วันพ่อปีนี้คงไม่มีอะไรพิเศษ เพราะพ่อกับแม่หนีเที่ยว แล้วให้โจ้เฝ้าบ้าน (ซะงั้น)

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

*** วันที่พ่อสิ้นลม*** 

"หมอครับ หมอจะอาบน้ำให้คุณพ่อเลยไหมครับ?"
... เสียงนั้นปลุกฉันตื่นขึ้นจากภวังค์ เจ้าหน้าที่ห้องศพยื่นขันน้ำพร้อมสบู่เด็กมาให้
ชำระล้างร่างกายของ "พ่อ"  ของฉันเป็นครั้งสุดท้าย

ร่างของผู้ชายที่ฉันรักที่สุดในชีวิต นอนแข็งทื่ออยู่บนเปล...
ร่างนี้เมื่อชั่วโมงก่อน ยังพูดได้ ยังกินข้าวได้ ไม่น่าเชื่อเลย...


เมื่อ ปีก่อน เช้าก่อนวันสงกรานต์เพียงไม่กี่วัน ... ทุกอย่างเหมือนดำเนินไปตามปกติ
แม่ของเราเตรียมอาหารเช้าให้พ่อซึ่งเตรียมตัวไปฟอกไต ส่วนฉันกำลังแต่งตัวเตรียมไปทำงาน
แม่บอกว่าวันนี้พ่อดูหิวกว่าปกติ ขณะที่แม่ทำข้าวต้มให้ก็ตะโกนเร่งอยู่ตลอด
"เร็วๆหน่อย เดี๋ยวไม่ทันๆ"

ฉัน แต่งตัวเสร็จพอดี ก็ได้ยินเสียงแม่และน้องร้องไห้เสียงดัง รีบวิ่งลงมาชั่นล่าง
ภาพที่เห็นคือ พ่อไม่มีลมหายใจแล้ว ดูเผินๆเหมือนคนหลับสนิท แต่ชีพจรพ่อไม่เต้นแล้ว ...
ด้วยสัญชาตญาณ ฉันรีบปั๊มหัวใจพ่อ ร้องขอความช่วยเหลือไปที่แผนกที่ฉันทำงานอยู่ 
แต่ฉันก็ปั๊มหัวใจได้ไม่นาน แม่ก็ยื้อแขนฉันไว้ พร้อมกับพูดทั้งน้ำตา
"ปล่อยพ่อไปเถิดลูก... พ่อทรมานมาพอแล้ว"

ฉันถึงได้คิด จริงสินะ สองปีที่ผ่านมา ถึงฉันจะพยายามยื้อชีวิตพ่อไว้ด้วยการฟอกไตสัปดาห์
ละสามครั้ง ก็ไมได้ทำให้ชีวิตพ่อเป็นสุขขึ้นเลย ท่านทรมานกับอาการอ่อนเพลีย ผลข้างเคียง
จากการฟอกไต อยู่ไอซียูก็หลายครั้ง  คราวนี้น่าจะปล่อยให้ท่านได้พักผ่อนเสียที...

.
.
.

ตอน อาบน้ำให้พ่อในห้องศพ คงเป็นครั้งเดียวที่ฉันร้องไห้มากที่สุดในชีวิต 
ฉันมองเห็นร่างกายที่ผ่ายผอมเหลือแต่หนังหุ้มโครงกระดูกของพ่อ
แล้วภาพแห่งความหลังก็ลอยมาเป็นฉากๆ


ร่างนี้เมื่อตอนฉันยังเล็กๆ เคยอ้วนกลม พุงพลุ้ย เวลาพ่อขี่มอร์เตอร์ไซด์ไปส่งฉันที่โรงเรียน
จำได้ว่าแขนสั้นๆของฉันโอบรอบพุงนี้ไม่รอบ ฉันชอบเอาหน้าไปซบกับแผ่นหลังของพ่อ
กันลมแรงๆมาปะทะหน้า ถึงพ่อจะชอบบ่นว่าแป้งจากแก้มของฉันไปเปื้อนชุดทำงานของพ่อ
ซึ่งมักเป็นชุด ซาฟารีสีเข้มๆ แต่พ่อก็บ่นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มเสมอ...


ถึงแม้ ว่าพอฉันโตขึ้นมา พ่อในสายตาของฉันจะไม่ใช่คนที่ดีพร้อม อาจจะจากกิเลส สิ่งแวดล้อม
ที่ทำให้พ่อเปลี่ยนไปบ้าง แต่ฉันจะพยายามจำภาพของพ่อในวัยเด็กไว้เสมอ และเมื่อพ่อป่วยหนัก
ฉันก็ยินดีที่ได้ดูแลท่านถึงวาระสุดท้ายในชีวิต


วันที่พ่อจากไป ฉันได้เรียนรู้อะไรในชีวิตหลายๆอย่าง....