ผมไม่รู้ว่าจะต้านได้อีกนานเท่าไหร่....ผมงัดอุปกรณ์ และวัสดุที่มีออกมาใช้จนใกล้จะหมดแล้ว
ผมคาดการตั้งแต่เดือนกันยายนที่ผ่านมาว่ามันต้องเกิดเหตุอย่างนี้ 
ผมซื้ออิฐบล๊อคไว้ 20 ก่อน+2 ก้อน(ตั้งถังแก๊ส)กับทราย 2 ถุง + 1ถังสี(ตักจากส่วนกลางครึ่งถัง+ขุดจากพี้นหลังบ้าน)

ผมคิดว่ามันมีโอกาสเกิดขึ้นสูง ในวันที่ 7/10/54 โดยมีข้อมูลในการตัดสินใจ มาจากเพื่อนๆที่อยู่ในจังหวัดที่โดนน้ำท่วมมาก่อนหน้านี้ 
และจากข่าวสารในทีวี และสื่อต่างๆ มันมีคำถามลอยอยู่ในสมองเสมอว่า น้ำมากมายขนาดนี้มันจะไหลไปที่ใหน
ในวันที่ 7-10-54 ฝนตกทำให้น้ำเอ่อหน้าบ้านประมาณ 5 ซม. (กรรมการหมู่บ้านสูบน้ำออก)เช้าน้ำแห้ง
วันที่ 8-10-54 ฝนตกอีกน้ำเอ่อมากกว่าเก่า ผมตัดสินใจไปคุยกับกรรมการหมู่บ้านให้อุดท่อหน้าหมู่บ้านด้วยทราย
และก่อเนินให้รถวิ่งด้วยกระสอบทราย แต่กรรมการหมู่บ้านมั่นใจว่าเครื่องสูบ 1 ตัว เอาอยู่
ผมออกจากบ้านไปทานอาหารกับครอบครัว ดูตามเส้นทางที่จะไปบางใหญ่ น้ำเอ่อขึ้นมามาก หน้าหมู่บ้านสมบัติบุรี
เริ่มมีน้ำท่วมขยายวงมากขึ้น  การจราจรติดขัดมาก ในคืนวันเดียวกันฝนตกอีก 5 ชั่วโมง(กรรมการฯเดินเครื่องสูบ)
วันที่ 9-10-54  ผมเห็นว่าสถานะการณ์ไม่น่าไว้ใจ เพราะเดินเครื่องสูบ 6 ชั่วโมง น้ำยังเอ่ออยู่นิดหน่อย
และคำถามในใจก็เกิดขึ้นอีกว่า น้ำแค่ตาตุ่ม สูบ 6 ชั่วโมง แล้วถ้ามวลน้ำจากจังหวัดใด จังหวัดหนึ่งเดินทางมาถึง
หรือถ้ามรสุมเข้าตามข่าว จะทำอย่างไร จึงตัดสินใจไปปรึกษากับกรรมการหมู่บ้าน
โดยมีเหตุผลข้างต้น ประกอบกับด้านนอกหมู่บ้าน(ป่ากกที่สูบน้ำออกไปมีน้ำมากมายขังอยู่) แต่คำตอบที่ได้รับคือ
ไม่อยากให้ทรายไปตันในท่อ ผมไม่รออีกต่อไปแล้ว ผมนำรถของผมไปจอดที่หมู่บ้านแม่ผม
และบอกให้แฟนผมนอนที่บ้านแม่ดีกว่า แต่แฟนยังรู้สึกชิวๆ และเป็นห่วงผมและลูก
วันที่ 10-10-54 ฝนตกอีก คราวนี้น้ำในหมู่บ้านท่วมเพิ่มมากขึ้นต้องใช้รองเท้าบู๊ชแล้ว เมื่อออกไปส่งของและทานอาหาร
มีพี่ที่ตกปลาด้วยกัน ที่ผมนับถือ โทรมาเตือน เรื่องน้ำที่จะมาถีงวันนี้+ฝนที่จะมา+น้ำทะเลหนุน ผมเชื่อทันที
ผมเห็นชาวบ้านเริ่มตื่นตัว และหมู่บ้านข้างๆมีน้ำท่วม ผมโทรบอกแฟนผมทันทีว่าให้ไปนอนบ้านแม่เลย
