลาะกับคนที่ไม่รู้จัก ไม่มีประโยชน์อะไร”

- สรรพนามที่น้า Mong ใช้เรียกผมในการคุยกับเพื่อนนอกเว็บสยามฯ เริ่มเปลี่ยนไป

- แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมคิดอะไรมาก เป็นสิทธิส่วนตัวของน้า Mong  หากแต่สิ่งที่ทำให้ผมปวดใจ เสียใจที่สุด คือ น้า Mong พูดถึงผมว่า “ทุกอย่างผมเริ่มก่อนทั้งนั้น”  ซึ่งข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร เราทั้งสองคนรู้กันดีอยู่แก่ใจ

- น้า Mong คงเข้าใจทฤษฎีโดมิโน ที่หลังจากสะกิดตัวแรกล้มลง ตัวอื่น ๆ ก็ล้มตามลงไปเป็นทอด ๆ สามารถขยายวงได้เป็นร้อย เป็นพัน จนถึงเป็นล้านตัว ถ้าวางโดมิโนเป็นทางตรงก็ล้มไปเรื่อย ๆ จนหมดไปเอง แต่ถ้าวางเป็นวงกลม ตัวสุดท้ายจะล้มมาทับตัวแรก


- เรื่องที่ผมอยากท้าวความด้วยเพราะมันติดค้างอยู่ในใจมีแค่นี้ เรื่องอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ไม่มีอีกแล้ว เพราะเรา  ผม กับ น้า Mong ได้คุยกันโดยตรง และได้ข้อยุติด้วยดีเรียบร้อยแล้ว win win ทั้งคู่


- ถ้ามีโอกาสได้พบกันอีก ผมก็จะขอสัมผัสมือเหมือนเดิม เหมือนวันนั้น แต่ผมจะจับแน่นขึ้นกว่าเดิม

- อย่าพึ่งเอียนสำนวนผมล่ะ  สไตล์การเขียนผมมันเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ผมเขียนแบบอื่นไม่เป็น  เขียนสั้น ๆ ไม่เป็น เขียนเร้าอารมณ์ไม่ได้ แต่ถ้าให้เขียนสกัดอารมณ์ เรียกสติล่ะ ผมถนัด...เขียนแบบนี้อาจมีคนตำหนิว่าเอาแต่ดีเข้าตัวอีกแล้ว...อย่าตัดสินผมอย่างนั้น ถ้าไม่รู้จักผมดีพอ
 



- ในกระทู้นี้มีการแสดงความคิดเห็นมากมายว่า น้า Mong เป็นที่รัก เป็นที่ชื่นชอบ สมาชิกมากมายพร้อมอ้าแขนรับให้น้า Mong กลับมาสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ สอดแทรกด้วยสาระตามสไตล์  Mong-ActionLure ตัวจริงเสียงจริง เป็นบทพิสูจน์ว่า น้า Mong เป็น “บุคคลสาธารณะ”  ของมหาชน ไปเรียบร้อยแล้ว

- อย่าว่าผมบังอาจสั่งสอน น้า Mong  กับผมอายุไม่หนีกันมากนัก  ถือว่าแลกเปลี่ยนกัน ผมไม่เคยใช้ความเป็นสมาชิกอาวุโสมาเป็นข้ออ้างในการแนะนำผู้ใด แต่วันนี้ผมขอเอ่ยอ้างความอาวุโส (แ่ก่) วิงวอนให้ น้า Mong อย่าทำให้สมาชิกที่มอบความรู้สึกดี ๆ ให้น้า Mong จากใจจริงต้องผิดหวัง ขอวิงวอนให้น้า Mong ทำในสิ่งที่น้า Mong คิดว่าถูกต้องและสมควร และกลับสู่ความเป็นสมาชิกอย่างสง่างามสมความภาคภูมิ ไม่ต้องเชื่อผมทั้งหมด ความเป็น Mong-Actionlure ผมเชื่อว่ามีวิจารณญาณเพียงพอ

- Fishing For Friendship  “ตกปลาเพื่อมหามิตรภาพ” ม็อตโต้ยุคแรก ของชุมชนสยามฟิชชิ่ง ที่ผมมีส่วนร่างมันขึ้น ผมภาวนาขอให้คงความศักดิ์สิทธิ์ 

