ตอนนั้นผมตอบสนองความใคร่ความ เสน่ห์หาให้ตัวเอง ด้วยการไปไปนั่งรอ..แอบรอ..รอ...แล้ว..รออีก...รอเพราะ..รักแท้ต้องรอคอย ....ดึกดื่นเที่ยงคืนไม่มีบ่นปริปากสักคำ ขอเพียง ยืนยิ้มและภูมิใจในความรักของตัวเอง..เธอเป็นพยาบาล.... สีขาวสวยสด บริสุทธิ์ผุดผ่องไม่มีที่ติ...... รอ...รอ...ร..ร.ร...แล้วเขาก็แต่งกะ..หมอ
ท่าน เซอร์อีลิค ถ่ายทอดออกมาให้คนฟังถวิลหา จินตนาการเอาเองถึง..ความงามของคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเราในบัจจุบัน..วันนี้ ........... เป็นความจริงที่.. ไม่ต้องรอ..สัมผัสได้ รู้สึกได้ มันอยู่ที่เราใส่ใจให้มันเป็นไปหรือเปล่า ความรักอยู่ที่การเข้าใจซึ่งกัน และกัน เห็นอกเห็นใจกัน เคียงข้างกันแม้ยามสุข หรือทุกข์เมื่อมีภัยมา..
เพลงเพราะ เสียงกีต้าร์โหยหวน บาดลึก ในห้วงหัวใจ...เข้าบรรยากาศดี ครับน้า...