ผมพาลูกชายออกไปเรียนดนตรี (จะได้ออกไปสังเกตุสถานะการณ์ด้วย) พอนั่งรถกลับผมเห็นชาวบ้านกำลังฟันคันดินที่อยู่คนละฝั่งถนน
ผมบอกลูกชายว่ายุ่งแล้ว(แต่ไม่ได้นึกโกรธอะไรเพราะเขาคงเดือดร้อนจริงๆ)น้ำไหลข้ามถนน-รถติดมาก
พอถึงบ้านผมรีบไปซื้อเสบียงเพิ่ม เจอคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนนเล่าให้ฟังว่าที่บ้านน้ำท่วม เข้าบ้าน 1 เมตรแล้ว
โลตัสมาร์เก็ตของกินขายหมด ต้องมาซื้อโลตัสเล็กฝั่งบ้านผม แล้วรีบเข้าบ้านทันที เพื่อเตรียมป้องกันบ้านตัวเอง
และเตือนเพื่อนบ้าน วันนี้ผมไม่คุยกับกรรมการฯแล้ว  รีบก่ออิฐแนวรั้วประตู โดยใช้ปูนผสมเสร็จเก่าๆ ที่เก็บไว้หลายปี
เพื่อกันคลื่นน้ำเวลารถวิ่งเข้าออก พร้อมกับคิดแผนต่อไปว่าจะทำอะไรต่อดี โชคดีมีลูกชายเป็นลูกมือ เบาแรงผมไปบ้าง
วันที่ 11-10-54 น้ำสูงขึ้นแล้วใกล้จะถึงกำแพงอิฐบล๊อค พอดีฟลุ๊ค..น้องที่ตกปลาด้วยกัน กลับจากขายของต่างจังหวัด
พอมีเวลาว่าง  เลยขับรถมารับไปซื้ออุปกรณ์กันน้ำเพิ่ม อิฐบล๊อคขาดตลาด-ทรายขาดตลาด ผมเริ่มมองหาวัสดุที่นำมาใช้ทดแทน
ผมเลยตัดสินใจซื้อปูนมา 2 ลูก (ของขาดแคลน และแพงมาก) ที่บ้านยังพอมีผ้ากาว เทปกาว อคิลิก และอื่นๆ
ฝนตกอีกแล้วผมรีบกลับบ้านและก่อกำแพงเพิ่มขึ้นอีกชั้น ใช้บล๊อคไป 18 ก้อน เหลือ 2 ก้อน เอาเศษแผ่นแกรนิตที่วางรกบ้าน(ตอนรับงานตกแต่ง)
มาหนุนกำแพงอิฐ
วันที่ 12-10-54 น้ำมากขึ้นอีกแล้ว ถึงกำแพงอิฐขั้นที่1 มีน้ำซึมผ่านเข้ามา วันนี้ตั้งใจว่าจะพาลูกไปเรียนดนตรีต่อ แต่ดูสถานะการณ์แล้วเปลี่ยนใจ
ผมโทรบอกแฟนว่าสงสัยว่าจะหนัก คงเอาไม่อยู่ ให้แฟนมาช่วย เพราะผมแทบไม่ได้นอน ผมนั่งคิดว่าจะทำอย่างไรต่อถ้าน้ำมาแค่อิฐก้อน 2 ก็จบ
แต่ถ้ามามากกว่านั้น จะป้องกันตัวบ้านอย่างไร ตอนค่ำแฟนเดินลุยน้ำเข้ามาก็ปรึกษากันว่าจะทำอย่างไร สรุปคือตอนเช้าแฟนจะออกไปซื้อวัสดุมาเพิ่ม
ผมไม่ได้นอนทั้งคืนสังเกตุการณ์ น้ำขยับขึ้นเรื่อยๆ อย่างช้าๆ
วันที่ 13-10-54 เวลา 3.30 น. ผมต้องรีบทำอะไรบางอย่างเพราะน้ำเข้ามาถึงครึ่งโรงรถแล้ว โดยใช้กระเบื้องหลังคามาก่อปูนล้อมธรณีประตูที่จะเข้าบ้าน
ต้องแข่งกับเวลา ยุงก็ลุมกัดซะจนไม่อยากทำอะไรแล้ว ปูนก็แห้งไม่ทัน มันไม่ได้ผลด้วย เพราะความเร่งรีบไม่คิดให้รอบคอบ ยันเช้า 7.00 น.
