ยี่สิบกว่าปีก่อนผมเอาเรือ 14ฟุตลำแรกไปอยู่ที่แสมสาร สัตหีบ เช้าวันหนึ่งอากาศ ใกล้เช้าจากที่อดนอนมาทั้งคืน จึงไม่ได้ดูให้ดี ไปลอยเรือจะหุงข้าวกินบนเรือ ที่หัวเกาะแห่งหนึ่ง แต่ปลาที่ได้ไว้หลายวันบางตัวเริ่มไม่ค่อยดีเราก็คัดโยนทิ้งปรากฏว่า ไอ้สากครับเข้ามาโฉบปลาที่เราโยนทิ้งเป็นฝูงใหญ่ ข้าวปลาไม่กินแล้วครับเอาสปูนต่อลีดสอยไอ้สากกันเพลิน ทันใดก็มีเสียงตะโกนมาจากฝั่ง โว๊ย โฮ๊ย ...เรือลำนั้นน่ะ ถ้าไม่..ออก ..กรู ..ยิง..นา..โว๊ย..เอ๊ะทหารมาเข้าแถวตะโกนไล่นี่หว่า ตอนหลังถึงรู้ว่าตรงนั้นเขากำลังปลูกประการัง เพื่อทำแหล่งท่องเที่ยวที่เรียก ว่า หาดนางรำ ไม่ได้เข้าไปก็20ปีแล้วละมั๊ง ขอบคุณที่เอาเรื่องราวที่ทำให้ผมนึกถึงอดีตกับความทรงจำตรงที่นั้นมาให้ชม
เฮ้อ...คนแก่ละนะมีแต่ความหลัง
)
)
)
)
)
)
)