เพื่อน... คือ คนที่อยู่เหนือคำมั่นสัญญาใดๆ
เพื่อน... คือ คนที่รู้ซึ้งถึงความเป็นตัวฉันจริงๆ แม้แต่สิ่งที่ฉันเคยเก็บซ่อนไว้เป็นความลับ
เพื่อน... คือ คนที่รู้ซึ้งถึงความขมขื่นในใจฉันเวลาที่ฉันต้องเอ่ยปากวิงวอนขอร้องใครๆ
เพื่อน... คือ คนที่รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดรวดร้าวของหัวใจยามที่ฉันร้องไห้
เพื่อน... คือ คนที่ไม่วิ่งหนีฉันไป ยามเมื่อฉันโดดเดี่ยวเดียวดายดุจหมากลางถนน
เพื่อน... คือ คนที่จะปลอบใจฉันด้วยเรื่องราวของความหลังที่สะสวยงดงาม
เพื่อน... คือ คนที่รู้สึกเสียใจเวลาที่ฉันผลักไสไล่ส่งคุณไปพ้นๆ
เพื่อน... คือ คนที่ทู่ซี้อยู่กับฉันแม้ในวันที่ฉันไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกแล้ว
เพื่อน... คือ คนที่ยังโทรศัพท์หาฉันอยู่ แม้ในเวลาที่สังคมลืมชื่อฉันไปแล้ว
เพื่อน... คืน คนที่ยังปลอบโยนฉันในเวลาที่ทุกคนที่ฉันหวังพึ่งพาเร้นหนีหายไปหมดแล้ว
เพื่อน... คือ คนที่ยังอยู่ในยามที่ฉันไม่มีใครให้ความสนใจว่าฉันจะทำหรือไม่ทำอะไร
เพื่อน... คือ คนที่เหมือนเดิมทุกประการแม้ยามที่คุณค่าในตัวของฉันหมดสิ้นลงแล้ว