แล้วอ้ายปลาที่ผมตามหามันทุกครั้งที่มาสิมิลัน ก็มารับทานเบ็ดจนได้.. มงตาเหลือก มงตาแดง ฉักฮื้อ ปลานักเลงเจ้าถิ่นประจำซั้งแถบสิมิลันและดอนใหม่ ซึ่งแต่ก่อนจะมีจำนวนมากมายจนแทบจะกระโดดขึ้นเรือมาซะเอง แต่เดี๋ยวนี้อ้ายปลาพวกนี้มันไม่ค่อยจะเข้าใกล้เรือสักเท่าไรแล้ว ไม่รุทำไม?? รึมันได้กลิ่นปลาโอ??
ตอนนี้เวลาทุ่มครึ่ง.. เหลือคนตกปลากันแค่3-4คน คณะนักล่าปลาโอพากันเข้านอนกรนดังสนั่นลั่นคุ้งน้ำไปหมดแร่ะ.. เบียร์ป๋องที่เท่าไรก็ม่ายรุ?? ถูกนำมาประกอบการตกปลามงของผมอีกครั้ง
หึ หึ.. เรือมีที่กว้างเหลือเฟือสำหรับการตกปลาในคืนนี้ เดี๋ยวจะตั้งหลักตกปลากันให้เมากลิ้งอยู่หัวเรือนี่ล่ะวุ้ย!!เรา