แต่มันกินดุเหลือเกินเ สวบทีเข้าสามเงี่ยง แกะง่ายที่ไหนล่ะ 
ส่วนไต๋เวปหันไปมองดูแกแล้วก็เข้าใจถึงความเมื่อยล้าและสภาพอาการที่หฤโหดในวันนี้ ไต๋เวปฟุบหลับไปบนหัวเข่าตัวเอง ผมก็จวนเจียนเหมือนกัน ผมชวนไต๋เวปกลับเข้าฝั่งเพราะดูท่าแล้วเราสองคนคงต่อไม่ไหวแน่ๆ ขากลับหลังจากออกมาจากเขื่อน เราแทบไม่มีคำพูดออกจากปากกันเลย เพราะเหนื่อยจนลืมพูดไปเลย เราสองคนทิ้งเขื่อนไว้เบื้องหลัง เบื้องหน้าสำหรับวันพรุ่งนี้คือชีวิตเดิมๆ งานเดิมๆ บางทีก็อยากจะหนีมันให้พ้นๆ แต่ก็อีกนั่นแหล่ะ มันคืออาชีพ สนุกทุกครั้ง มีความสุขทุกครั้งที่ได้ออกมาตกปลา แต่หลังจากหมดเวลาต้องกลับไปดำเนินชีวิตเหมือนเดิม บางทีคิดๆก็หดหู่ แต่ก็ได้การตกปลานี่แหล่ะที่ให้คิดว่าได้เติมพลังให้ชีวิต......แล้วจะกลับมาตกปลาอีกนะ ขอบคุณสายน้ำ ขอบคุณไต๋เวปเพื่อนร่วมทริปที่เอื้อเฟื้อกันมาโดยตลอด ขอบคุณสมาชิกทุกท่านที่แวะมาทักทายกัน ได้อ่านทุกข้อความแล้วครับ ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ขอกล่าวคำทักทายรวมสำหรับทุกท่าน ขอบพระคุณที่ติดตามครับ 
)
)
)
)
)
)