- Let’s Share & Learn together  “แลกเปลี่ยนและเรียนรู้ด้วยกัน” ม็อตโต้ยุคต่อมาของสยามฟิชชิ่งตราบจนถึงปัจจุบัน ผมขออนุญาตคาดหวังให้เป็นปฏิญญาของสมาชิกทุกคน

- Angler’s Spirit  “จิตวิญญาณของนักตกปลา”  หัวคอลัมน์ที่ผมเคยรับผิดชอบ และกลายเป็นกรอบครอบความคิดของผมจนทุกวันนี้ ผมขอฝากไว้ในหัวใจของลูกผู้ชายชื่อ Mong-Actionlure

- ผม MrSHARK สมาชิกเลขที่ 57 ขอใช้สิทธิ์รับรองการกลับมาของ น้า Mong-Actionlure อีก 1 เสียงครับ

ขอขอบคุณ             

อ้างถึง: ลิ้ม posted: 19-04-2555, 00:04:49



หล่อสุดๆครับพี่

อ้างถึง: MrSHARK posted: 18-04-2555, 21:14:45

ผม MrSHARK สมาชิกหมายเลขที่ 57 ก็เป็นคนหนึ่งซึ่ง “เคย” มีเหตุขัดแย้ง กับ น้า Mong-Actionlure

จึงขออนุญาตแสดงความคิดเห็น ซึ่งบางส่วนอาจเป็นเรื่องในระดับส่วนตัว บางส่วนเป็นเรื่องของส่วนรวม ด้วยเจตนามุ่งหวังให้บรรยากาศการแลกเปลี่ยนของชุมชน กลับสู่ความเป็นปกติ ส่วนใดที่เห็นว่าไม่เหมาะสม ขัดต่อกฎระเบียบการแสดงความคิดเห็นของเว็บไซต์ ขอให้ Admin พิจารณาลบออกได้ตามที่เห็นสมควร ส่วนใดสร้างความไม่สบายใจแก่เจ้าของกระทู้ หรือไม่ถูกต้อง แจ้งให้ผมลบออกได้ตามอัธยาศัย ผมยินดีดำเนินการ

- ผมรู้จักน้า Mong ผ่านหน้าเว็บไซต์ Siamfishing ติดตามผลงานที่น้า Mong โพสท์ ด้วยความชื่นชม  อย่างสนุกสนาน 

- ความสัมพันธ์ระหว่างผม กับ น้า Mong เริ่มต้นขึ้นอย่างน่าประทับใจที่สุด เมื่ออยู่มาวันหนึ่งนานมาแล้วเหมือนกัน ผมได้รับโทรศัพท์จาก น้า Mong  ซึ่งขณะนั้นน้า Mong มีตำแหน่งในคณะกรรมการชุมชน เรื่องที่น้า Mong โทร.หาผมในวันนั้น ผมจำได้แต่เพียงลาง ๆ ว่า มีคนหาเรื่องเหน็บแนมผม อะไรประมาณนี้  (แต่ผมไม่รู้ตัว) ซึ่งบุคคลนั้น น้า Mong รู้จัก และบอกผมว่าจะจัดการให้ไม่ต้องห่วง ผมรับความปรารถนาดีนั้น และขอบคุณในน้ำใจไมตรี ส่วนลึกผมรู้สึกอยากเป็นเพื่อนให้สนิทกันกว่านี้ 

- ในงานรวมพลคนปลาขัง ปีที่จัดที่บ่อหนุ่ม ผมดีใจที่ได้เจอน้า Mong ตัวจริง  วันนั้นน้า Mong โชว์ฝีมือระดับเทพให้เห็นกับตา คว้ารับรางวัลแชมป์ปลารวม ผมเดินเข้าไปขอจับมือด้วยความชื่นชม ด้วยใจจริง 

- หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้มีโอกาสคุยกับน้า Mong อีก แต่ติดตามผลงานในหน้ากระดาน และการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะคณะกรรมการชุมชนของน้า Mong อย่างสม่ำเสมอ 

