หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

@เรื่องเล่าในการตกปลาแบบที่เจอสยองๆของน้าๆป้าๆครับ@

ไม่มีเรื่องเล่าสยองเท่าไหร่ครับ แต่มีวิธีทำน้ำมันพรายมาให้น้าๆอ่านกัน

ไหนๆกระทู้นี้ ก็มาเรื่องแบบนี้แล้ว...

ขอฝากไว้สักเรื่องแล้วกันนะครับ

ขอบอกว่า ไม่อ่านแล้วจะเสียดาย 
.....

  วีธีทำน้ำมันพรายครับ ดีดเป๊ะ ดีดเป๊ะ กระโดดใส่เลย ***//////

ช่วงนี้ลองสำรวจดูวัด หรือโรงพยาบาลใกล้ๆบ้าน ว่ามีผีตายท้องกลมบ้างหรือเปล่า ท้องแฟบๆ อย่าไปสนใจ เมื่อได้เป้าหมายที่ต้องการแล้ว เตรียมอุปกรณ์

เทียนไข 1 เล่ม ถ้าโลภมากก็อนุญาตเพิ่มเป็น 2 เล่ม

ไฟแช็ค 1 อัน ไม่ควรใช้ไม้ขีดไฟ เพราะเวลาผีมา ลมมักจะแรง แล้วมือเราก็อาจจะสั่นด้วย

ถ้วยสำหรับใส่น้ำมัน กี่ใบแล้วแต่จำนวนเทียน

ชวนเพื่อนไปด้วย 1 คน เผื่อผีไม่ยอมจะได้ช่วยกันขู่ เพื่อนสายตาสั้นไม่ต้องชวนไป เดี๋ยวมาลนผิดที่ มาลนไฟที่คางเรา จะหมางใจกันเปล่าๆ

เพื่อนที่วิ่งช้าๆ เป็นคนที่เราควรจะชวนไปด้วยเป็นอย่างยิ่ง

อย่าลืมแขวนพระ ไม้กางเขน กระเทียม กระบี่ และอื่นๆ ที่ผีไทย และผีนานาชาติกลัวไปด้วย เนื่องจากเราไม่รู้ว่าผีนับถือศาสนาใด

ก่อนลงมือ ดูฤกษ์ดูยามให้ดี ผีจะได้ไม่หลอก เช็คดูกับกรมอุตุฯด้วยว่าต้องไม่มีฝน ถ้ามีฝนโดยเฉพาะฝนตกหนัก ควรไปยืนตากฝนร้องเพลงเศร้าๆหน้าบ้านคนที่เรารักมากกว่า อาจจะได้คะแนนเห็นใจ

เมื่อได้ฤกษ์งามยามดีแล้ว อย่าลืมตรวจสอบว่า มีการสวดศพกี่วัน ไม่ใช่พระกำลังกุสลาธรรมาอยู่ แล้วเราไปงัดโลงเหยงๆ เราอาจจะเป็นศพไปด้วย

ก่อนจะออกจากบ้าน ทดสอบลมหายใจก่อน โดยวิธีอุดจมูก แล้วหายใจทีละข้าง ข้างไหนหายใจสะดวก ให้ก้าวท้าวข้างนั้นก่อน ถ้าสะดวกทั้งสองข้าง ก็ก้าวเท้าทั้งสองข้างพร้อมกัน แต่ถ้าไม่สะดวกทั้งสองข้าง ควรไปหาหมอได้แล้ว

ระหว่างที่ก้าวเท้า ถ้ามีเสียงจิ้งจกทัก ให้หยุดทันที... มองหาจิ้งจก ทักทายตอบตามมารยาท แล้วค่อยก้าวต่อไป

