ทุกวันนี้สิ่งต่างๆที่ผมคิด กับสิ่งต่างๆที่ผมทำเริ่มจะไปด้วยกันแล้ว
สมัยก่อนตอนไปตกปลาต้องได้ไปตกไกลบ้านบ้าง ไปตกที่มีปลาตามเพื่อนฝูงๆบ้าง
จวบจนวันนี้ผมมีเจ้าตัวเล็กเกิดขึ้นเพื่อมาเติมเต็มสำหรับคำว่า ครอบครัว
ตัวผมเองถึงเข้าใจว่าแต่ก่อนเอาแต่ใจตัวเองขนาดไหน
เพราะแต่ก่อนเอาครอบครัวไว้ข้างหลัง ขอให้ได้ไปตกปลาก็เป็นพอ
แต่มาวันนี้ผมในฐานะพ่อคนเริ่มเข้าใจมากขึ้น (มั้ง)
ผมจึงเริ่มเข้าใจมากขึ้น ว่าทั้งค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดู ค่านม ค่าผ้าอ้อม มันหนักกับครอบครัวขนาดไหน
แต่ตัวเองนี่สิ เราช่วยครอบครัวขนาดไหน หรือเอาแค่สิ่งที่ตนเองรักย่างเดียว โดยที่ไม่มองอย่างอื่นเลย
แต่สำหรับคนที่รักการตกปลาอย่างผมคงทิ้งสิ่งที่ตนเองรักก็ไม่ได้
หรือจะทิ้งครอบครัวก็ไม่ได้ แล้วจะเอายังไงกับชีวิต
ทางออกที่ผมเลือกตอนนี้คือผมขอออกทริปใกล้บ้านเป็นหลัก ด้วยหลักเกณฑ์
เปลี่ยนค่าน้ำมันรถ ให้เป็นค่านมลูก
ตอนนี้ทำให้ผมตกปลาได้สบายใจมากขึ้น แถมปลาที่ได้ยังมาแบ่งเบาภาระเรื่องอาหารในครอบครัวอีกต่างหาก
แล้วจึงเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับคำว่า
แค่ได้ออกไปก็ดีใจแล้วครับ