- ต่อมาในการเลือกตั้งคณะกรรมการชุมชน ปี 2555 น้า Mong เป็นคนเสนอชื่อผมเข้ารับการเลือกตั้งเป็นคณะกรรมการชุมชนด้วย ในการเสนอชื่อนั้น มีสมาชิกอาวุโสหลายท่านขอถอนตัวไปด้วยเหตุผลของแต่ละท่าน สำหรับตัวผมเองแม้มีภารกิจมากเช่นกัน และที่เหนือกว่านั้นคือคณะกรรมการชุมชน ประจำปี 2554 ซึ่งน้า Mong อยู่ด้วย  ได้สร้างมาตรฐานการทำงานไว้สูงมาก จนผมหวั่นใจ ตั้งแต่ผมเคยดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการชุมชน (ซึ่งไม่มีผลงานอะไรเลย) ในยุคแรก ๆ  ผมก็ไม่เคยดำรงตำแหน่งใด ๆ อีก นอกจากได้รับเกียรติให้เป็นคณะตัวแทนชุมชน (จะเรียกว่า สว. ก็ได้) บ้างในบางปี

- ที่สำคัญ น้า Mong ให้เกียรติเสนอชื่อผมเป็นคณะกรรมการชุมชน ซึ่งผมก็ไม่ได้ถามเหตุผล แต่ในวันงานส่งมอบตำแหน่ง  ผมเดินไปแซวน้า Mong ว่าเนี่ย “หัวคะแนนผม” น้า Mong ยังฉีกยิ้มกว้าง 

- ผมไม่ได้ถอนตัว อยากจะรับอาสาทำงานอีกสักครั้ง เป็นการแก้ตัว แล้วผมก็ได้รับเลือกตั้ง ในระดับคะแนนที่ต้องดำรงตำแหน่งเหรัญญิก  มีการนัดหมายส่งมอบตำแหน่งกันระหว่างคณะกรรมการ ปี 2554  กับ ปี 2555 

- แล้วจู่ ๆ จุดหักเหที่ไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น  บัวขาว เอ้ย ! น้า Mong ซึ่งให้การสนับสนุนผม กลับปล่อยหมัดขวาตรงส่งผมลงไปนอนฝันหวานโดยไม่รู้ตัวในยกที่ 2 หลังจากวันงานส่งมอบตำแหน่งนั่นเอง

- พอหายงง ผมโกรธ งง มึน น้อยใจมาก จึงประกาศขอลาออกจากตำแหน่งเหรัญญิก ประจำปี 2555 พร้อมชี้แจงเหตุผล

- แต่กลับไม่จบ ผมเริ่มรู้สึกแปลก ๆ ว่า การชี้แจงด้วยเหตุด้วยผลของผม กลายเป็นการเติมอารมณ์ เติมความแค้นให้มันมากขึ้น ผมผ่านชีวิตมาพอสมควร เริ่มมองเห็นแล้วว่า ผมโดนข้อหา “เป็นเพื่อนกับอริ  ก็ต้องเป็นอริด้วย”  เข้าซะแล้ว

- ทั้งที่เราตกปลากันด้วยคันเบ็ด ตกกันทีละตัว แต่ผมกลับโดนนักตกปลาด้วยกันเหวี่ยงแหใส่ซะงั้น

- ผมเข้าใจว่า มุมมองหนึ่งผมถูกมองว่าถูกเป่าหู ปั่นหัว ครอบงำ  ผมบอกได้เลยว่าผมอายุปูนนี้แล้ว ไม่มีทางเป็นแบบนั้น ผมมีความคิดของตัวเอง แยกแยะได้ ที่สำคัญเรื่องราวความขัดแย้งส่วนตัว ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลย แล้วการที่ผมเลือกจะคบใคร สนิทสนมกับใคร มันเป็นการตัดสินใจของผมเอง