พอมาถึงวัด ตรงไปที่ป่าช้าทันที ไม่ควรแวะหาเจ้าอาวาส หรือหลวงพี่องค์ใด เพราะงานนี้ไม่จำเป็นต้องครบพระรัตนตรัย มีเพียงพระพุทธที่คล้องคออยู่ ก็พอแล้ว ถึงบริเวณป่าช้า หาเป้าหมายที่ต้องการ โดยตรวจชื่อดูตามโกดังเก็บศพ ถ้าเป้าหมายชื่อ นาค ควรกลับไปตั้งหลักที่บ้าน แล้วหาเป้าหมายใหม่ดีกว่า ไม่น่าเสี่ยง แม้จะไม่ได้อยู่พระโขนงก็ตาม

เมื่อเจอเป้าหมายที่ต้องการแล้ว เอาโลงออกจากช่องเก็บศพ เอาศพออกจากโลง ตามแต่วิธีของแต่ละคน อันนี้แล้วแต่ความกล้า ว่าจะอยู่ในระดับใด ถึงตอนนี้ หมาจะเริ่มหอน ลมจะพัดแรง มือซ้ายถือเทียนไขที่เตรียมมา มือขวาจับเพื่อนไว้แน่นๆ กันเพื่อนหนี (ถ้าถนัดซ้าย ก็ใช้มือขวาถือเทียนไข มือซ้ายจับเพื่อน จะมั่นคงกว่า) ให้เพื่อนจุดไฟแช็ค พร้อมเอามือป้องลมกันไฟดับ (สังเกตว่า มือเพื่อนจะไม่ว่างทั้งสองข้าง เผื่อกรณีฉุกเฉิน เราจะเผ่นได้โดยสะดวก)

พอเทียนไขติดไฟดีแล้ว เอาไปลนที่ใต้คางของผี เสียงจะดังฉี่ๆ คล้ายทอดปลา ถ้ารู้สึกหิว ให้ออกไปซื้อของกินได้ที่ร้านเซเว่นฯ หน้าวัด แล้วค่อยกลับมาใหม่ ช่วงนี้ยังไม่ต้องทำอะไร รอจนศพลุกขึ้นนั่ง ให้เพื่อนหยิบภาชนะมารองที่ใต้คางของผี อย่าลืมย้ำให้เพื่อนถือภาชนะด้วยมือทั้งสองข้าง (มือขวาเรายังจับเพื่อนไว้แน่นเช่นเดิม) น้ำมันพรายจะหยดลงภาชนะ ผีจะเฮี้ยนหรือไม่เฮี้ยน ดูได้ตอนนี้ ถ้าผีส่งเสียง โอย..โอย เราควรจับเพื่อนให้แน่นยิ่งขึ้น แต่ถ้าเพื่อนร้อง โอย..โอย แสดงว่าเราจับเพื่อนแน่นเกินไปแล้ว

ผีบางตนที่เฮี้ยนมากๆ อาจจะมีการหักคอให้หวาดเสียว พอผีเอื้อมมือมาปุ๊บ เราจะรู้ได้ทันทีว่าพระเราศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ ถ้าพระดี ผีจะแหกปากร้องร้องลั่น ด้วยความกลัว ถ้าพระเก๊ เราก็จะแหกปากร้องด้วยความเจ็บแทน ตอนนี้เครื่องรางของขลังต่างๆ ที่เตรียมมา ให้ลืมไปก่อน แนะนำให้ใช้เท้าข้างใดข้างหนึ่ง ยันแรงๆ (หรือที่เรียกว่าถีบ) ไปที่ยอดอกของผีหลายๆครั้ง จนกว่าผีจะปล่อยเรา

พอน้ำมันเต็มภาชนะ เอาเทียนออกจากคางผีช้าๆ อย่าเพิ่งดับไฟ เพราะช่วงนี้ผีอาจตุกติก มีลูกเล่น ให้เรากระดิกเท้าเบาๆเตือน ผีก็จะลงนอนแต่โดยดี เอาผีใส่โลง เอาโลงใส่ช่องเก็บศพ เก็บข้าวเก็บของกลับบ้าน เป็นอันเสร็จพิธี พอถึงตอนนี้ ลมจะสงบ ไก่จะเริ่มขันพอดีตามสูตร