ปลาหางนกยุงผมออกมาว่ายในโรงรถ เยส(น้องที่ตกปลาด้วยกัน)โทรมาถามว่ามีอะไรให้ช่วย ผมรีบบอกให้เยสเข้ามาช่วยขนของทันที
ส่วนแฟนกับลูก ให้ออกไปซื้อสะเบียง และปั้มไดโว่(ตอนไม่ใช้ เห็นขายตัวละพันบาท พอมาวันนี้ตัวละสองพันกว่าบาท) และซื้อซีลีโคนกันน้ำ
เยสเดินทางมาถึง ผมวานให้ช่วยไปเปิดแผ่นปูนที่หลังบ้าน ซึ่งผมจำได้ว่าเททรายที่เหลือจากทำบ้านเมื่อหลายปีมาแล้ว แล้วก็ได้ทรายมาเพิ่มอีก 1 ถัง
เยสแนะนำว่าให้ต่อท่อเครื่องซักผ้าให้สูงขึ้น(เครื่องตั้งอยู่ในบ้าน) ผมมีข้อต่อที่ซื้อไว้นานแล้วไม่ได้ใช้ มีท่อpvc ที่ซื้อคันเบ็ดมา แต่ยังไม่ต่อเพราะไม่งั้น
วันนี้จะซักผ้าไม่ได้ เยสติดธุระเลยกลับไปก่อน ผมโทรตามแฟนให้รีบกลับเพราะใกล้จะเย็นแล้ว เดี๋ยวทำอะไรไม่ได้ยุงมันเยอะมาก
ระหว่างรอแฟนกลับผมเอาเศษไม้ที่มีมาทำบันได เพราะตัดสินใจจะกันน้ำที่ธรณีประตูเข้าตัวบ้าน และหาวัสดุที่พอจะใช้ได้เตรียมไว้
แฟนและลูกกลับมาถึงก็เย็นมากแล้ว ได้ปั๊มไดโว่-สายยาง 5 เมตร-อคิลิค 5 หลอด-ถุงขยะใบใหญ่-เสบียงเพิ่ม ผมรีบประกอบปั๊มน้ำแล้วลงมือสูบน้ำทั้งคืน
และด้วยความเหนื่อยล้า ผมหลับไปตอนตี4
วันที่ 14-10-54  7.00 น. รีบตื่นนอนเพราะวันนี้ต้องรีบทำงานแข่งกับเวลา โพล่หน้าออกไปดูระดับน้ำ ถึงกับตกใจเพราะน้ำไม่ยุบลงเลย
ทั้งที่สูบทั้งคืน สรุปปั๊มน้ำไม่ได้ผล เพราะโรงรถมีท่อระบายน้ำถึง 3 ท่อ สูบเท่าไหร่น้ำก็วนกลับมาเติม ผมเริ่มต้นที่อิฐบล๊อค 2 ก้อน ก่อปูนตรงธรณีประตู
ให้ลูกชายทุบอิฐที่กั้นไว้ 2 ชั้น เพราะจมน้ำไปแล้ว วันนี้ไม่มีรถเข้าออกหมู่บ้านแล้ว เริ่มเห็นเรือออกมาพาย 1 ลำ ผมนำอิฐที่ลูกทุบออกมา
นำมาก่อธรณีประตูต่อ และใช้แผนแกรนิตยาด้วยอคิลิคอีกข้างของธรณีประตู นำถุงดำวางพาดให้ชายถุงอยู่ในน้ำและหาของหนักมาวางทับ
โดยดูข้อมูลจากinter net จากนั้น เอาอคิลิคยารอบแนวประตู แต่รู้สึกว่าทำไมมันแห้งช้ามาก แล้วนำถุงดำมาปิดทับรอบประตู และทับด้วยของหนักเช่นเดิม
จากนั้นรีบไปปิดประตูหลังบ้านด้วยแผนอคิลิคแล้วยาด้วยอคิลิกหลอด เอาถุงขยะปิดทับอีกชั้นแล้วปล่อยชายให้จมน้ำถ่วงด้วยของหนัก
ด้านบนปิดด้วยเทปกาว ด้านข้างยาด้วยอคิลิค ด้วยความไม่มั่นใจแฟนให้ยาอคิลิคขอบประตูหลังบ้านด้านในด้วย
วันนี้เยสมาช่วยยกเครื่องซักผ้า และตู้เย็นขึ้นที่สูง น้องข้างบ้านมาช่วยถอดสายไฟปั๊มน้ำ(ยอมสละ)
วันที่ 15-10-54 วันนี้ผมรู้แล้วว่าอคิลิคที่แฟนซื้อมามันใช้ไม่ได้ มันแห้งช้าเกินไป เพราะน้ำซึมเข้าประตูหลังมามีสีขาวขุ่น อคิลิคที่ยาไว้ขอบประตู