- แต่กลายเป็นเหตุของความขัดแย้งที่ตลกสิ้นดี

- แล้วทฤษฎี โดมิโน ก็เกิดขึ้น

- ผมเริ่มคิดแผลง ๆ  หาทางเหน็บแนมตอบโต้ ผมไม่รู้ว่าน้า Mong จะดีใจหรือเสียใจดี ถ้าผมจะบอกว่าตั้งแต่เป็นสมาชิกมากว่า 10 ปี น้า Mong เป็นคนแรกที่ผมคิดเหน็บแนมตอบโต้ แต่โชคไม่เข้าข้าง ผมคิดตื้นเกินไป ไม่รอบคอบตรวจสอบให้ดี การตอบโต้ดังกล่าวดันไปสร้างความเข้าใจผิดให้กับกลุ่มตกปลากลุ่มใหญ่ บานปลายไปได้สักพัก ทุกอย่างที่เป็นความจริงก็ปรากฏ .. ผมกล่าวขอโทษพร้อมชี้แจงข้อเท็จจริง...แต่แน่นอนว่า.. มันเกิดรอยร้าว...ตั้งใจตบแดงแต่ขาวฟาดชิ่งเปลี่ยนลงหลุม

- ผมก็เลยรับรู้ได้เลยว่า จริง ๆ แล้ว ผมโดนข้อหา “หมั่นไส้”  โดยไม่รู้ตัวมาได้สักระยะแล้ว ฐานทำตัวสนิทสนมกับบุคคลที่ไม่ชอบหน้า (ข้อหาแปลกมาก) พอมีเหตุการณ์ที่ดูเหมือนจะพาดพิง  ทั้งที่ยังไม่ชัดเจน ก็โดนตั้งข้อหาทันที บางคนไม่รู้จักกันเลย.. หน้าตาก็ยังไม่เคยเห็น... ด่าว่าผม  (นอกเว็บ) เสีย ๆ หาย ๆ  แต่การเป็นสมาชิกเว็บไซต์มากว่า 10 ปี ผมเห็นตัวอย่างลักษณะนี้จากเพื่อนสมาชิกมามาก และรู้ว่ามันเป็นอนิจจังคู่โลกไซเบอร์ ผมยึดมั่นกับคำพูดของ พี่เล็ก  แปดริ้ว (ขออภัยที่ต้องเอ่ยนาม) ที่ยังก้องในหูเสมอมาว่า “อย่าทะเลาะกับคนที่ไม่รู้จัก ไม่มีประโยชน์อะไร”

- สรรพนามที่น้า Mong ใช้เรียกผมในการคุยกับเพื่อนนอกเว็บสยามฯ เริ่มเปลี่ยนไป

- แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมคิดอะไรมาก เป็นสิทธิส่วนตัวของน้า Mong  หากแต่สิ่งที่ทำให้ผมปวดใจ เสียใจที่สุด คือ น้า Mong พูดถึงผมว่า “ทุกอย่างผมเริ่มก่อนทั้งนั้น”  ซึ่งข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร เราทั้งสองคนรู้กันดีอยู่แก่ใจ

- น้า Mong คงเข้าใจทฤษฎีโดมิโน ที่หลังจากสะกิดตัวแรกล้มลง ตัวอื่น ๆ ก็ล้มตามลงไปเป็นทอด ๆ สามารถขยายวงได้เป็นร้อย เป็นพัน จนถึงเป็นล้านตัว ถ้าวางโดมิโนเป็นทางตรงก็ล้มไปเรื่อย ๆ จนหมดไปเอง แต่ถ้าวางเป็นวงกลม ตัวสุดท้ายจะล้มมาทับตัวแรก


- เรื่องที่ผมอยากท้าวความด้วยเพราะมันติดค้างอยู่ในใจมีแค่นี้ เรื่องอื่น ๆ นอกเหนือจากนี้ไม่มีอีกแล้ว เพราะเรา  ผม กับ น้า Mong ได้คุยกันโดยตรง และได้ข้อยุติด้วยดีเรียบร้อยแล้ว win win ทั้งคู่


- ถ้ามีโอกาสได้พบกันอีก ผมก็จะขอสัมผัสมือเหมือนเดิม เหมือนวันนั้น แต่ผมจะจับแน่นขึ้นกว่าเดิม