ก่อนจะนำไปใช้งาน อย่าลืมสังเกตสีของน้ำมันก่อน ถ้าเป็นสีแดง ออกเทน 91 เหมาะสำหรับชายรุ่นใหม่ (New Generation) ผู้สดใส ร่าเริง มองโลกในแง่ดี ส่วนน้ำมันสีเหลืองอำพัน ออกเทน 95 เหมาะสำหรับผู้ชายรอบจัด เจ้าชู้ แต่ถ้าเป็นสีเหลืองคล้ำๆ ละก็ เหมาะสำหรับชายมาดแมน ผู้ใช้แรงงานเป็นอย่างมาก ใช้ไม่ตรงกับที่ระบุก็ได้ แต่คุณภาพอาจจะลดลง

วิธีใช้ เมื่อเจอคนที่เราหมายปอง รีบเทน้ำมันพรายใส่นิ้วชี้ ไม่ควรใช้นิ้วกลาง เนื่องจากน่าเกลียดมาก เวลาเราชูนิ้วกลางโร่เข้าไปหาเหยื่อ ปริมาณน้ำมันพราย ก็แล้วแต่เราจะเอาขั้นไหน ถ้าหยดสองหยด ก็ ลืมตัว มัวเมาเฝ้าพิศวาส แต่ถ้าจะเอาถึงขั้น หลงรูปจูบกระดาษที่วาดไว้ ละก็ ใช้วิธีสาดเอาเลยดีกว่า

น้ำมันพรายจะต้องป้ายให้โดนผิวหนังเหยื่อ ดังนั้น เราจะต้องเล็งให้แม่น ตรงข้อศอก ดีที่สุด เพราะตรงนั้นป้ายง่าย ไม่หวาดเสียว แต่ถ้าเหยื่อใส่เสื้อแขนยาว ก็เปลี่ยนมาเล็งที่หลังมือแทน ถ้าเหยื่อใส่ถุงมือ ก็เปลี่ยนมาที่แก้ม ถ้าเหยื่อยังใส่หน้ากากอีก ก็เลิกสนใจเถอะ หมอนั่นมัน บ้าแน่ๆ

ป้ายแล้ว อย่าลืมให้เบอร์โทร หรือ อีเมลแอดเดรส ด้วย เสร็จแล้วกลับมานอนยิ้มหวาน รอโทรศัพท์ที่บ้านได้ ไม่เกินสามวันเจ็ดวัน... เหงือกแห้ง

* เครดิต * ขอขอบคุณ นายตั้ม จากทะเลไท ครับ   

มารออ่านรอบดึกๆครับ

มาอ่านด้วยเด้อ

หน๋อย..............จะมาเล่าเรื่องสยองๆให้อ่านกันสักหน่อย มาอ่านเรื่องของนังมัสเข้า ตรูเลยลืมเรื่องตรูไปเลยว่ะ

อยากอ่านเรืองของน้า Mong_Actionlure อะครับจะสยองขนาดไหนนึกไห้ออกนะครับอย่าผึ่งลืมนะครับ

เคยโดนทักข้างๆหูเลยครับ  " มาทำอะไรอยู่คนเดียว "

เกาะสมุย หลายปีแล้ว ย้ายที่กินเหล้ากับเพื่อนๆ หลังจากเลิกราเข้าบังกะโลกันไปผมก็เอาหมึกที่ยักไว้จากการย่างเกี่ยวเบ็ดแล้วตีลงไปในหาด
หาดที่ว่ามีหินเป็นกองๆ ระหว่างนั่งกินเหล้าก็ได้ยินเสียงปลาเข้ามาไล่ลูกปลาเล็กอยู่เป็นพักๆ เลยคิดว่าน่าจะโดน
สี่ทุ่มกว่า พรรคพวกเข้าห้องกันหมด หลังตีเหยื่อลงไปแช่น้ำก็วางคันเอาไว้บนหินแล้วหาขวดโซดามาเกี่ยวสายทำเป็นระฆังไว้
บุหรี่ไม่ทันหมดมวนขวดก็ล้ม วิ่งไปกระชากเบ็ดก็รู้สึกถึงแรงดึงแค่เสี้ยววินาที แล้วก็เบาหวิว
เก็บเบ็ดมาดูก็เป็นอย่างที่คิด สายขาด  ระหว่างกำลังยืนคิดอยู่ว่าจะเอาไงดี จะเก็บของเข้าไปนอน หรือจะเปลี่ยนเบ็ดใหม่มาลองดู
เพราะตอนนี้เพื่อนมันเข้าห้องกันไปหมดแล้ว  ไอ้เสียงทีว่า มันก็ดังขึ้นข้างๆหู  ........" มา ทำ อะไร อยู่ คนเดียว "

