พักเหนื่อยหายใจหายคอ แล้ว
ให้น้ำ ตัวเองก่อน เดี๋ยวจะพาลเป็นลมล้มตึงหน้าคว่ำลงน้ำ กลายเป็นทริป
กลับบ้านเก่า
ดื่มน้ำ นั่งพักริมตลิ่งสักครู่ เริ่มมีเรียวแรง คว้า
น้องส้มซ่าส์ เหวี่ยงสะเปะสะปะไม่ไกลนัก เพราะเห็นมีตัวเริ่มขยับชาร์จปลาเล็กอยู่ใกล้ๆ
จู่ๆ น้องส้มซ่าส์จมหายไปดื้อๆ แบบตื้อๆ ไม่รุนแรง คิดว่าติดสาหร่าย เลยตวัดคันเบาะๆ สายวิ่งปรี๊ดแหวกสาหร่ายโคลนคลุ้งเป็นทางยาว ตวัดซ้ำฝังคมอีกครั้ง
ลากกลับมาช้อนด้วยสวิง ยอมสยบโดยดี
...แต่เอ๊ะ !... ส้มซ่าส์หายไปไหน