เมื่อถึงหมายใหม่ แต่เก่าคนอื่น ดูจากสภาพแวดล้อมและบรรยากาศแล้วเริ่มแหยง มีร่องรอยของขวดน้ำ
กล่องข้าว และราวเบ็ดปักอยู่ทั่วขอบบ่อ เหมือนเคยเป็นตลาดนัดตอนเย็นยังงัยยังงั้นเลย
น้าครับ พวกผมหิวข้าวแระ ช่วยไปซื้อข้าวให้หน่อย เดี๋ยวกินอิ่มแล้วขอกลับดีกว่า (ยังพอมีเวลาเหลือ
อีกครึ่งวัน)
ระหว่างรอข้าวก็เลยหยิบเบ็ดขึ้นมาตีเหยื่อเพื่อไม่ให้เสียเวลา น้ำตื้นไม่หน้าเกินหัวเข่า มีลุงเจ้าของเดินมาบิ๊วท์
แกบอกว่ามีกุเราไซด์ใหญ่ ไล่ลูกปลาเหมือนเด็กเล่นน้ำ(เห็นเด็กแถวนั้นขว้างหินลงบ่อ) กระพงไม่ต้องพูดถึง(ไม่
มี) เป็นสิบโล(ระยะทางเดินตีรอบบ่อ)
พวกเราตีอยู่พักใหญ่จนข้าวกล่องมาก็ยังไม่มีใครได้ตัว(ไม่มีชาร์ตเหยื่อเลยด้วยมั้ง)
โอเค.....กินข้าวอิ่มแล้วพวกเราเก็บของกลับกันดีกว่า ระหว่างเดินขนของกลับไปที่เรือ ลุงแกเดินมาบอก
ว่า ค่าบ่อคนละ200(สองร้อยบาทถ้วน) อ้าวเฮ้ยนายหน้าตรูล่ะ ตอนนี้นายหน้าบอก แกล้งตายดีกว่า
ซวยล่ะสิตรู เอ้า...คนละสองร้อยก็คนละสองร้อย โห...ลุงตีเบ็ดยังไม่ถึงชั่วโมงเลยอ่ะ ปลาก็ไม่ได้..โธ่
ทั้งหมดแปดคน พันหก จ่ายมาซะดีๆ
เศร้า