หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

มหากาพย์ แม่น้ำเพชร ซีซั่น 2 ตอน ชีวิตคือการแบ่งปัน

หลวงบิคกำลังเอาน้ำออกจากเรือ.. ส่วนแมวขอตัวอยากลองเดินทางเท้าดูบ้าง ในใจผมกล้วว่าแมวจะเดินไม่ทันเพื่อน
กลัวจะหลงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ได้ยินเสียงเบียร์ดังออกมาจากป่าหลังต้นไม้ใหญ่.. พวกเขาอยู่ไม่ไกลจากเรามาก

แล้วก็เจอพี่มั่น คนกระหร่าง ที่คอยนำทางให้นักศึกษา (เสื้อสีเหลือง ติดกับหลวงบิคของเรา)

ขวามือ หลังหินใหญ่ ผมมาถึง ..วังคา .. ที่ จระเข้อาศัยอยู่ในวังนี้...

เลี้ยวซ้ายจากวังคามาหน่อย จะมาถึงแก่งอันตราย เพราะระดับน้ำต่างกันมาก ยิ่งตอนนี้น้ำแห้ง..มีลุ้นครับ

ผมรีบมาดักรอจุดเดิมเพื่อเก็บภาพให้ทัน เดินลำบากว่าครั้งก่อนมากครับ เพราะต้องก้มลงรอดต้นไม้เยอะกว่าเดิม
เข้าใจว่ามันแตกกิ่งมากขึ้น

เรือเรารอดผ่านไปได้ด้วยดี.. ลำสอง ลำสาม ตามมา เสียงเครื่องเร่งให้ผ่านเล่นเอาใจหาย ส่วนพี่โจก็ออกแรงสุดฤทธิ์
งัดส่งเรือให้พุ่งออกมาจากหินพวกนี้...

ผมคนดูก็มันส์นะซิครับ...

มันส์

ลุ้น

เรือพี่ทิด พี่โจ ออกตัวไปก่อน ผมก็ขึ้นเรือตามไป ไม่นาน ..

อ้าวอะไร กันเหรอ กระหร่างชื่อแบตเตอร์รี่ ยกมือให้เบาเรือ ผมเอียงตัวออกไปมอง..

อ้าวพี่ทิดเล่นหินซะแล้ว..ลุ้นกลัว เรือจะพลิกคว่ำ

แต่เห็นว่าพี่ทิดโดดลงเรือแล้วจับเรือไว้ได้

ส่วนอีกคนยืนกดเรืออีกด้านให้น้ำหนักกดไปอีกด้าน..เห็นแล้วน่าจะปลอดภัย

โชคดีที่ไม่ใช่ลำผม

ไม่นานก็ถึง.. .. กำแพงเมืองจีน..  ..มีอะไรไม่รู้อาบแดดอยู่ คิกๆ

พรุ่งนี้มาติดตามกันต่อกับ บทที่ 4 ค่ำคืนแห่งความทรงจำ......

คิดถึงกำแพงเมืองจีนสุดๆครับ....
ในคราวหน้าถ้ามีโอกาสอีกผมจะไปให้ถึงบางกลอยเลยครับ...

ทริปนี้ก็ถึงครับ .....กำแพงเมืองจีน สามแยกบางกลอย ผาน้ำหยด สุดๆจริงๆครับ ...สามปีผานไปความมันส์ยังไม่มีจางหาย ..... 

บางครั้ง ความสดวกสบาย ก็เป็นแรงจูงใจให้เราออกท่องเที่ยว ...

แต่บางครั้ง ความยากลำบาก ความโหดร้าย และ ความเหนื่อยยาก กลับกลายเป็นแรงค้นหาแสวงหาหนทางเพื่อเป็นผู้พิชิต

เส้นทางสายน้ำเพชรกับการเดินเรือสวนแก่งถือเป็นการเดินทางท่องเที่ยวสุดคลาสสิกสายนึงก็ว่าได้ เมื่อลงเรือเพื่อเดินทางแล้ว เราสามารถควบคุมได้แค่ทิศทางและความเร็วของเรือ ที่เหลือธรมชาติจะเ็ป็นผู้กำหนดเองว่าเราจะได้ไปจนถึงจุดมุ่งหายหรือไม่ กาลเวลาไม่มีความหมาย ....หากใจแน่วแน่จะไปให้ถึง

ตอนที่ 4 ค่ำคืนแห่งความทรงจำ...... 

มันเป็นยามบ่ายแก่ๆที่แสนสบายใจ พวกเราชาว Pla-Game คณะเดินทางจากเมืองหลวง
มุ่งหน้าเข้าพิชิตกำแพงเมืองจีนจนได้ หลังจากทุลักทุเล ตุบปั๊ด ตุ๊บเป๋ มากันตลอดการเดินทางอันยาวไกล
ภารกิจที่สอง ก็สำเร็จลงตามเป้าหมายในบ่ายวันที่สองของการเดินทางมหาโหด

ผมยืนมองกำแพงเมืองจีน สถานที่พักอันสวยงาม สถานที่หัวใจผมโหยหาว่าจะกลับมาเยือนอีกครั้งในตลอดระยะเวลาหลายเดือน

กำแพงหินยาวสวย ป่าดึกดำบรรพ์ สายน้ำเพชรที่สวยงาม ธรรมชาติที่ไม่อาจลืม ครั้งที่แล้วเจ้าป่าเจ้าเขา

