2 อาทิตย์กว่าๆที่แล้วผมไปซื้อเรือมาเพื่อร่วมร่วมกับเทศบาล งานจิตอาสาช่วยภัยน้ำท่วมไปแจกถุงยังชีพครับ 
แต่พอได้เรือมา รีบทำแท่นจับเครื่องให้เสร็จ 

กำลังทำอยู่ เลขาชมรมคนพิการโทรถามว่า "ท่านประธานค้ะ พักนี้ไม่ค่อยเห็นประธานเลย ยุ่งอะไรอยู่ค้ะ"
ผมก้อตอบว่า "ผมกำลังรีบทำเรือไปช่วยน้ำท่วม ร่วมกับท่านนายกฯ(เทศบาล)อยู่ครับ"
เสียงเลขาตอบ "อ๋อ...ไม่ต้องทำแล้วค่ะท่านประธาน ท่านนายกหมดวาระ วันนี้
และเก็บเต้นท์บริจาคเมื่อ2วันก่อนค่ะ แล้วประธานทำไมซื้อเรือช้าจังเลย"
ผมตอบ "ผมเริ่มเก็บเงินตั้งแต่น้ำท่วม เพิ่งรวบรวมได้ครบก้อรีบซื้อเลยครับ แต่สงสัยจะไม่ทันอ่ะ"
สรุป<< >>เศร้าจังเลยครับ พยายามแล้ว แต่ไม่ทันจริงๆนี่ครับ 
7 วันที่แล้ว ท่านนายกฯ ก้อมาหาเสียง (แต่ท่านไม่รู้ว่าผมซื้อเรือ ผมอยากทำเซอร์ไพร์ซแต่ไม่ทัน  )
พอเห็นเรือเข้า ท่านก้อ ขำ ทีนี้พวกคณะที่มาร่วม 30 คน ก็พากันหัวเราะลั่นหมู่บ้านเลยครับ 
แล้วพอยิ่งได้รู้ว่า  ผมซื้อเรือมาเพื่อช่วยน้ำท่วม แต่ไม่ทัน ยิ่งหัวเราะกันดังใหญ่เลยครับ
แต่ผม อายสุดสุดครับ 
ท่าน นายกฯ เลยปลอบใจผมว่า "ไม่เป็นไร เราตั้งใจทำดีไม่ต้องอาย เดี๋ยวถ้าปีหน้า น้ำท่วมอีก เราจะไปด้วยกัน ผมจะนั่งเรือคุณกบ" 
ได้ใจครับ  ได้ใจ   
.....................................................................................................................................
สรุป=== ไหนๆก้อมีแล้ว ไปลองนั่งดูก้อไม่เสียหายอะไรนี่ จริงมั้ยครับ  ทะเลก้ออยู่ใกล้ๆบ้าน
ที่จริง ตั้งแต่ เกิดอุบัติเหตุ เมื่อ 25 ปี ที่แล้ว นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่ได้นั่งเรือครับ
แต่ที่พิเศษคือ ที่เป็นเรือของเรา ครับ...
ถูกหรือแพงไม่รู้ครับ  รู้แต่ว่า มันคือ " เรือ " ครับ  คุณค่าจึงอยู่ที่ใจ ส่วนต่อไป แล้วแต่กำลังเงินครับ...

เยอะไปแระ  ไปดูกันเลยครับ
ขำ  ขำ