ให้ตายเหอะ เสียงมันชัดมากครับ เป็นเสียงแหบพร่า เหมือนกระซิบอยู่ในลำคอ แต่สาบานได้ว่ามันดังอยู่ข้างๆหูผมนี่เอง
ได้ยินปุ๊บ นึกในใจเพื่อนคงแกล้งมากระซิบอยู่ข้างหลัง หันควับไปทันที ............ ไม่มีใครเลย
ไวเท่าความคิด ขนมันก็ลุกซู่ขึ้นมา  หรือว่าจะเป็นเสียงทีวีที่ออฟฟิสของบังกะโลนะ ตะกี๊ยังเห็นเปิดดูกันอยู่
ผมวางเบ็ดแล้วเดินจ้ำออกไปเพียงแค่พ้นห้องด้านริมหาดก็จะเจอออฟฟิส  ห่างจากจุดที่ยืนตกปลาไม่น่าเกินยี่สิบเมตร
เดินเบี่ยงออกไป ไม่ให้บังกะโลด้านหน้าบัง พอพ้น เห็นออฟฟิสเต็มตาก็เห็นว่า ทีวีปิดไปแล้ว แถมไม่มีคนเลย    เวรละซิ
หันไปรอบๆ ไม่มีใครเลย คราวนี้ขนที่ลุกอยู่แล้ว พาลทำให้ขาชักก้าวไม่ออก

ทำไรไม่ถูก กลั้นใจหันไปทางศาลพระภูมิที่เรียงรายอยู่ริมเขาใกล้ๆกับทางลงมาจากถนนใหญ่ ยกมือไหว้ไปที
แล้วแข็งใจเดินไปเก็บเบ็ด  ก้าวยาวๆอีกไม่กี่ก้าวก็เสือกหัวเข้าห้อง  เพื่อนที่ยังไม่หลับยังสงสัย ทำไมมึงเข้ามาเร็วนัก
เพราะก็รู้ดีว่าผมบ้าตกปลาซะขนาดไหน    แต่จ้างให้ก็ไม่บอกมันหรอกว่าตะกี๊ผมได้ยินอะไรมา  ....

เคยเจอที่ห้วยแร้งครับ  เรืออีกลำลงไปตกปลากัน 2 คน แต่ผมกับพี่แอ๊บ เห็นว่ามีคน 3 คน บนเรือเขาน่ะครับ ตอนกลางวันเลยครับ เห็นเหมือนกันทั้งผมและพี่แอ๊บเลยครับ
แต่เจ้าของเรือยืนยันว่าลงกันแค่ 2 คน  พอตอนเย็นกลับเข้าฝั่งชาวบ้านบอกว่า เมื่อตอนบ่ายๆ เขามางมศพคนจมน้ำตายที่ท้ายสันเขื่อน รู้สึกว่าจะเป็นข่าวลง นสพ.ไทยรัฐด้วยครับ ผู้ตายจมน้ำตั้งแต่กลางคืนแล้วครับ  มาเจอศพเอาตอนบ่ายๆ วันที่ผมไปตกปลากันน่ะครับ

ทริปต่อมาพี่แอ๊บแกก็เลยเป็นอย่างในภาพน่ะครับ  แถมกลางด฿กปวดฉี่ก็ไม่ยอมลงมาฉี่อีกต่างหาก 

!  กรั๊กๆๆๆ....   แหมมม...ถ้ามีภาพแสดงวิธีทำด้วยจะดีมากเลยนะตามัส  กรั๊กๆๆๆ 


สวัสดีครับน้าเหลือง     

เรื่องวิธีทำน้ำมันพรายสยองจริงๆครับ...แต่เล่าได้ฮามาก...

