สวัสดีครับพี่น้องชาวสยามฟิชชิ่งทุกท่าน ฝนมา พายุกระหน่ำ ต้องหยุดยาวไปถึงวันพฤหัสเลยครับ อยู่กับบ้านหาอะไรทำกันดีกว่า ไปดูสภาพไซเก่าๆในห้องเก็บของ น่าจะยังใช้ได้ ต้องลองซะแล้ว ภูมิปัญญาชาวบ้านครับ
ย้อนอดีตตามประสาคนใกล้วัยทองกันนิดนึงนะครับ พอพายุลมฝนลงทำให้คิดถึงสมัยเด็กๆตอนประถมปลายครับ เด็กชนบทบ้านอยู่ชายทุ่ง จำได้ดีว่าฝนแรกเดือนหก น้ำใหม่ๆ ปลาเต็มทุ่งนา พอหัวค่ำเดินตามหลังพ่อไปส่องไฟสุ่มปลากันครับ เจอช่อนตัวใหญ่สุ่มแล้วขึ้นนั่งทับหัวสุ่ม แล้วตะโกนเรียกพ่อมาจับให้ครับ จับเองไม่ไหว สำหรับสุ่มนั้นพ่อได้ทำสุ่มเล็กๆให้ใบนึง พอที่จะแบกตามหลังได้ พอถึงเดือนสิบสองน้ำท่วมหนัก พอน้ำล้นคันนา ก็รีบไปตัดทางไม้ระกำไว้ทำเบ็ดเกี่ยวเขียดไว้ยั่วปลาช่อนตามช่องน้ำไหลครับ ได้มาพอแจกจ่ายเพื่อนบ้านไปกินกันยามน้ำท่วม เป็นวิถีชีวิตชนบทที่เรียบง่ายดีครับ
โตขึ้นมามีโอกาสเรียนหนังสือ แล้วได้ไปทำงานครั้งแรกที่ชนบทแห่งหนึ่งของภาคอิสาน อำเภอวานรนิวาส สกลนครครับ ใช้ชีวิตแบบโสดๆที่นั่นห้าปี อยู่กับชาวบ้านครับ น้ำท่วมก็ไปใส่มอง ( อวน) ใส่เบ็ดกบ ใส่แงบดักกบ ใส่ตุ้มดักปลานิลตามหนอง ก็สนุกสนานอีกแบบ
กลับมาอยู่ใต้ที่หัวไทร เมื่อปี 42 มีโอกาสรู้จักเพื่อนๆ ออกตกปลาแถวชายทะเล ลงทะเล และตีเหยื่อปลอม ก็สนุกอีกแบบครับ
พักหลังออกรอบทีไรไม่ค่อยประสบความสำเร็จ เลยห่างหานจากหน้ากระดานไปบ้าง แต่ติดตามเพื่อนๆอยู่ตลอดครับ
มาชมกันครับว่าตกปลาแห้วบ่อย ดักไซจะแห้วมั๊ย ฮ่าาาาาาาาา ไปกันเลยครับ
ชมกันแบบผ่อนคลาย เบาๆสมอง สูดอากาศชนบท ฟอกปอดไปกับผมนะครับ
1
+1 ผมใส่บู๊ทแล้วนะ ขอตามมาด้วยคน ตอนสถานการณ์น้ำท่วมทาวใต้เป็นไงบ้างครับ 
)
)
)
)
)