- อย่าพึ่งเอียนสำนวนผมล่ะ  สไตล์การเขียนผมมันเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ผมเขียนแบบอื่นไม่เป็น  เขียนสั้น ๆ ไม่เป็น เขียนเร้าอารมณ์ไม่ได้ แต่ถ้าให้เขียนสกัดอารมณ์ เรียกสติล่ะ ผมถนัด...เขียนแบบนี้อาจมีคนตำหนิว่าเอาแต่ดีเข้าตัวอีกแล้ว...อย่าตัดสินผมอย่างนั้น ถ้าไม่รู้จักผมดีพอ
 



- ในกระทู้นี้มีการแสดงความคิดเห็นมากมายว่า น้า Mong เป็นที่รัก เป็นที่ชื่นชอบ สมาชิกมากมายพร้อมอ้าแขนรับให้น้า Mong กลับมาสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ สอดแทรกด้วยสาระตามสไตล์  Mong-ActionLure ตัวจริงเสียงจริง เป็นบทพิสูจน์ว่า น้า Mong เป็น “บุคคลสาธารณะ”  ของมหาชน ไปเรียบร้อยแล้ว

- อย่าว่าผมบังอาจสั่งสอน น้า Mong  กับผมอายุไม่หนีกันมากนัก  ถือว่าแลกเปลี่ยนกัน ผมไม่เคยใช้ความเป็นสมาชิกอาวุโสมาเป็นข้ออ้างในการแนะนำผู้ใด แต่วันนี้ผมขอเอ่ยอ้างความอาวุโส (แ่ก่) วิงวอนให้ น้า Mong อย่าทำให้สมาชิกที่มอบความรู้สึกดี ๆ ให้น้า Mong จากใจจริงต้องผิดหวัง ขอวิงวอนให้น้า Mong ทำในสิ่งที่น้า Mong คิดว่าถูกต้องและสมควร และกลับสู่ความเป็นสมาชิกอย่างสง่างามสมความภาคภูมิ ไม่ต้องเชื่อผมทั้งหมด ความเป็น Mong-Actionlure ผมเชื่อว่ามีวิจารณญาณเพียงพอ

- Fishing For Friendship  “ตกปลาเพื่อมหามิตรภาพ” ม็อตโต้ยุคแรก ของชุมชนสยามฟิชชิ่ง ที่ผมมีส่วนร่างมันขึ้น ผมภาวนาขอให้คงความศักดิ์สิทธิ์ 

- Let’s Share & Learn together  “แลกเปลี่ยนและเรียนรู้ด้วยกัน” ม็อตโต้ยุคต่อมาของสยามฟิชชิ่งตราบจนถึงปัจจุบัน ผมขออนุญาตคาดหวังให้เป็นปฏิญญาของสมาชิกทุกคน

- Angler’s Spirit  “จิตวิญญาณของนักตกปลา”  หัวคอลัมน์ที่ผมเคยรับผิดชอบ และกลายเป็นกรอบครอบความคิดของผมจนทุกวันนี้ ผมขอฝากไว้ในหัวใจของลูกผู้ชายชื่อ Mong-Actionlure

- ผม MrSHARK สมาชิกเลขที่ 57 ขอใช้สิทธิ์รับรองการกลับมาของ น้า Mong-Actionlure อีก 1 เสียงครับ

ขอขอบคุณ             

อ้างถึง: โต๊ดซะงั้น!+_+! posted: 19-04-2555, 00:40:42


เออ ! ลืมบอกไปยกทรงนักศึกษานะครับ..ของยายไม่เอา     

(( แอดมิน กรุณาอย่าลบข้อความของผมนะครับ มันมีประโยชนกับโลกใบนี้มว๊ากกกก ))

อ้างถึง: โต๊ดซะงั้น!+_+! posted: 19-04-2555, 00:40:42


เออ ! ลืมบอกไปยกทรงนักศึกษานะครับ..ของยายไม่เอา     

(( แอดมิน กรุณาอย่าลบข้อความของผมนะครับ มันมีประโยชนกับโลกใบนี้มว๊ากกกก ))

อ้างถึง: โต๊ดซะงั้น!+_+! posted: 19-04-2555, 00:40:42


เออ ! ลืมบอกไปยกทรงนักศึกษานะครับ..ของยายไม่เอา     

(( แอดมิน กรุณาอย่าลบข้อความของผมนะครับ มันมีประโยชนกับโลกใบนี้มว๊ากกกก ))