อย่างน้ามัสเนี่ยใช้ด้วยหรือน้ำมันพราย
ปกตินี่











ฉุดเลยมิใช่รึ +

คิดได้ไงเนี๊ยะ.......เอิ๊ก.กกกกกก.กกกกกกกกก....

ว่าจะมาอ่านเรื่องเสียวหน่อย  มาอ่านเรื่องน้ามัสเข้า...........เล่นเอาหัวเราะพุงกระเพื่อมเลยอ่ะ.....

++ตามอ่านครับ

จัดให้อีกเรื่องนะครับ

ประสบการณ์อีกเรื่อง แต่นานมาแล้ว สมัยวัยรุ่น

ผมไปงานศพญาติของเพื่อนที่วัดหลวงพ่อโต สมุทรปราการ ขับจักรยานยนต์จากชลบุรี ไปถึงวัดประมาณ หกโมงครึ่ง กว่างานจะเริ่มก็สองทุ่ม แล้วทุกคนก็ยุ่งๆกันหมด ไม่รู้จะคุยกับใครก็ ขี่จักรยานยนต์มาไกลก็อ่อนเพลีย ก็เลยหาที่แอบนอนเล่นบ้าง

บนศาลาคนก็เยอะ ข้างศาลาก็กำลังวุ่นวาย ศาลาอื่นก็มีงานศพ เช่นกัน เดินวนอยู่หลายรอบ จนไปเจอข้างศาลาหลังหนึ่ง ไม่มีใครอยู่เลย แถมมีเสื่อวางอยู่ผืนนึงด้วย

รีบคลี่เสื่อออกแล้วล้มตัวลงนอนทันที ด้วยความอ่อนเพลียจึงทำให้หลับได้รวดเร็ว แม้ว่ายุงจะเยอะก็ตามที

พอหลับสนิทก็เริ่มฝัน...........

ในความฝัน .... ผมพบตัวเองนอนอยู่บนเสื่อผืนนี้ ข้างศาลานี้ แต่รอบๆบริเวณไม่มีคนอยู่เลย นอนได้สักพักก็เริ่มมี ทั้งคนแก่ เด็ก ผู้ใหญ่ ทยอยเดินมานอนข้างๆ ต่อจากผมไปจนเต็มข้างศาลา
ผมยังดีใจที่เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับคนอื่้นๆ ผมนอนคนแรก คนที่ไม่กล้านอนพอเห็นผมนอนก็เลยมีที่นอนกัน สบายไป

แต่ที่แปลกใจก็คือ ทำไมทุกคนแต่งตัวเหมือนกันหมด คือ เสื้อผ้า เก่าๆ ขาด โทรมมาก............

เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ปลุกผมตื่นจากฝัน เพื่อนนั่นเองโทรมาตาม พระจะเริ่มสวดอภิธรรมแล้ว

ผมเดินไปพบเพื่อนในศาลา เพื่อนถามว่า ไปไหนมา ผมตอบไปว่า ไปแอบนอนมา ข้างศาลา มีเสื่ออยู่ผืนนึงพอดี คำตอบของเพื่อนทำให้ผมเย็นวาบไปทั้งตัว.....

" เสื่อผืนนั้นเค้าเอาไว้วางศพตอนรดน้ำศพ "