ละลายหลุดออกมาหมด เลยให้แฟนออกไปหาซื้อวัสดุอีกครั้ง เที่ยวนี้ให้ซื้อแบบแห้งเร็วตามคำแนะนำของผู้เชียวชาญโฮมมาร์ท ระหว่างที่รอแฟน
ไปซื้อของ ผมมีอคิลิคแห้งเร็วแท่งสุดท้ายที่ซื้อมาเพื่อจะอุดรอยที่กำแพง ยาแนวขอบประตูหน้าเพิ่ม และเอาของหนักหนุนกำแพงอิฐและแกรนิต
เพราะเจ้าหน้าที่โฮมมาร์ทบอกว่า กำแพงสูง 1 เมตร รับแรงกดของน้ำเท่ากับ 1 ตัน เลยรีบเอาอิฐที่เหลือมาค้ำยันไว้
และรีบปีนออกหลังบ้านเอาถุงขยะปิดทับเช่นเดิมอีกชั้น 1 แต่ก็ยังมีน้ำซึมเข้ามาหลังบ้าน  ส่วนหน้าบ้านก็มีน้ำซึมเข้ามาในกำแพงอิฐเช่นกัน
แต่ก็ยังพอซื้อเวลาได้บ้าง แฟนกลับมาพร้อมซีลีโคลนแท่ง 10 หลอด เทปผ้ากาว เพื่อความสบายใจ ผมเอาซีลีโคลนยาขอบประตูหน้าอีกชั้น
เพราะเป็นปราการด่านสุดท้าย ถ้าไม่อยู่ผมต้องระวังทั้งด้านหน้าและด้านหลังบ้าน ส่วนพื้นที่หลังบ้านผมทำใจแล้ว พอน้ำเข้ามามาก ก็ใช้ไดโว่สูบออก
(ถ้ามีอีกซักตัวก็ดีจะได้ไว้สูบด้านหน้าด้วย) วันนี้ระดับน้ำเพิ่มขึ้นถึงขั้นอันตรายแล้ว ผมอยู่โยงเฝ้าทั้งคืน พร้อมคิดแผนสำหรับวันพรุ่งนี้
วันที่ 16-10-54 วันนี้ผมจะกั้นพื้นที่ส่วนหลัง ด้วยแผ่นไม้เต็งที่ถอดออกจากชั้นวางของแล้วยาด้วยซีลีโคน คาดว่าน่าจะอยู่
ใช้บันไดบ้านเป็นตัวทานแรงน้ำ เสริมข้างกำแพงด้วยเศษไม้เจาะกำแพง แล้วฝังปุ๊กไขด้วยน๊อต จะเริ่มงานซัก 8.00 น.
ตอนนี้ต้องขอไปนอนพักซัก 2 ชม. รอแฟนมาเปลี่ยนกะ
                                                                ผมคงจะจบบทความเพียงแค่นี้ นับจากนี้ขึ้นอยู่กับโชคชะตา+ ฟ้าลิขิตแล้วครับ
                                                                                                                              KAR 16-10-54 / 05.55 น.
ปล. 2-3 วันที่ผ่านมา ผมได้ยินเพื่อนบ้านพูดว่ามีหน่วยงานมาแจกอะไรบางอย่าง แต่ผมไม่ทราบเลย และกรรมการฯประกาศว่า
ใครต้องการทรายให้ไปเอาหน้าหมู่บ้าน ลองคิดดูครับผมอยู่ท้ายหมู่บ้านน้ำเกือบถึงเอว ระยะทาง 700 เมตร คุณคิดว่าทรายจะเหลือ
ถึงผมหรือเปล่า ถ้ามาแจกอาหารเครื่องดื่ม หรือยา กว่าผมจะออกไปถึงหน่วยงานที่มาคงกลับบ้านหมดแล้ว อีกทั้งน้ำขยับขึ้นทุกเวลา
ผมจะกล้าออกไปไหนได้เหรอครับ  คอยระวังแนวป้องกันในบ้านก็แย่แล้ว สรุปว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนถูกต้องที่สุดแล้วครับ