คงจะปล่อยผมกลับไปแต่ตัว โดยที่ยึดเอาหัวใจและวิญญาณของผมเอาไว้ที่นี่

จนทำให้ผมต้องมีวันนี้ วันที่จะกลับมาเอาหัวใจผมกลับไป

พี่โจและพรรคพวกต่างช่วยกันจัดเตรียมอาหารมื้อกลางวันอย่างเร่งด่วนแข่งกับ เวลาที่ที่สั้นลงเรื่อยๆ เป้าหมายที่สามถูกกำหนดขึ้นทันที่ที่พวกเราเหยียบปากประตูกำแพงเมืองจีน

              เดี๋ยวอุ่นข้าวต้มมื้อเช้า กินให้อิ่มจะได้มีแรง  แล้วเดินต่อไปผาน้ำหยดเลย ผมบอกโปรแกรมเพื่อนคร่าวๆ ในการเดินทางมหาโหดตอนต่อไป

              ตอนนี้พักกันก่อน ยังพอมีเวลาเหลือ เตรียมเหยื่อให้พร้อม ข้างบนน่าตีมากๆ พี่เอฟให้ข้อมูลเพิ่มเติม

ข้าวต้มที่เหลือจากมื้อเช้าถูกอุ่นเอาแค่ร้อน มันเละเสียจนแทบจะเป็นโจ๊ก  โดยมีปลาต้ม  และกุนเชียงเป็นเครื่องเคียง  พวกเรานั่งล้อมวงโจ้กับข้าวอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว ทั้งอ่อนล้ากันทุกคน แต่ความยากลำบาก กลับกลายเป็นตัวเร่งความพยายามในใจของพวกเราให้มุ่งหน้าต่อไปเพื่อสัมผัสกับ คำว่า ผู้พิชิต

ลมหนาวยามเย็นพัดโบกโชยไบไม้ไหว สายน้ำลำธารโตรกเขาช่องผาห้วยสล้าง น้ำใสสะอาดเย็นชื่น อากาศบริสุทธิ อุ่นไอแดด

หอมหวลไอดิน กลิ่นพงไพร พวกเรานั่งพักสูบบุหรี่ ชาร์จแบตกันสักพักพอให้ข้าวเรียงเมล็ดจะได้ไม่จุกเสียดระหว่างเดินทาง

ผมให้พี่ทิดกับพี่แบตเป็นพรานพี่เลี้ยงชาวคณะพิชิตแก่งงาช้าง สามแยกบางกลอย ผาน้ำหยด  ผม พี่เอฟ จานเป็ด

ไม่ได้ร่วมทางไปด้วย เพราะต้องอยู่เฝ้าแคมป์และเตรียมอาหารให้พวกหิวโซในขากลับแคมป์ตอนเย็น

คณะเดินทางไกลช่วงบ่ายในเส้นทางหฤโหดเริ่มต้นขึ้น หลังจากอิ่มข้าวกันแล้ว
เดินเรียงเดี่ยวเป็นทิวแถวลัดเลาะตามชายฝั่งทางด้านขวาของลำน้ำเพชรขึ้นไป เรื่ยๆ
ผมโบกมืออวยพรให้โชคดีปลอดภัยและได้โทรฟี่กลับมากัน โบกมือตามหลังจนพวกนั้นเดินไปไกลลับสายตา

              คงจะไปกลับมาทันเวลาก่อนค่ำนะพี่โจ ผมปรึกษาพี่โจคู่ใจ

              น่าจะทัน พี่ทิดไปด้วย ไม่น่าห่วง แต่ถ้ามืดกลางทาง ลำบากกันแน่ๆอันตราย พี่โจตอบขณะบรรจงมวนบุหรี่ใบจากในอุ้งมือ

              อืม ....เตรียมกับข้าวไว้เลยดีกว่า  น่าจะเสร็จพอดีกับพวกนั้นกลับมา

              เตรียมไปฟฉาย ตัดไม้ไว้ด้วย เผื่อมืดพวกนั้นยังไม่กลับ จะได้ออกไปตามกัน ผมกำชับไปแบบกันพลาด

              พี่เอฟ  ผม จานเป็ด ช่วยกันจัดแคมป์ ปัดกวาด  มันไม่ยากเลยเพราะว่าผู้ช่วยสองคนเป็นถึง อดีตมัณฑนากร กับนักออกแบบผลิตภัณพ์  ชั่วระยะเวลาไม่นานแคมป์ของเราก็สะอาดสวยงามขึ้นกว่าเดิม

หลังจากนี้เราไม่มีกล้องไว้ถ่ายภาพ กล้องพี่หมี เดินออกเดินทางไปผาน้ำหยด

ผมจะเล่าเรื่องผ่านตัวอักษรแล้วจะกลับมาดูภาพที่กล้องพี่หมีกันตอนท้าย บทที่4

       

                พี่เอฟหยิบชุดฟลายมาประกอบ จานเป็ดเตรียมเหยื่อ ผมยังคงขี้เกียจกว่าทุกๆคน ครึ่งนั่งครึ่งนอน

จิบเหล้าซึมซับบรรยกาศให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ในใจยังนึกเสียดายที่พวกเรามีเวลาอยู่ที่นี่น้อยไป

แค่มาถึงก็กลัวการเดินทางกลับแล้ว  ถ้าใครได้มีโอกาศไปเห็นที่นั่นด้วยตาของตนเอง คำว่ากลับบ้าน ถือเป็นคำต้องห้ามเลยทีเดียว