มิน่าถึงฝันว่ามีคนมานอนข้างเต็มไปหมด แถมเสื้อผ้า เก่าๆ ขาดๆ โทรมๆ 

ของผมเป็นเรื่องเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ผมเข้าไปตกปลาในสวนซึ่งแถวนั้นผมก็ได้ยินคำล่ำลือมาว่าเจ้าของหวงมาก แต่ปลาที่นั้นก็ชุมมากโดยเฉพาะปลาช่อน กับปลากระสง ก่อนที่ผมจะเจอเหตุการณ์นี้ผมเคยเข้าไปมาครั้งนึงแล้ว วันนั้นผมไปลงเบ็ดกากมะ จะอธิบายถึง เบ็ดกากมะพร้าวก่อน เบ็ดกากมะพร้ามนี้ทำขึ้นมาเพื่อไม่ให้เจ้าของสวนจับได้ เพราะเวลาเราลงเบ็ดมันก็เหมือนกากมะพร้อวลอยน้ำไว้เฉย ๆ เพราะถ้าปลากินเบ็ดสันชาติญาณปลาล่าเหยื่อก็จะเช้าซุกพันอยู่ลิมตลิ่งก็จะไม่มีคนสังเกต วันที่ไปลงเบ็ดกามะพร้ามไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไปกู้เบ็ดประมาณเที่ยงคืน ไปกับเพื่อ 2 คน ลงเบ็ดไว้ 10 กว่ากาก ได้ปลาทุกกากที่ลงไว้ มาถึงวันเกิดเหตุการณ์วันนั้นเพื่อนผมที่เป็นอิสรามมาเที่ยวบ้านแล้วอยากกินปลา ผมเลยจัดให้ เดี่ยวรอมึดหน่อยรอให้เจ้าของสวนหลับก่อน (บอกก่อนเลยครับเจ้าของสวนเป็นลุงผมเองแต่ลุงผมคนนี้ไม่ค่อยจะชอบให้ใครมาตกปลาเลยต้องเข้าไปแอบตกเพราะสวนแกไม่ไกลจากสวนของผมเท่าไหล่) พอคิดว่าแกหลับแล้วผมก็ได้เอาเบ็ด    ไม่ไผ่สำหรับหยกปลาช่อนออกไปล่อปลากัน เพื่อของผมเป็นคนถือไฟฉาย เพราะสวนค่อนข้างมืดมากและไม่มีไฟทางเลย มีเพียงทางเดินแคบ ๆ ที่ลัดเลาะไปตามคันดิน ข้างทางเป็นป่าลำมะโดง จิ่งหลีดเขียด นกแสกปกติร้องกันระงมแต่วันนี้เงียบกริบ ผมเดินเข้าไปถึงสวน  ล้วงเขียดที่ตะปบได้เพราะมัวแสงไฟยิงเข้าตา มาขึ้นมาดีดหัวก่อนจะเกี่ยวเบ็ดแล้วเริ่มทำการล่อปลา ยังไม่ทันจะทำอะไรทั้งนั้น เสียงดังจากยอดมะพร้อม เหมือนมีลูกมะพร้อมตก เพราะลูกมะพร้อมตกส่วนมากจะมีเสียงลูกมะพร้าวล่วงกรีดใบกากมะพร้าวรู้ได้ทันทีว่ามันตกมาจากยอดห่างผมและเพื่อนไม่ถึง 5 เมตร เราสองคนก็ไม่ได้คิดอะไร และก็เริ่มทำการล่อปลาต่อ ล่อได้ซักพัก ลูกมะพร้ามก็ตกอีกแล้วลักษณะเดี่ยวกัน แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร ก็ทำการล่อต่อโดยครั้งนี้ได้ขยับที่ห่างออกไปอีกละยะหนึ่ง ไม่ทันไรลูกมะพร้ามก็ตกอีก คราวนี้มันยังไงกันแน่แต่ก็ไม่ได้วิ่ง ค่อย ๆ เดินออกมาจากสวนระหว่างทาง มีลูกมะพร้ามตกตามหลังจากคนละต้นแบบตกต้นต่อต้นที่เราเดินผ่าน ขนลุกเลยตอนนี้ และก็มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเมื่อเราเห็นเงาตะคุ่ม ๆ เราใจชื่นขึ้นมาเลยเห็นคนกำลังจะเดินสวนมาข้างหน้าผั่งลำมะโดงคิดว่าเป็นพวกหาปลา หาเขียดแถวนั้น และเมื่อเราได้เดินมาใกล้ ๆ ระยะเห็นได้ชัดเจน ชายคนนั้นได้เดินลงไปในลำมะโดง และได้หายไปเฉย ๆ กับตาตั้ง 2 ข้าง คราวนี้โสดประสาทบอกได้คำเดียวว่าโกยครับ วันนั้นเพื่อนผมไม่กล้ากลับบ้านเลยเพราะบ้านผมต้องเดินผ่านสวนผ่านวัดเช้ามันถึงกลับ  เรื่องของผมก็มีเท่านี้แหละครับ

