ภาพ : Borebee
กัดฟันเป๋กันจนมาตีนป่าดิบ ก็ต้องลงเนินรก ๆ กันช่วงนึง
ตรงนี้หมดแรงจริง ๆ ค่ะ แดดก็ร้อนด้วย เจอตรงไหนต้องข้ามต้นไม้
ต้องขอพักตรูดนั่งรูดลงไปแล้วค่อยข้ามไม้เดินต่อ
เดินตามเจ้าทราย... มันช่างไม่เห็นใจคนข้างหลังเลย
นอกจากจะต้องระวังหนามแล้ว ยังต้องระวังไม่ให้เหยียบไม้ที่ทรายเหยียบหัก
เดินตามมีแต่เสียง
เปรี๊ยะ... เปร๊าะ.... ตลอดทาง แถมบางช่วง
ด้วยความใจร้อนขณะรอพี่บีก้าวข้ามขอนไม้ เจ้าทรายก้าวขาข้ามทันทีกะว่าพ้น
แต่ขาสั้น เหยีบพื้นอีกฝั่งไม่ถึง ทำให้ลื่นลงไปตามต้นไม้ล้มที่ไร้เปลือกเกือบจะ
เหมาเอาพี่บีจมกองหนามที่รออยู่ปลายทางไปด้วย
โอ้วว เหนื่อยจะยกขาไม่ขึ้น ยังจะทำให้ขำกันได้อีกเน้อ