เพื่อนๆเช้าแล้วตื่นๆ....... เสียงปั่นป่วนกวนประสาทดังมาจากคู่นอนร่วมเต็นท์ทางด้านขวา
อีเอฟ ผมไม่ทราบว่ามันเป็นโรคจิตประสาทอ่อนๆออทิสติกอะไรหรือไม่ แต่ถ้าเค้าลองได้ตื่นขึ้นมาก่อนใคร ทั้งแคมป์ไม่ต้องนอนต่อกัน สวรรค์แห่งความฝันนิทรารมย์ของคุณจะดับลง เมื่ออีนี่ลืมตาตื่นขึ้น
อ้วน อ้วน อ้วน.......ตื่น....เช้าแล้ว มันจะปลุกไปหาป้ามันเหรอ ผมคิดในใจ ผมทำเป็นฝืนใจหลับต่อ ดึงถุงนอนขึ้นจะคลุมโปง อนิจจา ถุงนอนติดส้นเท้ามันดึงขึ้นมาได้เต็มที่ก็แค่อก
อ้วน อ้วน ตื่น....เช้าแล้ว... ความพยายามของมันยังไม่หมด ผมแข็งใจพลิกตัวหนี การคุกคามทางการนอนของผม เมื่อแผนสองไม่ได้ผล อีเอฟมันก็ใช้ไม้ตาย
มันคงจะเอี้ยวหน้าเข้ามาหาระยะประชิด ผมนอนตะแคงสูดอากาศบริสุทธิ์แห่งป่าเขาอย่างสบายใจ ด้วยระยะประชิดหน้าไม่น่าจะเกินหนึ่งฝ่ามือ...
อีอ้วน ตื่น.... อีเอฟคู่หูร่วมเต็นท์ผมพูดปลุกประสาทแบบเน้นๆตรงหน้าผม เหมือนใครเอาปลาร้า หรือ หนูตาย ออกมาจากปากตะกวด ผมทะลึ่งพรวดเดียวหัวโขกกัน
โป๊ก เฮ้ยหมาเน่าที่ไหนวะ สรุปผมต้องตื่นจนได้ ปากมันเหม็นจริงๆ
ฮ่า...ฮ่า.....ฮ่า... เสียงหัวเราะของอีเจ๊ ดังลั่นแคมป์
แม่ง แด กเหยื่อหมักเข้าไปหรือไง เมื่อคืน เหม็นชิบหาย แทบอ๊วก.
เอฟ....ใจเสีย มันยังไม่สำนึก ยังจะพูดออกมาอีก
นี่กินขี้ แทนข้าว หรือไส้เน่าวะเนี่ ออกไปไกลๆเลย ตื่นก็ตื่น ผมจำเป็นต้องลาจากถุงนอนอันแสนสุขโขสโมสรของผมออกมา ไม่ต้องอ้าปากพูดเลยนะจนกว่าจะออกจากเต็นท์ ผมกำชับระหว่างย้ายตัวดักแด้ออกมาจากถุงนอน
)
)
)![[b]บทที่ 3 การเดินทางเพิ่งเริ่มต้น[/b]](../_pictures/board/upload2010/201006/127744803383425.jpg)
)
ยอดเยี่ยมครับเป็นทริปที่น่าจะสนุกและมีความสุขอีกทริปหนึ่งครับ+ 
)