ไม่เชื่ออย่าลบหลู่        เข้าป่ากัน  ขออนุญาต จ้าวป่าจ้าวเขากันรึป่าวครับ  เรียกว่า เปิดป่าเปิดโป่ง

สวัสดีน้ามัส....อันนี้เก่าแล้ว....หาใหม่ๆมาหน่อยซิ...ผมเคยอ่านมาแล้ว...แหมเอาเรื่องผีน้ำมันพรายมาฉายซ้ำๆอีก...ของผมมีผีผ้าห่ม...และเรื่องผีจับหัว..ยังไม่กล้าเล่าเลย....จะอ่านแบบๆสยองๆซ่ะหน่อย....อีตามัสน่ะอีตามัส....ฮึ่มๆๆๆๆๆๆจะหาเรื่องสยองๆของจริงๆอ่านซ่ะหน่อย...เปิดมาเจอเรื่องอีตามัสเป็นเรื่องแรก...แล้วใครเขาจะกล้าเล่าให้อ่านกันล่ะที่นี้...

ลองทำยังตะเอง...อยากรู้ผล

ผมเป็นคนที่เจอกับสิ่งแปลกๆ บ่อยมาก ครับ แต่ไม่เล่าดีกว่า เอะ หรือเล่าดี....?


น้ามัส เล่ามาน่ากลัวมาก..

เดียวขอสั๊กเรื่องครับ

วันนั้นเดียว เลิกงาน ห้าโมงเย็นพอดี เดียวก็ขับมอเตอร์ไซด์กลับบ้าน  ระหว่างข้ามทางแยกก็เห็นคนมากมายอยู่ข้างทาง มีเหตุรถชนกับมอเตอร์ไซด์
แต่ไม่เห็นคู่กรณี แล้วเห็นแต่กองเลือดกับรถที่พังยับ จอดดูสั๊กพักก็ ขับรถกลับต่อถึงบ้าน

พอขับรถเข้าไปจอดหน้าบ้าน แม่ก็เดินออกมา  ถามว่าจะไปไหนกันหรอ
ผมก็ งงๆ  ก็บอกว่าไม่ได้ไปไหน นี่
แม่บอกว่าแล้วเพื่อนไปไหนละ เห็นซ้อนรถมา เสื้อสีแดงๆ
เดียวก็ว่า.... ป่าวมาคนเดียว  นิแม่

แม่ก็ ว่า หรอ เห็นตอนแรก  นึกว่าพาเพื่อนมาด้วยเห็นใส่เสื้อสีแดง  ยังคุยกับพ่ออยู่ นึกว่าจะออกไปตกปลากัน
เดียวก็ว่า แม่ นิแก่แล้ว ตาฝาดไปหมด พ่อก็ยืนหัวเรอะ เราก็ลืมเรื่องนี้

ประมาณ ตี 3 กว่าๆ  เพื่อนโทรมากลางดึกว่า  เด๋วมารับ ผมถามว่าทำไม 
ก็ เจ้า เอ (เพื่อน) มันถูกรถชน  ตอนนี้อยู่ รพ.
ผมตกใจมาก รีบแต่งตัวสั๊กพักเพื่อนก็ขับรถมารับ

ไปถึงที่ รพ. เพื่อนที่มาถึงก่อนก็ รออยู่แล้ว ผมถามว่าเป็นไงบ้าง เพื่อนๆอกว่า เอ ตายแล้ว  ผมอึ้งแล้วรีบไปดู เพื่อน

แต่ที่ตกใจ ยิ่งกว่า  เอ เพื่อนผม ตอนตายใส่เสื้อ  แมนยู สีแดง