สวัสดีเพื่อนสมาชิกทุกท่าน วันที่ 19 กุมภา ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปร่วมงานแข่งกะพงใหญ่ของพี่หนุ่ม
เป็นงานที่พี่หนุ่มผู้จัด นึกสนุกจัดขึ้นมา โดยนำเงินค่าสมัครมาเป็นรางวัลแก่ผู้ร่วมกิจกรรม โดยมิได้มุ่งหวังในทางผลกำไร
หลายสิ่งที่ผมได้พบเห็นในงานแข่งครั้งนี้ ทำให้รู้สึกว่าสังคมตีเหยื่อปลอมนั้นยังคงมีสิ่งสวยงามอยู่เสมอ
ผมได้เห็นคนเก่งๆมากมาย คนนึงที่ผมชื่นชอบก็คือ น้าบีซ
ผมคุยเล่นกับแกถึงแอคที่ปลากัดขณะนั้นเพียงครู่เดียว แกเปลี่ยนเหยื่อและทำได้ดีกว่าผมเสียอีก
แต่ก็ไม่เท่ากับการที่แกเป็นคนสนุกสนานร่าเริง
ใครอยู่ใกล้ๆแกจะรู้สึกได้เลยว่ามีความสุข แกตกปลาอย่างมีความสุขยิ้มแย้มอยู่เสมอ ดึงดูดคนรอบข้างให้ยิ้มไปกับแก
อีกสิ่งที่ผมเห็นคือน้ำใจของเพื่อนนักตกปลาคนหนึ่งซึ่งปิดหน้าปิดตาจนไม่ทราบว่าเป็นใคร
ในงานแข่ง 10 นาทีก่อนหมดเวลา ซึ่งแต่ละคนหวดเหยื่อกันอย่างดุเดือดเลือดพล่าน
ปลาไซส์ตัวหนึ่งได้เข้ากัดเบ็ดผม พุ่งไปทางซ้าย จึงตะโกนออกไปว่า "ขอโทษนะครับ ปลาซ้าย ปลาซ้าย"
ทุกคนต่างใจจดใจจ่อตีเบ็ด ด้วยพละกำลังปลาใหญ่ที่กระชากสาย ย่อมมีบ้างที่หลบกันไม่ทัน
ปลาได้ไปพาดกับสายน้าท่านหนึ่งเข้า น้าท่านนั้นได้ทำการปล่อยสายให้ผมเล่นจนประคองปลาเข้าตลิ่ง
มิเพียงแค่นั้นน้าท่านนั้นยังได้ช่วยตักเจ้าปลาจอมยุ่งส่งให้ปลดอย่างใจเย็น
ในขณะที่คนอื่นๆกำลังสาละวนเร่งหาปลาตัวสุดท้ายกันก่อนหมดเวลา
มันเป็นความประทับใจที่ยังคงมีอยู่ในวงการนี้ กระผมขอขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี้จากใจ
พีบีช....ขอบคุณจากใจจริงๆครับ อันที่จริงแล้วพีบีชชอบน้าหมู และ น้าเม่นมากๆๆเลยครับทั้ง น้ำใจ ทั้งมารยาท
และอะไรๆหลายๆอย่าง ยิ่งได้ตกปลาใกล้ๆด้วยแล้ว หลายๆคนคงต้องนึกเหมื่อนพี่บีชแน่นอน.....คนนี้ชอบมากๆๆๆ
และต้องขอขอบคุณทีม X-RAY ทุกๆคนจากใจจริงๆครับ โดยเฉพาะ พีอำนาจที่ให้ผมยืมคันมาใช้ก่อนหมดเวลาครับ
ผมขอขอบคุณจริงๆครับพีอำนาจ
:
)
)
)
)