รูปสุดท้ายครับ คนนี้ครับบังเล๊บ ท่องคาถาทุกครั้งที่แกไปโยนสมอ แม้วิทยาศาสตร์จะยังพิสูจน์ไม่ได้
แต่พี่ติ๊กบอกว่า สงสัยบังเล๊บจะท่องคาถาผิดบท
เจ้าที่เจ้าทางคงจะฟังไม่เข้าใจ เลยจัดชุดใหญ่มาให้ครับ
หลังจากนั้นประมาณบ่าย 3 ของวันที่2 ทะเลก้อจัดชุดใหญ่ๆมาให้ครับ 4-5เมตร ตอนนั้นกลางหาวไม่มีเรือใครแล้วครับ ไต๋เจี๊ยบ ไต๋นก ไต๋ผอม เข้าบังลมที่เกาะราชาหมดแล้ว เหลือแต่ลำเรานี่แหละครับ ไต๋ต่างๆวิทยุแจ้งเรากันสายแทบไหม้ ระยะมางจากชายร่องไปเกาะราชา ขามา ใช้เวลา 2 ชม. ขากลับ ทำไมมันนานมากเลยก้อไม่รู้ เรือวิ่งได้แค่ 3น๊อตเท่านั้น โหดร้ายมากครับ ทั้งลมทั้งคลื่น จัดเต็มทุกตารางนิ้ว ในที่สุดเราก้อถึงเกาะราชาครับ แอบอยู่ราชาใหญ่ ตอนหัวค่ำ แต่ก้อไม่สามารถนอนกันได้ครับ ลมตีกันอุตลุด ซ้ายก้อมา ขวาก้อมา ท้งสมอไม่เกินครึ่งชั่วโมง สมอกาวตลอดครับ ไม่ได้นอนดี ข้างเกาะก้อ 2เมตรแล้ว พอสมอกาวออกไปหน่อย ก้อเจอ 3เมตรอีก โอย ทรมานบันเทิงของแท้เลยครับ
ตั้งแต่ออกตกปลาทะเลครั้งแรก เมื่อ 18 ปีที่แล้ว มีครั้งนี้แหละครับที่ผมกลัวมากที่สุด ยอมรับเลยครับ ไม่กล้าหลับ กลัวตื่นมาอีกทีลอยคออยู่ในทะเล ไม่สามรถจะยืนตกปลาได้เลยครับ ทั้งๆที่แนวหัวเการราชา ปลาเป็นตันๆ ที่เราดูจากจอซาวน์เดอร์ ทั้งลมทั้งคลื่นยืยกันไม่ไหวครับ
ทนอยู่กัน 1คืน พอรุ่งเช้า ตัดสินใจวิ่งเข้าฝั่ง อาศัยจังหวะที่เราคิดว่าลมสงบ วิ่งเข้าฝั่งกันก่อน แต่ที่เราคิดว่าสงบ กลับเจอกระแสลมผันผวน บริเวณ เกาะราชา-เกาะเฮ คลื่นยังไม่กว่า 3 อีกแล้วครับ นึกว่าจะเบา เรือบอร์ชฝรั่ง แล่นออกมาจากเกาะเฮ พอโผล่พ้นหัวเกาะเฮ พี่แกเลี้ยวกลับเลยครับ สงสัยไม่เคย อิอิอิ
พแกลับขึ้นฝั่งได้ รีบเดินทางกลับเลยครับ แล้วผมก้อแก้บนเย็นนั้นเลย บนทุกอย่างด้วยความกลัวครับ
ทริปนี้ก้อเป็นทริปแห่งความพ่ายแพ้อีกทริปนึงครับ แพ้ต่อธรรมชาติที่เราไม่อาจจะฝืนต่อกรกับมันได้
ทั้งที่จริงๆแล้ว ภูเก็ตเป็นแหล่งตกปลาที่ดีมากครับ จิ๊กก้อมีหน้าดินก้อได้ ปลาหลากหลายมากครับ ไต๋ดีๆมากฝีมือก้อเยอะเรือก้อดีๆทั้งนั้น แต่อย่าลืมว่า นี่คื ทะเลนอกแล้วนะครับ เหตุการณ์แบบนี้เกิดได้เสมอๆ
ทริปนี้ต้องขอขอบคุณไต๋ติ๊ก ที่พาเรารอดกลับมาได้อย่างปลอดภัย ผมเห็นพี่ติ๊กแล้วก้อรู้ว่าแกเครียดครับ รระหว่างกุมพังงาเรือ แกก้อกัดกรามตลอดเวลาเลย แต่ก้อคอยให้กำลังใจเราตลอดครับ ขอบคุณมากครับพี่ติ๊ก
)
)
)
)